Papież wyszedł od czytanej w II niedzielę Wielkiego Postu Ewangelii o Przemienieniu Pańskim (Mt 17, 1-9) i zauważył, że w tym okresie liturgicznym Pan bierze nas ze sobą i prowadzi na miejsce odosobnione. Wraz z Jezusem i ze świętym ludem Bożym mamy przeżyć szczególne doświadczenie ascezy. Zaznaczył, że wyraża ona nasze usiłowanie, zawsze ożywiane łaską, do przezwyciężenia naszego braku wiary i oporów, żeby pójść za Jezusem drogą krzyżową. Dodał, że aby pogłębić naszą znajomość Nauczyciela, by w pełni zrozumieć i przyjąć tajemnicę boskiego zbawienia, musimy pozwolić, by zaprowadził nas na miejsca odosobnione i w górę. Jest to droga wymagająca wysiłku, ofiarności i koncentracji. Franciszek zaznaczył, że wymagania te są ważne także dla procesu synodalnego, w realizację którego zaangażowaliśmy się jako Kościół i zachęcił do refleksji nad powiązaniem między ascezą wielkopostną a doświadczeniem synodalnym.

„Możemy powiedzieć, że nasza wielkopostna droga jest «synodalna», ponieważ odbywamy ją razem na tej samej drodze będąc uczniami jedynego Nauczyciela” – wskazał Ojciec Święty. Zauważył, że „także proces synodalny często wydaje się żmudny i chwilami możemy się zniechęcić. Ale to, co czeka nas na końcu, to niewątpliwie coś wspaniałego i zaskakującego, co pomoże nam lepiej zrozumieć wolę Boga i naszą misję w służbie Jego królestwa”. Jest on zakorzeniony w tradycji Kościoła, a jednocześnie otwarty na nowość. „Tradycja jest źródłem inspiracji do poszukiwania nowych dróg, unikania przeciwstawnych pokus stagnacji i improwizowanego eksperymentowania” – stwierdził Franciszek.

Podziel się cytatem

Papież przypomniał, że zarówno ascetyczna droga wielkopostna, jak i proces synodalny, mają za cel przemianę, tak osobistą, jak i eklezjalną. Wskazał na konieczność słuchania Pana Jezusa, przemawiającego do nas w Piśmie Świętym, które Kościół oferuje nam w liturgii. Zauważył, że Pan przemawia do nas także poprzez „słuchanie naszych braci i sióstr w Kościele, przez to wzajemne słuchanie, które w niektórych fazach jest głównym celem, ale które zawsze pozostaje niezbędne w metodzie i stylu Kościoła synodalnego”.

Ojciec Święty przestrzegł przed pokusą chronienia się w religijności pełnej nadzwyczajnych wydarzeń, sugestywnych doświadczeń, w obawie przed stawieniem czoła rzeczywistości z jej codziennymi zmaganiami, jej trudnościami i sprzecznościami. Przypomniał, że Wielki Post jest ukierunkowany na Paschę, a nasze „rekolekcje” nie są celem samym w sobie, lecz przygotowują nas do przeżywania męki i krzyża z wiarą, nadzieją i miłością, aby dotrzeć do zmartwychwstania. „Także proces synodalny nie powinien nas łudzić, że dotarliśmy do celu, gdy Bóg daje nam łaskę niektórych mocnych doświadczeń komunii… niech łaska, której doświadczyliśmy, podtrzymuje nas w byciu budowniczymi synodalności w zwyczajnym życiu naszych wspólnot” - zachęcił Franciszek w swoim orędziu na tegoroczny Wielki Post.