Przygotowania do beatyfikacji Jana Pawła I w cieniu pandemii
Pandemia komplikuje przygotowania do beatyfikacji Jana Pawła I. Pielgrzymki do rodzinnego domu „Uśmiechniętego Papieża” oraz wydarzenia pozwalające na poznanie jego nauczania zostały znacząco okrojone, podobnie jak spotkania modlitewne. „Ogłoszenie daty beatyfikacji zbiegło się z dużym wzrostem liczby zakażeń w regionie Vittorio-Veneto, stąd nasza ostrożność” – mówi Radiu Watykańskiemu ks. Davide Fiocco, który współpracował w procesie beatyfikacyjnym.
Włoski kapłan, podobnie jak Jan Paweł I, urodził się w Canale d’Agordo i uczestniczył w inauguracji jego pontyfikatu. „Już wtedy krajanie papieża byli bardzo z niego dumni, teraz cieszą się, że zostanie wyciągnięty z cienia i świat sobie o nim znów przypomni” – podkreślił ks. Fiocco.
„Dla nas pięknym zbiegiem okoliczności jest to, że ogłoszenie daty beatyfikacji przypadło praktycznie w tym samym czasie, kiedy Franciszek tak wiele mówił o pokorze, zarówno na audiencji generalnej, jak i w przemówieniu do Kurii Rzymskiej. Pokora jest jednym z najważniejszych przesłań Papieża Lucianiego. Właśnie o niej mówił w czasie pierwszej audiencji po swym wyborze, jakby chcąc wskazać, że pokora stanowi antyfonę na wejście jego pontyfikatu. Jednak temat ten był szeroko obecny w jego nauczaniu już gdy był biskupem. Często przywoływał obraz osiołka, który nawet jeśli wiózł Jezusa do Jerozolimy nie mógł przecież myśleć, że aplauzy są na jego cześć. Myślę, że nauczanie o pokorze i życie nią stanowią jedną ze specyficznych cnót «Papieża Uśmiechu»“– powiedział papieskiej rozgłośni ks. Fiocco
Beatyfikacja Jana Pawła I odbędzie się 4 września 2022 roku w Watykanie. Uroczystości będzie przewodniczył Papież Franciszek.
Bp Giuseppe Andrich - ordynariusz diecezji Belluno-Feltre - wspomina Jana Pawła I
WŁODZIMIERZ RĘDZIOCH: - Ksiądz Biskup urodził się w Canale d’Agordo, rodzinnej miejscowości papieża Jana Pawła I. Kiedy Ekscelencja poznał Albina Lucianiego?
Wielki Post to czas, w którym Kościół szczególną uwagę zwraca na krzyż i dzieło zbawienia, jakiego na nim dokonał Jezus Chrystus. Krzyże z postacią Chrystusa znane są od średniowiecza (wcześniej były wysadzane drogimi kamieniami lub bez żadnych ozdób). Ukrzyżowanego pokazywano jednak inaczej niż obecnie. Jezus odziany był w szaty królewskie lub kapłańskie, posiadał koronę nie cierniową, ale królewską, i nie miał znamion śmierci i cierpień fizycznych (ta maniera zachowała się w tradycji Kościołów Wschodnich). W Wielkim Poście konieczne było zasłanianie takiego wizerunku (Chrystusa triumfującego), aby ułatwić wiernym skupienie na męce Zbawiciela. Do dzisiaj, mimo, iż Kościół zna figurę Chrystusa umęczonego, zachował się zwyczaj zasłaniania krzyży i obrazów.
Współczesne przepisy kościelne z jednej strony postanawiają, aby na przyszłość nie stosować zasłaniania, z drugiej strony decyzję pozostawiają poszczególnym Konferencjom Episkopatu. Konferencja Episkopatu Polski postanowiła zachować ten zwyczaj od 5 Niedzieli Wielkiego Postu do uczczenia Krzyża w Wielki Piątek.
Zwyczaj zasłaniania krzyża w Kościele w Wielkim Poście jest ściśle związany ze średniowiecznym zwyczajem zasłaniania ołtarza. Począwszy od XI wieku, wraz z rozpoczęciem okresu Wielkiego Postu, w kościołach zasłaniano ołtarze tzw. suknem postnym. Było to nawiązanie do wieków wcześniejszych, kiedy to nie pozwalano patrzeć na ołtarz i być blisko niego publicznym grzesznikom. Na początku Wielkiego Postu wszyscy uznawali prawdę o swojej grzeszności i podejmowali wysiłki pokutne, prowadzące do nawrócenia. Zasłonięte ołtarze, symbolizujące Chrystusa miały o tym ciągle przypominać i jednocześnie stanowiły post dla oczu. Można tu dopatrywać się pewnego rodzaju wykluczenia wiernych z wizualnego uczestnictwa we Mszy św. Zasłona zmuszała wiernych do przeżywania Mszy św. w atmosferze tajemniczości i ukrycia.
„Córka Głosu” – pod takim hasłem w sanktuarium w Otyniu odbyło się wielkopostne czuwanie dla kobiet.
Był czas na konferencję, modlitwę wstawienniczą, adorację Najświętszego Sakramentu i oczywiście Eucharystię. Czuwanie, które odbyło się 5 kwietnia, poprowadziła Wspólnota Ewangelizacyjna „Syjon” wraz z zespołem, a konferencję skierowaną do pań, które wyjątkowo licznie przybyły tego dnia na spotkanie, wygłosiła Justyna Wojtaszewska. Liderka wspólnoty podzieliła się w nim osobistym doświadczeniem swojego życia. – Konferencja jest zbudowana na moim świadectwie życia kobiety, która doświadczyła nawrócenia przez słowo Boże i która każdego dnia, kiedy to słowo otwiera, zmienia przez to swoją rzeczywistość. Składając swoje świadectwo chciałam zaprosić kobiety naszego Kościoła katolickiego do wejścia na tą drogę, żeby nauczyć się życia ze słowem Bożym i tak to spotkanie dzisiaj przygotowaliśmy, żeby kobiety poszły dalej i dały się zaprosić w tą zamianę: przestały analizować, zamartwiać się, tylko, żeby uczyły się tego, że głos Boga jest pierwszym źródłem życia, z którego czerpiemy każdego dnia. Taki jest zamysł tego spotkania, dlatego nazywa się ono „Córka Głosu” – mówi liderka Wspólnoty Ewangelizacyjnej „Syjon”.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
