Reklama

Zdrowie

Nasze zdrowie

Bakterie z potencjałem

Chociaż trudno sobie to wyobrazić, są ich setki bilionów. Mowa o mikroorganizmach zasiedlających ludzki organizm, czyli mikrobiocie, na którą składają się bakterie, wirusy, grzyby zamieszkujące poszczególne części naszego organizmu.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Każdy z nas ma własną, indywidualną mikrobiotę, której skład zależy m.in. od diety, stanu środowiska i miejsca, w którym żyje.

Zróżnicowany ekosystem

W pierwszym okresie życia dziedziczymy ją przede wszystkim po matce, a badania wykazały, że bakterie jelitowe kobiety spodziewającej się potomka, jej dieta i kondycja zdrowotna mają wpływ na późniejszy profil bakterii jelitowych dziecka. Rozwój technik badawczych pozwolił nie tylko wyodrębnić poszczególne drobnoustroje, ale również określić ich liczebność. Szacuje się, że np. w jelicie grubym żyje ok. 800-900 gatunków bakterii i archeonów. Odmienne funkcje, które pełnią różne odcinki przewodu pokarmowego, czyli m.in. jama ustna, żołądek czy dwunastnica, oraz panujące w nich warunki powodują, że skład zasiedlających je mikroorganizmów w każdej z tych części jest inny.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Wpływowe środowisko

Nasza wiedza o związkach między stanem mikrobioty i funkcjonowaniem poszczególnych narządów stale się poszerza, niemniej można powiedzieć, że nowe odkrycia w tej dziedzinie przynoszą fascynujące informacje, ale też rodzą nowe pytania. Badania nad mikrobiotą jelitową wykazały, że ma ona decydujące znaczenie nie tylko dla funkcjonowania przewodu pokarmowego, ale jest również kluczowym elementem naszej odporności. Jak wynika z badań, zaburzenie składu mikrobioty jelitowej może być również jednym z czynników powstawania chorób przewlekłych, takich: jak cukrzyca typu 2, nadciśnienie, alergie, otyłość. Odkryto np., że mikrobiota osób otyłych jest inna niż osób z prawidłową masą ciała – różnice dotyczą m.in. mniejszej różnorodności i liczby bakterii o właściwościach przeciwzapalnych oraz większej liczby drobnoustrojów patogennych. Na uwagę zasługuje związek między zaburzeniami mikrobiomu jelitowego a przewlekłymi chorobami skóry, takimi jak atopowe lub łojotokowe zapalenie skóry, łuszczyca, trądzik pospolity i różowaty. Prowadzone są badania nad zależnościami w komunikacji na osi: mikrobiom – bariera jelitowa – mózg, ponieważ wykazano, że dysbioza jelitowa występuje m.in. u osób z zaburzeniami nastroju, chorych na depresję i schizofrenię. Potrzebne są jednak dalsze badania kliniczne, które wyjaśnią te mechanizmy.

Jak wspomóc mikrobiotę?

Tak ważny w oddziaływaniu na organizm ekosystem jest wrażliwy. W dużym stopniu możemy sami modyfikować jego skład, zarówno na bardziej, jak i mniej korzystny. Od dawna wiadomo, że zaburzenia działania mikrobioty jelitowej, czyli dysbiozę, powodują antybiotyki i nikogo nie trzeba przekonywać, że przy kuracji antybiotykiem niezbędne jest stosowanie probiotyków. Niedobra dla wrażliwej mikrobioty jest również dieta z niską zawartością błonnika pokarmowego, a wysoką tłuszczu i białka zwierzęcego. Błonnik dobrze służy mikrobiocie, dlatego zalecane są produkty bogate w ten składnik, czyli rośliny zbożowe i strączkowe, owoce i warzywa. Korzystny wpływ wywierają szeroko stosowane w tradycyjnej polskiej kuchni produkty fermentowane, takie jak kapusta i ogórki kiszone, zsiadłe mleko, kefir. Mikrobiotę można modyfikować za pomocą suplementów zawierających ściśle określone i wyselekcjonowane szczepy bakterii probiotycznych, należy jednak pamiętać, że efekt działania probiotyku zależy od konkretnego szczepu, populacji czy stanu fizjologicznego.

