Co nas czeka w najbliższym czasie

Reklama

Pomoc w budowaniu indywidualnej więzi człowieka z Bogiem przez sakramenty, systematyczną lekturę Biblii i różnego typu formację duchową - to priorytety Kościoła katolickiego w Polsce na najbliższe lata. Podczas spotkania Komisji Duszpasterstwa KEP, które odbyło się 25 i 26 stycznia w Warszawie, przestrzegano także przed występującymi w Kościele postawami lęku przed światem i zdarzającą się wśród księży arogancją wobec świeckich.
Obrady poświęcono programowi duszpasterskiemu dla Kościoła w Polsce na lata 2010-2013, którego temat brzmi: „Kościół domem i szkołą komunii”. Hasłem roku pierwszego, który rozpocznie się w Adwencie, są słowa: „We wspólnocie z Bogiem”.
Przewodniczący Komisji Duszpasterstwa KEP abp Stanisław Gądecki podkreślał, iż najważniejszym zadaniem Kościoła jest pomoc w nawiązaniu i pogłębianiu przez chrześcijanina indywidualnej więzi z Bogiem. O znaczeniu „ruchów duchowego wzrastania”, pomagających katolikom w nawiązaniu osobistych relacji z Bogiem mówił ks. prof. Adam Przybecki. Podczas spotkania Komisji Duszpasterskiej KEP podkreślano, że jednym z priorytetów Kościoła powinny być dzieła miłosierdzia, nastawione jednak nie tylko na skuteczność, ale przede wszystkim na bycie blisko osoby cierpiącej. - Chodzi o to, by pomoc nie upokarzała i aby ubodzy czuli się w Kościele jak u siebie w domu - zaznaczył ks. Przybecki.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Auschwitz-Birkenau

W 65. rocznicę wyzwolenia obozu

Złożenie zniczy i wspólna modlitwa zakończyły uroczystości 65. rocznicy wyzwolenia KL Auschwitz-Birkenau i Oświęcimia, które odbyły się 27 stycznia na terenie byłego obozu i miasta. Pod pomnikiem ofiar na terenie KL Birkenau Psalm 42, opowiadający o tęsknocie za Bogiem i świątynią - recytowali wspólnie duchowni chrześcijańscy i rabini.
Prezydent RP Lech Kaczyński powiedział podczas uroczystości, że dzień ten przypomina, iż historia obozu jest nierozerwalnie związana z losem Polski. Zaznaczył, że Polacy, podobnie jak Romowie i Żydzi, mieli zostać eksterminowani przez nazistów. Zdaniem prezydenta, szaleństwo tej zbrodni oparte było na chorej nienawiści do innych narodów. - Trzeba uczyć prawdy, prawdy twardej, prawdy, która niektórym silnym i wpływowym w dzisiejszym świecie może się nie podobać. To, co stało się tutaj, to nie łańcuch kryminalnych czynów. To coś, co zostało zorganizowane przez państwo, przez ówczesne państwo niemieckie, III Rzeszę. Trzeba o tym pamiętać, bo nie zawsze ten, kto ma siłę, ma rację - mówił prezydent Kaczyński.
Premier Izraela Beniamin Netanjahu w swoim wystąpieniu podkreślił, że jedna trzecia odznaczonych tytułem „Sprawiedliwy wśród narodów świata” ludzi, którzy ryzykowali życie swoje i swoich rodzin, by ratować innych, pochodzi z Polski.
W uroczystościach udział wzięli m.in. żyjący świadkowie tamtych dni - ok. 150 byłych więźniów.
Główną uroczystość poprzedziła międzynarodowa konferencja ministrów edukacji „Auschwitz - Pamięć, Odpowiedzialność, Edukacja” w oświęcimskim Centrum Dialogu i Modlitwy. Spotkanie zakończyło wydanie specjalnego przesłania „Learning to Remember”.

Krótko

Igumen Filip Riabik, zastępca przewodniczącego Wydziału Stosunków Zewnętrznych Patriarchatu Moskiewskiego, spotkał się 28 stycznia w Sekretariacie Konferencji Episkopatu Polski, z sekretarzem generalnym Episkopatu bp. Stanisławem Budzikiem. Tematem rozmowy była potrzeba wspólnego chrześcijańskiego świadectwa we współczesnym świecie.

1 kwietnia ruszy budowa Gazociągu Północnego. To już pewne. Datę podało konsorcjum Nord Stream. Dla Polski to problem. Zablokowane mogą zostać polskie porty w Szczecinie i Świnoujściu.

Spadają notowania premiera i jego gabinetu. 54 proc. Polaków uważa, że Donald Tusk źle wypełnia swoje obowiązki. 65 proc. jest niezadowolonych z prac rządu. Sondaż przeprowadził TNS OBOP.

Premier Tusk nie wystartuje w wyborach prezydenckich. Swą decyzję ogłosił 28 stycznia, tłumacząc, że prawdziwe instrumenty rządzenia są na fotelu premiera.

Według polityków PO, Bronisław Komorowski i Radosław Sikorski to najpoważniejsi kandydaci tej partii w wyborach prezydenckich.

Internauci krytykują premiera i rząd z powodu nowej ustawy hazardowej. W jednym punkcie dopuszcza ona kontrolę stron internetowych przez organy rządowe. Internauci uważają, że to forma cenzury prewencyjnej i chcą, aby prezydent Lech Kaczyński zawetował ustawę.

100. rocznicę urodzin obchodził najstarszy kapłan archidiecezji częstochowskiej - ks. kan. Leon Pluciński. Abp Stanisław Nowak, metropolita częstochowski, 26 stycznia przewodniczył Mszy św. w intencji Jubilata, który już 76. rok jest kapłanem.

Paweł Piskorski usłyszał zarzuty prokuratorskie. Zarzucono mu, że w 2001 r. posłużył się sfałszowanym dokumentem poświadczającym sprzedaż antyków. Komentatorzy są zgodni, że czas, w którym postawiono Piskorskiemu zarzuty, nie jest przypadkowy. Chodzi o utrącenie kandydatury Andrzeja Olechowskiego oraz osłabienie Stronnictwa Demokratycznego, któremu od niedawna przewodził Piskorski.

2010-12-31 00:00

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Benedykt XVI: uczmy się modlitwy od św. Szczepana - pierwszego męczennika

Benedykt XVI - papież

Drodzy bracia i siostry, W ostatnich katechezach widzieliśmy, jak czytanie i rozważanie Pisma Świętego w modlitwie osobistej i wspólnotowej otwierają na słuchanie Boga, który do nas mówi i rozbudzają światło, aby zrozumieć teraźniejszość. Dzisiaj chciałbym mówić o świadectwie i modlitwie pierwszego męczennika Kościoła, św. Szczepana, jednego z siedmiu wybranych do posługi miłości względem potrzebujących. W chwili jego męczeństwa, opowiedzianej w Dziejach Apostolskich, ujawnia się po raz kolejny owocny związek między Słowem Bożym a modlitwą. Szczepan został doprowadzony przed trybunał, przed Sanhedryn, gdzie oskarżono go, iż mówił, że „Jezus Nazarejczyk zburzy...[świątynię] i pozmienia zwyczaje, które nam Mojżesz przekazał” (Dz 6, 14). Jezus podczas swego życia publicznego rzeczywiście zapowiadał zniszczenie świątyni Jerozolimskiej: „Zburzcie tę świątynię, a Ja w trzech dniach wzniosę ją na nowo” (J 2,19). Jednakże, jak zauważył św. Jan Ewangelista, „On zaś mówił o świątyni swego ciała. Gdy więc zmartwychwstał, przypomnieli sobie uczniowie Jego, że to powiedział, i uwierzyli Pismu i słowu, które wyrzekł Jezus” (J, 21-22). Mowa Szczepana przed trybunałem, najdłuższa w Dziejach Apostolskich, rozwija się właśnie na bazie tego proroctwa Jezusa, który jako nowa świątynia inauguruje nowy kult i zastępuje ofiary starożytne ofiarą składaną z samego siebie na krzyżu. Szczepan pragnie ukazać, jak bardzo bezpodstawne jest skierowane przeciw niemu oskarżenie, jakoby obalał Prawo Mojżesza i wyjaśnia swoją wizję historii zbawienia, przymierza między Bogiem a człowiekiem. Odczytuje w ten sposób na nowo cały opis biblijny, itinerarium zawarte w Piśmie Świętym, aby ukazać, że prowadzi ono do „miejsca” ostatecznej obecności Boga, jakim jest Jezus Chrystus, a zwłaszcza Jego męka, śmierć i Zmartwychwstanie. W tej perspektywie Szczepan odczytuje też swoje bycie uczniem Jezusa, naśladując Go aż do męczeństwa. Rozważanie Pisma Świętego pozwala mu w ten sposób zrozumieć jego misję, jego życie, chwilę obecną. Prowadzi go w tym światło Ducha Świętego, jego osobista, głęboka relacja z Panem, tak bardzo, że członkowie Sanhedrynu zobaczyli jego twarz „podobną do oblicza anioła” (Dz 6, 15). Taki znak Bożej pomocy, przypomina promieniejące oblicze Mojżesza, gdy zstępował z góry Synaj po spotkaniu z Bogiem (por. Wj 34,29-35; 2 Kor 3,7-8). W swojej mowie Szczepan wychodzi od powołania Abrahama, pielgrzyma do ziemi wskazanej przez Boga, którą posiadał jedynie na poziomie obietnicy. Następnie przechodzi do Józefa, sprzedanego przez braci, którego jednak Bóg wspierał i uwolnił, aby dojść do Mojżesza, który staje się narzędziem Boga, aby wyzwolić swój naród, ale napotyka również wielokrotnie odrzucenie swego własnego ludu. W tych wydarzeniach, opisywanych przez Pismo Święte, w które Szczepan jest, jak się okazuje religijnie zasłuchany, zawsze ujawnia się Bóg, który niestrudzenie wychodzi człowiekowi naprzeciw, pomimo, że często napotyka uparty sprzeciw, i to zarówno w przeszłości, w chwili obecnej jak i w przyszłości. W tym wszystkim widzi on zapowiedź sprawy samego Jezusa, Syna Bożego, który stał się ciałem, który - tak jak starożytni Ojcowie - napotyka przeszkody, odrzucenie, śmierć. Szczepan odwołuje się zatem do Jozuego, Dawida i Salomona, powiązanych z budową świątyni Jerozolimskiej i kończy słowami proroka Izajasza (66, 1-2): „Niebiosa są moim tronem, a ziemia podnóżkiem nóg moich. Jakiż to dom możecie Mi wystawić i jakież miejsce dać Mi na mieszkanie? Przecież moja ręka to wszystko uczyniła” (Dz 7,49-50). W swoim rozważaniu na temat działania