Uroczysta Eucharystia zgromadziła w świątyni kilkadziesiąt sióstr zgromadzenia Sióstr Wspólnej Pracy od Niepokalanej Maryi, które od ponad 75 lat pracują w Kościele gdańskim. Przed rozpoczęciem dziękczynienia wierni mogli zapoznać się z historią gdańskich domów sióstr. W uroczystości uczestniczyły władze zakonne z s. Agatą Błaszczyk, matką generalną na czele. Mszę św. koncelebrowali kapłani związani z gdańskimi wspólnotami zakonnymi w Gdańsku-Zaspie, w Gdańsku-Emaus i Gdańsku-Wrzeszczu.

Liturgii przewodniczył abp Tadeusz Wojda, który wygłosił homilię. - Jubileusz 100 lat to dobra okazja do przypomnienia bogatej w treść i wydarzenia historii zgromadzenia; do wyrażenia wdzięczności za wszelkie dobro, jakie się zadziało przez posługę sióstr i całego zgromadzenia. Wreszcie jest okazją do refleksji nad aktualnością i wiernością charyzmatowi w dzisiejszych czasach - powiedział metropolita gdański.

Nawiązując do czytań mszalnych i wskazując na Bożą dynamikę działania przywołał początki zgromadzenia. - Ta Boża dynamika odzwierciedla historię powstania również i Zgromadzenia Sióstr Wspólnej Pracy. Bóg zapragnął wspólnoty, w której siostry upodabniałyby się do Chrystusa w Jego pracy i naśladowały Matkę Bożą Niepokalaną. Stąd wspólna praca realizowana na trzech płaszczyznach: duchowej jako współpraca z Bogiem, wspólnotowej - w jedności z siostrami, apostolskiej – w posłudze bliźnim. Tak zrodził się charyzmat. Dodał jednocześnie, że ten charyzmat pojawił się w momencie dla Polski niezwykle dramatycznym. - Objawił się w czasach wyjątkowo trudnych: rozbiory Polski, kasacja zakonów i represja życia religijnego. Z natchnienia Bożego Franciszka Rakowska w 1889 roku zgromadziła wokół siebie kilkuosobową grupę kobiet, które mimo zakazów i trudnych warunków, pod pozorem pracowni krawieckiej, rozpoczęły ukrytą formację i życie wspólne oparte na radach ewangelicznych. Biskup Wojciech Owczarek w wolnej już Polsce, w dniu 27 października 1922 roku przekształcił tę nieformalną wspólnotę w zgromadzenie zakonne na prawach diecezjalnych - powiedział kaznodzieja.

W dalszej części rozważania przypomniał gdańską historię sióstr. - W roku 1946 powstał pierwszy dom przy parafii św. Franciszka z Asyżu. Tu też po wojnie siostry otworzyły szkołę krawiecką. Drugi dom powstał w 1970 w Gdańsku-Brętowie, w 1980 w Gdańsku-Zaspie przy parafii Opatrzności Bożej, a cztery lata później przy parafii św. Kazimierza, w 1990 r. przy parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Gdańsku-Wrzeszczu. Dziś w Gdańsku Siostry Wspólnej Pracy zajmują się pracami apostolskimi, charytatywnymi i dobroczynnymi we własnych domach i przy parafiach - wspominał hierarcha.

W podsumowaniu abp Wojda zauważył, że dzieje Sióstr Wspólnej Pracy pokazują zaufanie do Opatrzności Bożej. - Życie zakonne jest zawsze swego rodzaju historią wiary. Wiara jest fundamentem każdej formy życia konsekrowanego. Tę wiarę miały siostry od samego początku i w tej wierze starały się nieustannie odczytywać swój charyzmat, aby swoją posługą odpowiadać w sposób aktualny i adekwatny do zapotrzebowania świata i jego wyzwań - podkreślił metropolita.

Na zakończenie pasterz gdańskiego Kościoła podziękował za dotychczasową posługę i złożył życzenia. - Dzisiaj dziękujemy Bogu za piękną i wspaniałą, choć prowadzoną nie bez trudności, posługę charyzmatyczną Sióstr Wspólnej Pracy na przestrzeni 100 lat. Ta posługa była i nadal jest posługą pełną nadziei również na przyszłość. Życzymy, aby ich dzieło pod opieką Jezusa Chrystusa i Jego Matki, Maryi Niepokalanej mogło się dalej rozwijać w Polsce i za granicą, i nieustannie przynosić bogate duchowe i ludzkie owoce - powiedział metropolita. Na zakończenie liturgii słowa podziękowania wypowiedziała s. Agata Błaszczyk, matka generalna.

Zgromadzenie zakonne Sióstr Wspólnej Pracy od Niepokalanej Maryi to wspólnota założona we Włocławku w 1889 r. przez Franciszkę Rakowską, w 1910 zatwierdzona jako stowarzyszenie świeckie, w 1922 przekształcona w zgromadzenie zakonne. Zadaniem zgromadzenia jest katechizacja dzieci i młodzieży, praca charytatywna, misyjna, wychowawcza i opiekuńcza, wspomaganie pracy kancelaryjnej w parafiach.