Wydział Wychowania Katolickiego od trzech lat angażuje katechetów archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej i ludzi dobrej woli w dzieło misyjne Kościoła. Nie dzieje się to w sprzeczności z misją nauczania, gdyż dokumenty katechetyczne wskazują, że jednym z sześciu zadań katechezy jest wprowadzenie do misji oraz szkolna animacja misyjna (PDK 21, por. DOK 86-87)
Dziś katecheci są dumni, że tak wiele zachodniopomorskich szkół oraz osób indywidualnych ma pod swoją opieką modlitewną i materialną dziecko z Afryki, w Kipsing w Kenii, dzięki której może ono korzystać z edukacji i rozwoju. To dla nich wielka szansa – bo jak powiadają miejscowi misjonarze – „woda, leczenie i edukacja” to radość i przyszłość ludzi w krajach misyjnych.
W połowie lutego 2019 r. wróciła z Kenii s. Agnieszka Piątkowska, której towarzyszyła grupa katechetów i osób zaangażowanych w dzieło misyjne naszej archidiecezji. Był to już trzeci wyjazd organizowany przez Wydział Wychowania Katolickiego Kurii Metropolitalnej w Szczecinie. W Kipsing podczas tej wyprawy przekazano blisko 400 kg darów, zakupiono na miejscu żywność (kukurydzę i fasolę), przekazano kolejne fundusze na roczne utrzymanie przedszkola, nauczycielki, naukę dla dzieci objętych programem „adopcja na odległość” (411 dzieci), zamówiono nowe stoły i ławki do szkolnej stołówki oraz odsłonięto pamiątkową tablicę. Szkołę podstawową w Kipsing obdarowano także laptopem i rzutnikiem multimedialnym. Przez trzy lata na cele misyjne w Kenii przekazano od katechetów, szkół, ludzi dobrej woli przeszło pół miliona złotych.
– A to nie koniec, lecz dobry początek naszej miłości i pasji do misji – mówi ks. dyrektor dr Paweł Płaczek.
Reklama
Również on w styczniu br. na zaproszenie ojców bernardynów udał się do Ameryki Południowej (Brazylii i Argentyny). W tej wyprawie wzięli udział montażysta TVP Mieczysław Szewłoga i reporter Polskiego Radia Tomasz Duklanowski, a także katecheci i osoby zaangażowane w działalność misyjną ze Szczecina i Poznania. Zobaczyli m.in. codzienne życie Indian Guarani oraz zapoznali się z projektem misyjnym „Kubek mleka”. Bernardyni prowadzą misję wśród Indian Guarani, dożywianie dzieci w ramach akcji „Kubek mleka”, opiekują się potomkami polskich imigrantów w Wandzie.
– Projekt „Kubek mleka dla Argentyny” stanie się odtąd wspólnym dziełem katechetów archidiecezji poznańskiej i archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej – dodaje ks. Dawid Stelmach z Poznania.
Oba wyjazdy do Kenii i Ameryki Południowej są dobrą okazją do przygotowania kolejnego materiału katechetycznego o tematyce misyjnej i uwrażliwiania ludzi na dzieło misyjne Kościoła.
Kilkadziesiąt tysięcy zniczy zawieziono na polskie cmentarze na Ukrainie, aby zapłonęły tam w dzień Wszystkich Świętych. Trafiły one na największe nekropolie we Lwowie, a także na mniejsze cmentarze m.in. w Mościskach, Gródku Jagiellońskim, Trzcieńcu, Strzałkowicach, Hałuszczyńcach, czy Komarnie.
Zbiórki zniczy prowadziły różne organizacje. Wśród nich były Stowarzyszenie Pamięci Polskich Termopil i Kresów w Przemyślu oraz tutejszy Klub Inteligencji Katolickiej. Podczas akcji zbierano znicze oraz pieniądze, za które następnie zakupiono lampiony. W ubiegłym roku tym dwóm organizacjom udało się zebrać ponad trzy tysiące zniczy. Stanisław Szarzyński, prezes wspomnianego stowarzyszenia szacuje, że w tym roku było ich jeszcze więcej.
Proszę o inny zestaw pytań! OK, żartowałam! Odpowiem na to pytanie, choć przyznaję, że się go nie spodziewałam. Wiesz... Gdyby tak patrzeć na mnie tylko przez pryzmat znaczenia mojego imienia, to z pewnością odpowiedziałabym twierdząco. Wszak imię to wywodzi się z greckiego przymiotnika hagné, który znaczy „czysta”, „nieskalana”, „doskonała”, „święta”.
Obiektywnie patrząc na siebie, muszę powiedzieć, że naprawdę jestem kobietą wrażliwą i odpowiedzialną. Jestem gotowa poświęcić życie ideałom. Mam w sobie spore pokłady odwagi, która daje mi poczucie pewnej niezależności w działaniu. Nie narzucam jednak swojej woli innym. Sądzę, że pomimo tego, iż całe stulecia dzielą mnie od dzisiejszych czasów, to jednak mogę być przykładem do naśladowania.
Żyłam na przełomie XIII i XIV wieku we Włoszech. Pochodzę z rodziny arystokratycznej, gdzie właśnie owa doskonałość we wszystkim była stawiana na pierwszym miejscu. Zostałam oddana na wychowanie do klasztoru Sióstr Dominikanek. Miałam wtedy 9 lat. Nie było mi łatwo pogodzić się z taką decyzją moich rodziców, choć było to rzeczą normalną w tamtych czasach. Później jednak doszłam do wniosku, że było to opatrznościowe posunięcie z ich strony. Postanowiłam bowiem zostać zakonnicą. Przykro mi tylko z tego powodu, że niestety, moi rodzice tego nie pochwalali.
Następnie moje życie potoczyło się bardzo szybko. Założyłam nowy dom zakonny. Inne zakonnice wybrały mnie w wieku 15 lat na swoją przełożoną. Starałam się więc być dla nich mądrą, pobożną i zarazem wyrozumiałą „szefową”. Pan Bóg błogosławił mi różnymi łaskami, poczynając od daru proroctwa, aż do tego, że byłam w stanie żywić się jedynie chlebem i wodą, sypiać na ziemi i zamiast poduszki używać kamienia. Wiele dziewcząt dzięki mnie wstąpiło do zakonu. Po mojej śmierci ikonografia zaczęła przedstawiać mnie najczęściej z lilią w prawej ręce. W lewej z reguły trzymam założony przez siebie klasztor.
Wracając do postawionego mi pytania, myślę, że perfekcjonizm wyniesiony z domu i niejako pogłębiony przez zakonny tryb życia można przemienić w wielki dar dla innych. Oczywiście, jest to możliwe tylko wtedy, gdy współpracujemy w pełni z Bożą łaską i nieustannie pielęgnujemy w sobie zdrowy dystans do samego siebie.
Pięknie pozdrawiam i do zobaczenia w Domu Ojca!
Z wyrazami szacunku -
Oburzające! Obrażający katolików show w belgijskiej telewizji pt. "Ostatnia Wieczerza"
2025-04-20 22:20
Red. na podst. wpolityce.pl
Do sieci trafił fragment bulwersującego show belgijskiej publicznej telewizji VRT pt. „Ostatnia Wieczerza”. Co szczególnie skandaliczne, emitowany był on w Wielkim Tygodniu. „Program nadawany wczesnym wieczorem, gdy oglądają go dzieci, wyśmiewa chrześcijaństwo i obraża Boga” - zaalarmował na platformie X Adam Gwiazda, publicysta zamieszkały we Francji.
W Belgii publiczna telewizja VRT zainaugurowała w Wielkim Tygodniu cykliczny show pt. „Ostatnia Wieczerza”. Program nadawany wczesnym wieczorem, gdy oglądają go dzieci, wyśmiewa chrześcijaństwo i obraża Boga.pic.twitter.com/5QD4N0n2lD
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.