Dzik jest pospolitym zwierzęciem łownym, występującym na terenie całej Polski. Jest to ssak parzystokopytny, mierzy do 200 cm długości, a waży średnio 170 kg.
Jest blisko spokrewniony ze świnią domową. Najczęściej można go spotkać na siedliskach lasu mieszanego lub liściastego, zwłaszcza tam, gdzie rosną dęby i buki i gdzie występują bagienka i oczka wodne.
Dziki pełnią w lasach pożyteczną rolę, ryjąc ściółkę leśną i glebę i mieszając je nawzajem. Żywią się owadami, larwami szkodników leśnych. Zjadają również drobne zwierzęta i padlinę. Wpływają tym samym pozytywnie na stan sanitarny lasu. Nie stronią też od roślin: żołędzi, owoców leśnych, traw, pędów krzewów, korzeni, kłączy i cebulek roślin. Zaglądają na pola uprawne i okopowe, szczególnie lubią ziemniaki i nasiona zbóż, przez co nieraz wyrządzają poważne szkody rolnikom. Mają słaby wzrok, natomiast doskonały węch oraz dobry zmysł smaku, dotyku i słuchu.
Ciąża samicy dzika trwa ok. 4 miesięcy. Ciężarna samica odłącza się od stada i szykuje sobie legowisko porodowe, gdzie w końcu marca lub w kwietniu rodzi młode. Małe dziki mają jasną sierść z ciemnymi pręgami z boków tułowia. Pręgi te znikają po kilku miesiącach i ciało dzika staje się ciemnobrązowe.
W zasadzie dziki unikają spotkania z człowiekiem i nie atakują, chyba że osobnik jest ranny lub też locha niepokoi się o młode.
Dzik żyje do 25 lat. Jest to jedno z najbardziej pożytecznych zwierząt bytujących w lesie. Przez leśników dzik jest szanowany, natomiast myśliwi doceniają wysokie walory smakowe mięsa z dzika.