Pytanie czytelnika: Dlaczego wiara, nadzieja i miłość są nierozdzielne?

Życie chrześcijanina jest życiem wiarą. Wiara jednak domaga się dania świadectwa, które jest konkretnym głoszeniem nadziei i spełnianiem uczynków miłości. Powiązanie wiary, nadziei i miłości realizuje się chociażby w trakcie modlitwy. Człowiek wierzący modli się, bo wierzy w Boga i wierzy Bogu. Klęka do modlitwy z nadzieją na odpowiedź Boga, zarazem modlitwa jest wyrazem miłości do Boga. Modlitwa to synowski dialog z Ojcem, który przypomina nam, jak ważne są ufna wiara, żywa nadzieja i czynna miłość.

Benedykt XVI w encyklice Deus caritas est pisze: „Wiara, nadzieja, miłość są nierozdzielne. Nadzieja w praktyce wyraża się w cnocie cierpliwości, która nie słabnie w czynieniu dobra nawet w obliczu pozornej porażki, i w pokorze, która akceptuje misterium Boga i ufa Mu nawet w ciemności. Wiara ukazuje nam Boga, który dał swojego Syna za nas, i budzi w nas zwycięską pewność, że to prawda: Bóg jest miłością! W ten sposób przemienia w nas niecierpliwość i nasze wątpliwości w pewną nadzieję, że Bóg trzyma w swoich rękach świat i że mimo wszelkich ciemności On zwycięża”. I dodaje: „Wiara jest nadzieją”. Z kolei wybitny polski teolog ks. Jerzy Szymik zauważył w jednym ze swoich artykułów, że „wiara jest wewnętrznym, miłosnym spotkaniem i doświadczeniem Prawdy, dzięki czemu poznana zostaje jej treść, która jest zarazem treścią i paliwem tej miłości”.

Wiara wzywa nas do przyjęcia Prawdy, którą jest Jezus. Papież Franciszek pisze: „Mieć nadzieję z Nim i dzięki Niemu to wierzyć, że historia nie kończy się na naszych błędach, na naszej przemocy i niesprawiedliwości oraz na grzechu, który Miłość przybija do krzyża. (...) W skupieniu i cichej modlitwie nadzieja jest nam dana jako natchnienie i wewnętrzne światło, które oświeca wyzwania i wybory związane z naszym powołaniem: dlatego istotne jest, aby zebrać się w sobie do modlitwy (por. Mt 6, 6) i spotkać w ukryciu Ojca czułości”. Wiara, nadzieja i miłość są darem, który nadaje sens naszemu życiu. „Każdy etap życia jest czasem wiary, nadziei i miłości” – przypomina Ojciec Święty.

Nierzadko doświadczeniem człowieka wierzącego jest milczenie Boga. W chwilach cierpienia, smutku, trudnych sytuacji człowiekowi wydaje się, że Bóg go opuścił, i właśnie w takich momentach bardzo ważne są wiara, nadzieja i miłość. Ksiądz Tomáš Halík, teolog i duszpasterz, w książce Cierpliwość wobec Boga. Spotkanie wiary z niewiarą napisał: „Wiara – podobnie jak miłość – wiąże się nierozerwalnie z ufnością i wiernością. A sprawdzianem ufności i wierności jest cierpliwość. Wiara, nadzieja i miłość są trzema aspektami naszej cierpliwości wobec Boga; trzema sposobami radzenia sobie z doświadczeniem Bożego milczenia. Proponują drogę całkiem odmienną zarówno od ateizmu, jak i od «łatwej wiary»”.

Trudno sobie wyobrazić życie ludzi wierzących bez współistnienia wiary, nadziei i miłości, które nadają sens naszemu życiu. Jak zachęca autor Listu do Hebrajczyków (por. 10, 22-24) – z wiarą trzymajmy się niewzruszenie nadziei, którą wyznajemy, i zachęcajmy się wzajemnie do miłości i dobrych uczynków.