Boga w historii zbawienia, zwracając szczególną uwagę na odwieczną pokusę odrzucenia Boga i Jego działania, stwierdza on, że Jezus jest Sprawiedliwym zapowiadanym przez proroków; w Nim sam Bóg stał się obecny w sposób wyjątkowy i ostateczny: Jezus jest „miejscem” prawdziwego kultu. Szczepan przez pewien czas nie zaprzecza, że świątynia jest ważna, ale podkreśla, że „Najwyższy jednak nie mieszka w dziełach rąk ludzkich” (Dz 7, 48). Nową, prawdziwą świątynią, w której mieszka Bóg jest Jego Syn, który przyjął ludzkie ciało. To człowieczeństwo Chrystusa, Zmartwychwstałego gromadzi ludy i łączy je w sakramencie Jego Ciała i Krwi. Wyrażenie dotyczące świątyni „nie zbudowanej ludzkimi rękami” znajdujemy także w teologii świętego Pawła i Liście do Hebrajczyków: ciało Jezusa, które przyjął On, aby ofiarować siebie samego jako żertwę ofiarną na zadośćuczynienie za grzechy, jest nową świątynią Boga, miejscem obecności Boga żywego. W Nim Bóg jest człowiekiem, Bóg i świat kontaktują się ze sobą: Jezus bierze na siebie cały grzech ludzkości, aby go wnieść w miłość Boga i aby „spalić” go w tej miłości. Zbliżenie się do krzyża, wejście w komunię z Chrystusem oznacza wejście w to przekształcenie, wejście w kontakt z Bogiem, wejście do prawdziwej świątyni. Życie i mowa Szczepana nieoczekiwanie zostają przerwane wraz z ukamienowaniem, ale właśnie jego męczeństwo jest wypełnieniem jego życia i orędzia: staje się on jedno z Chrystusem. W ten sposób jego rozważanie odnośnie do działania Boga w historii, na temat Słowa Bożego, które w Jezusie znalazło swoje całkowite wypełnienie, staje się uczestnictwem w modlitwie Pana Jezusa na krzyżu. Rzeczywiście woła on przed śmiercią: „Panie Jezu, przyjmij ducha mego!” (Dz 7, 59), przyswajając sobie słowa Psalmu 31,6 i powtarzając ostatnią wypowiedź Jezusa na Kalwarii: „Ojcze, w Twoje ręce powierzam ducha mojego” (Łk 23,46); i wreszcie, tak jak Jezus zawołał donośnym głosem wobec tych, którzy go kamienowali: „Panie, nie poczytaj im tego grzechu!” (Dz 7, 60). Zauważamy, że chociaż z jednej strony modlitwa Szczepana podejmuje modlitwę Jezusa, to jest ona skierowana do kogo innego, gdyż jest ona skierowana do samego Pana, to znaczy do Jezusa, którego uwielbionego kontempluje po prawicy Ojca: „Widzę niebo otwarte i Syna Człowieczego, stojącego po prawicy Boga” (w. 56). Drodzy bracia i siostry, świadectwo św. Szczepana daje nam pewne wskazania dla naszej modlitwy i życia. Możemy się pytać: skąd ten pierwszy chrześcijański męczennik czerpał siłę do stawiania czoła swoim prześladowcom i aby dojść do daru z siebie samego? Odpowiedź jest prosta: ze swej relacji z Bogiem, ze swej komunii z Chrystusem, z rozważania Jego historii zbawienia, dostrzegania działania Boga, które swój szczyt osiągnęło w Jezusie Chrystusie. Także nasza modlitwa musi się karmić słuchaniem Słowa Bożego w komunii z Jezusem i Jego Kościołem. Drugi element to ten, że św. Szczepan widzi w dziejach relacji miłości między Bogiem a człowiekiem zapowiedź postaci i misji Jezusa. On - Syn Boży - jest świątynią „nie zbudowaną ludzkimi rękami”, w której obecność Boga stała się tak bliska, że weszła w nasze ludzkie ciało, aby nas doprowadzić do Boga, aby otworzyć nam bramy nieba. Tak więc nasza modlitwa powinna być kontemplacją Jezusa siedzącego po prawicy Boga, Jezusa jako Pana naszego, mojego codziennego życia. W Nim, pod przewodnictwem Ducha Świętego, możemy także i my zwrócić się do Boga, nawiązać realny kontakt z Bogiem, z zaufaniem i zawierzeniem dzieci, które zwracają się do Ojca, który je nieskończenie kocha. Dziękuję. tlum. st (KAI) / Watykan

CZYTAJ DALEJ