Ks. Józef Gaweł SCJ napisał do mnie list z „załącznikiem”. List jest krótki, ale jakże dla mnie miły! Ks. Józef pisze: „Z wielką radością czytałem felieton Pana «Nagroda za dobroć» («Niedziela» nr 15 z 15 kwietnia br.). «Niech o dobrych dzieciach dowiaduje się cała Polska» - napisał Pan. Chciałbym to poszerzyć: «Niech o dobrych ludziach dowiaduje się cała Polska!» Niech ich przykład będzie zachętą dla innych, by także czynili dobro. Tego dobra jest bardzo dużo wśród nas, tylko że je za mało pokazujemy. Często ulegamy pesymizmowi, karmieni przez środki masowego przekazu różnymi skandalami...”.
A „załącznik”? To napisana przez ks. Gawła książeczka pt. „Być dobrym”, z dedykacją: „Krystianowi Brodackiemu w nagrodę za «Nagrodę za dobroć»...”. Dziękuję serdecznie i za list, i za nagrodę, choć nie czuję się jej godny: nieraz w mym życiu nie byłem dobry - nawet dla najbliższych. Ale wiem, że „być dobrym” to wspaniałe wyzwanie dla nas wszystkich. Co to jednak właściwie znaczy: BYĆ DOBRYM?
Dziełko ks. Józefa daje odpowiedź. Cytuję: „Czym jest dobroć? Jest ona cnotą, czyli zasadniczym i trwałym nastawieniem człowieka wobec drugiego człowieka. Objawia się ona w pragnieniu obdarowania i uszczęśliwiania innych ludzi, i otoczenia ich troskliwą opieką. Człowiek dobry jest uczynny, sprawiedliwy, życzliwy i wspaniałomyślny. Potrafi przebaczyć doznane krzywdy i gotów jest ponosić dla drugich ofiary. Prawdziwa dobroć cechuje się gotowością służenia bliźnim, ciepłem, serdecznością, łagodnością, otwartością serca. Jest siłą, która potrafi zwyciężyć wszelkie zło, nieład i nienawiść, bo płynie z całkowicie świadomej miłości”.
Proszę, przeczytajcie jeszcze raz, i jeszcze raz, tę ks. Józefa definicję dobroci! Czy - w jej świetle - łatwo być dobrym? Odpowiedź może być tylko jedna: nie, to wcale nie jest łatwe, ale jeśli jesteś chrześcijaninem - nie masz innego wyjścia! „Przymus”? Tak, i on właśnie jest zarazem gwarantem twego szczęścia tu - na ziemi, i potem!
Ks. Gaweł zgromadził w swej książce wiele przykładów ludzi, którzy chcieli i potrafili być dobrymi: Magda Porębska, matka pisarza Władysława Orkana; Maria Gaweł, matka autora listu; małżonkowie Maria i Alojzy Quattrocchi, wyniesieni jako błogosławieni na ołtarze przez Jana Pawła II; o. Damian, misjonarz trędowatych. Osobny rozdział poświęcił ks. Józef naszym dziadkom: w czasach dzisiejszych ich ofiarna dobroć często staje się fundamentem zagrożonej rodziny! A rola takich ludzi, jak arcybiskup Chicago kard. Joseph Bernardin (którego fałszywie oskarżono o molestowanie seksualne) czy bp Jan Chrapek, którego dewizą życiową było: „Idź przez życie tak, by ślady twoich stóp przetrwały cię”?
Moim zamiarem nie jest tu recenzowanie książki ks. Gawła, lecz po prostu zachęta: przeczytajcie ją, bo warto. Także dlatego, że znajdziecie w niej poetyckie rozważania bp. Józefa Zawitkowskiego - w związku z dobrocią, oczywiście.