Mój Najdroższy Piotrze!

Jak Ci dziękować za ten cudowny pierścionek zaręczynowy?¹ Drogi Piotrze, aby Ci wyrazić moją wdzięczność, ofiaruję Ci me serce. Będę Cię kochała zawsze tak, jak już Cię kocham.
Myślę, że w przeddzień naszych zaręczyn sprawi Ci radość wyznanie, iż jesteś dla mnie najdroższą osobą, do której nieustannie zwrócone są moje myśli, uczucia i pragnienia. I nie mogę się już doczekać chwili, w której stanę się na zawsze Twoja.
Najdroższy Piotrze, Ty wiesz, iż moim pragnieniem jest widzieć Cię i znać jako osobę szczęśliwą. Powiedz, jaka powinnam być i co powinnam zrobić, ażeby Cię takim uczynić?
Bardzo ufam Panu Jezusowi i jestem pewna, że On pomoże mi być narzeczoną godną Ciebie.
Lubię często medytować nad fragmentem biblijnym odczytywanym podczas Mszy św. ku czci św. Anny. „Niewiastę dzielną któż znajdzie? (...). Serce małżonka jej ufa (...). Nie czyni mu źle, ale dobrze przez wszystkie dni jego życia” - itd.²
Piotrze, pragnę być dla Ciebie tą dzielną niewiastą z Ewangelii!³ Mam jednak wrażenie, że jestem taka słaba. Chcę powiedzieć, że naprawdę potrzebuję wsparcia Twego silnego ramienia. Przy Tobie czuję się naprawdę pewnie! A od dziś proszę Cię, Piotrze, o jedną przysługę. Jeśli zobaczysz, że czyniłabym cokolwiek, co nie jest dobre, powiedz mi o tym, popraw mnie. Czy rozumiesz? Będę Ci za to zawsze wdzięczna.
Ściskam Cię z całych sił i życzę wesołych Świąt Wielkanocnych.

(tłum. ks. Piotr Gąsior)

¹ Chodzi o pierścionek z okazji zaręczyn zaplanowanych na 11 kwietnia, który jednak Piotr dał Joannie z kilkudniowym wyprzedzeniem.
² Jest to początek cudownego poematu, wychwalającego cnotliwą kobietę, znajdującego się w Księdze Przysłów (31, 10-31). Tłumaczenie, z jakiego korzystała Joanna, pochodziło z Wulgaty i wskazywało właśnie na kobietę mężną, podczas gdy aktualna wersja włoska CEI mówi o kobiecie doskonałej. [Biblia Tysiąclecia pisze o kobiecie dzielnej - przyp. tłum.].
³ Określenie „Ewangelia” jest czasami odnoszone do Biblii lub Liturgii. Cytat natomiast, jak widzimy, został zaczerpnięty ze Starego Testamentu. Wydaje się słuszne w tym miejscu przedstawienie fragmentu z odpowiedzi listownej męża: „Moja Najdroższa Joasiu... To Ty jesteś tą mężną niewiastą, o którą prosiłem Niebiosa i Mamusia Niebieska zesłała mi Ciebie. Powierzam Ci na zawsze moje serce i całe dobro, jakie od Ciebie otrzymam. Kochaj mnie zawsze tak, jak to czynisz teraz. Bądź wobec mnie czuła i dobra, troskliwa i słodka, i zawsze wyrozumiała tak, jak jesteś teraz. I to już mi dajesz, i do tego Cię nakłaniam, abyś zawsze czyniła mnie szczęśliwym. To Ty jesteś tą moją dzielną niewiastą z Ewangelii”.