Tuż po zakończeniu sesji plenarnej przewodniczący episkopatu kard. Reinhard Marx powiedział, że mimo burzliwej i kontrowersyjnej debaty pomysł „drogi synodalnej” biskupi zaakceptowali jednogłośnie. Tymczasem według portalu kath.net „niektórzy biskupi wstrzymali się od głosu”.

Kard. Rainer Maria Woelki skrytykował jednostronne reformy. W gościnnym artykule na łamach Die Tagespost napisał, że „ci, którzy wewnątrz Kościoła i poza nim energicznie ponaglają do złagodzenia celibatu, nowej oceny homoseksualizmu, kapłaństwa kobiet i ogólnej akceptacji pozamałżeńskiej seksualności, nie odpowiedzieli do tej pory, dlaczego u niemieckich protestantów, którzy to wszystko już mają, sytuacja nie jest lepsza”. Kard. Woelki stwierdził, że zbyt szybko odsunięto apel papieża Benedykta XVI o „odświatowienie” Kościoła w Niemczech. Na łamach tego samego dziennika celibatu kapłanów bronił koloński biskup pomocniczy Dominikus Schwaderlapp, a w dzienniku Aachener Zeitung biskup Akwizgranu Helmut Dieser przekonywał, że celibat nie jest przymusem, ale „charyzmatem, biblijną formą życia i naśladowaniem Jezusa”.

Biskup Pasawy Stefan Oster powiedział w wywiadzie dla Passauer Neue Presse, że „celibat jest formą życia, którą wybrał Jezus i dlatego jest wielkim skarbem, o który warto walczyć”, ale przyznał, że nie należy on do depozytu wiary i można o nim dyskutować. Inaczej sprawy mają się w kwestii katolickiej etyki seksualnej. Zarówno w wywiadzie dla gazety jak i w długim tekście na swojej stronie internetowej podkreślał, że kwestia dotyczy całego Kościoła powszechnego i nie mogą o niej decydować niemieccy biskupi. Wyraził on przekonanie, że „Papież Jan Paweł II przedstawił nam w swojej ‘Teologii ciała’ nauczanie zgodne z aktualną nauką o człowieku.” Według ordynariusza Pasawy należałoby również zapytać, „dlaczego to, co wcześniej było grzechem, teraz nie jest już grzechem, a nawet może zostać pobłogosławione”.