Historia niektórym tylko papieżom nadała przydomek „Wielki”. Istnieją dwa rodzaje wielkości. Jedna wielkość nadawana jest papieżom przez tradycję. Tak ogłoszono wielkimi tylko dwóch papieży: Leona l i Grzegorza I. Oni byli Ojcami Kościoła, bardzo przyczynili się do tego, aby w trudnych czasach wędrówki ludów ratować Kościół od przemocy... Jan Paweł II w takim znaczeniu nie jest Ojcem Kościoła - był tylko Ojcem Soborowym. Ale Ojcem Kościoła może być papież z tytułu świętości i wielkich czynów dokonanych w ramach pontyfikatu. Takim na pewno był papież Jan Paweł II. To ze względu na tę świętość tak szybko wyniesiony został na ołtarze... Należy dodać do tego różne znaki, które działy się za jego pośrednictwem już za życia. Jego świętość wyrażała się zwłaszcza w modlitwie - to był papież wielkiej modlitwy. Ta świętość została potwierdzona przez cud, który został uznany w procesie beatyfikacyjnym (...). Dokonał on wielkich rzeczy w ramach swojego długiego pontyfikatu (...). Wprowadził m.in. - nie bez pewnych oporów w Kościele - ogólnoreligijne modły w Asyżu, a także światowe spotkania młodych, wielki jest jego udział w działalności ekumenicznej, ogromna jest liczba podróży do wielu miejsc na świecie. Nie dotarł tylko, gdyż nie mógł, do dwóch krajów: do Rosji i do Chin. Wszystko to składa się na to, że możemy stwierdzić, iż Jan Paweł II dokonał wielkich rzeczy. Sam był święty, a po nim pozostało w Kościele wiele dzieł, które przypominają, że był wyjątkowym papieżem.

(Wysłuchał A. W.)