Tekst ma charakter informacyjny i nie stanowi porady w sensie medycznym

2024-02-27 11:03

Oceń: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Pionierski produkt polskich naukowców do walki z wirusami

Czy spożywanie nowego suplementu diety przeciwko wirusom i bakteriom może uchronić społeczeństwo od kolejnej fali zachorowań? Dzięki pracy polskich naukowców jest to już możliwe.

Podziel się cytatem Od długiego czasu trwają prace zespołu wielu naukowców ze wszystkich stron świata nad poszukiwaniem rozwiązań do walki z wirusami w tym między innymi z wirusem SARS-CoV-2. Dostępne szczepionki łagodzą objawy przejścia chorób, trwają również prace nad tabletkami o podobnym działaniu, które mają wesprzeć już zainfekowane osoby w walce z wirusami. Zespół polskich naukowców, postawił sobie natomiast odmienne pytanie. Jak wesprzeć organizm, by obniżyć ryzyko zarażenia się wirusami i spowolnić ich emisję w społeczeństwie?
CZYTAJ DALEJ

Gemma Galgani. Młoda święta stygmatyczka, do której modlił się o. Pio

[ TEMATY ]

Gemma Galgani

Agata Pieszko

Relikwiarz św. Gemmy Galgani w kościele na wrocławskich Partynicach

Relikwiarz św. Gemmy Galgani w kościele na wrocławskich
Partynicach

Pierwszą świętą, która zmarła i została kanonizowana w XX wieku, była Gemma Galgani. Święty Ojciec Pio wyznał kiedyś, że codziennie modlił się za jej wstawiennictwem, ucząc się od niej pokory i umiejętności przyjmowania cierpienia. I nie był to jedyny święty, który zafascynował się ufnym podejściem do życia i cierpienia tej młodziutkiej włoskiej dziewczyny. Święty papież Paweł VI powiedział o niej: „Córka męki i zmartwychwstania, umiłowana córka Kościoła, który sama czule miłowała”.

Jej życie było przykładem i inspiracją również dla polskich świętych. Wspomnę tu tylko Świętego Maksymiliana Kolbego, który obrał ją sobie (obok świętej Teresy z Lisieux) za nauczycielkę życia wewnętrznego, i to zanim jeszcze została wyniesiona na ołtarze. W jego krakowskiej celi znajdowała się figura Niepokalanej oraz obrazki Gemmy Galgani i Teresy od Dzieciątka Jezus. Napisał też w liście do matki, iż lektura Głębi duszy (duchowego pamiętnika Gemmy) przyniosła mu więcej pożytku niż seria ćwiczeń duchowych.
CZYTAJ DALEJ

W Paryżu zwołano synod prowincjalny, tematem liczne nawrócenia

Biskupi ośmiu diecezji należących do regionu paryskiego Ile-de France zwołali synod partykularny. Jest on odpowiedzią na bezprecedensowy wzrost liczby chrztów dorosłych. „To dla nas źródło radości, ale też zobowiązanie” – pisze abp Laurent Ulrich w liście do wiernych. Chodzi o to, by zrozumieć, jakimi drogami neofici dotarli do Kościoła oraz jak lepiej zaangażować ich w życie diecezji. „Co powinniśmy zrobić, aby znaleźli wśród nas środki do wzrastania w wierze?” – pyta metropolita Paryża.

Synody prowincjalne mają w Kościele długą tradycję. Powrót do tej praktyki postulował niedawny Synod o synodalności. Synod regionu paryskiego rozpocznie się za rok w uroczystość Zesłania Ducha Świętego, a zakończy się latem 2027 r. Jego temat to: „Katechumeni i neofici, nowe perspektywy dla życia naszego Kościoła w naszych diecezjach”.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję