Reklama

Niedziela Częstochowska

Droga Kościoła – list pasterski abp. Wacława Depo o synodzie

„Czy i jak w Kościele ze sobą rozmawiamy? Jak często spotykamy się, by wspólnie szukać woli Bożej, a gdy już do takiego spotkania dojdzie, to na ile potrafimy cierpliwie słuchać siebie nawzajem, szanując zdanie drugiego? (...) Czy nasze wspólnoty dają nam poczucie bezpieczeństwa, gdy próbujemy wypowiedzieć sprawy trudne?” – pyta w liście pasterskim w związku z XVI Zgromadzeniem Ogólnym Synodu Biskupów abp Wacław Depo, metropolita częstochowski.

[ TEMATY ]

synod

abp Wacław Depo

List Pasterski

Karol Porwich/Niedziela

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Publikujemy pełną treść listu.

Droga Kościoła

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

List pasterski Arcybiskupa Metropolity Częstochowskiego w związku z XVI Zgromadzeniem Ogólnym Synodu Biskupów

Bracia i Siostry w Chrystusie, Jedynym Odkupicielu człowieka!

W dniu 9 października br. papież Franciszek rozpoczął synod czyli intensywny czas wspólnotowego wsłuchiwania się w to, co dziś Duch Święty mówi do Kościoła. Tym razem do udziału w synodzie Ojciec Święty zaprosił nie tylko biskupów, ale wszystkich wiernych z całym bogactwem i różnorodnością powołań, stanów i darów Bożych, nie wykluczając słuchania tych, którzy aktualnie znajdują się na peryferiach życia wiarą. Abyśmy, jako lud Boży archidiecezji częstochowskiej, właściwie odpowiedzieli na zaproszenie do wspólnotowego rozeznawania woli Bożej, spójrzmy na powierzone nam zadanie w świetle słowa Bożego.

1. Wiara w Kościół

Autor natchniony Listu do Hebrajczyków zachęca nas do mocnego trwania w wyznawaniu wiary, której przedmiotem jest najpierw sam Bóg (por. Hbr 4, 14). Wierzymy zatem w Boga, który nie tylko objawił się jako Jeden w Trzech Osobach Bożych, ale również tak umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne (por. J 3, 16). Miarą wielkości miłości Boga do grzesznego człowieka jest uniżenie, cierpienie i odkupieńcza śmierć krzyżowa Syna Bożego na Kalwarii. Były one wypełnieniem proroctwa Izajasza, które mówi, że spodobało się Panu zmiażdżyć swojego Sługę cierpieniem (por. Iz 53, 10). Jakże zatem w postawie dziękczynienia nie zadrżeć i nie zdumieć się wobec niepojętych, a zarazem zbawczych zamysłów Boga względem nas grzesznych ludzi?

W miłosiernym zamyśle Boga Ojca jest nie tylko Wcielenie, Śmierć i Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa, ale również przez zesłanie Ducha Świętego ukonstytuowanie się i misja Kościoła. W swojej podstawowej strukturze Kościół jest święty Świętością Boga, dany grzesznym ludziom, zbudowany na fundamencie apostołów i posłany do wszystkich narodów. Stąd wierzymy w jeden, święty, powszechny i apostolski Kościół. Wspólnota Kościoła swoim zasięgiem ogarnia nie tylko tych, którzy na ziemi są w drodze, ale również cieszących się oglądaniem Boga w niebie oraz cierpiących w czyśćcu.

Reklama

Kościół pielgrzymujący, jak nauczał św. Jan Paweł II, winien coraz bardziej stawać się świadomą wspólnotą życia i działania, gdzie każdy powinien odkryć swój własny dar i powołanie (RH21). Dzisiejsza Ewangelia dobitnie przypomina nam, że życie wszystkich wierzący ma być na wzór Chrystusa, który nie przyszedł, aby mu służono, lecz żeby służyć i dać swoje życie jako okup za wielu (por. Mk 10, 45). Trwając zatem we wspólnocie Kościoła powinniśmy służyć sobie otrzymanymi od Boga darami, unikając wszelkiego wywyższania się i panowania nad innymi, które prowadzą do niezgody i podziału.

2. Synod, czyli podążanie wspólną drogą

Przed tygodniem rozpoczęty przez Ojca Świętego Franciszka synod poświęcony jest Kościołowi. Temat synodu brzmi: „Ku Kościołowi synodalnemu: komunia, uczestnictwo, misja”. Zgodnie z pragnieniem papieża w czasie synodu mamy przyjrzeć się temu, w jaki sposób razem, duchowni i świeccy, budujemy wspólnotę Kościoła, począwszy od najmniejszej parafii. Czy i jak w Kościele ze sobą rozmawiamy? Jak często spotykamy się, by wspólnie szukać woli Bożej, a gdy już do takiego spotkania dojdzie, to na ile potrafimy cierpliwie słuchać siebie nawzajem, szanując zdanie drugiego? Ile jest w nas odwagi, żeby wypowiadać to, co w sercu rozpoznajemy jako możliwy głos Ducha Świętego? Czy nasze wspólnoty dają nam poczucie bezpieczeństwa, gdy próbujemy wypowiedzieć sprawy trudne? Papież proponuje, żebyśmy się nad tym zastanowili na różnych poziomach organizacji Kościoła, zarówno w nieformalnym gremiach, jak i w ruchach, stowarzyszeniach, parafiach i diecezjach.

Reklama

Wchodząc odważnie na drogę synodalną i pragnąc odnowy Kościoła, pamiętajmy cały czas, że doczesna droga Kościoła nie może być inna od drogi Mistrza i Pana. Zobowiązuje nas do tego Sobór Watykański II, który mówi, że „Kościół winien kroczyć tą samą drogą, pod działaniem Ducha Chrystusowego, jaką kroczył Chrystus, mianowicie drogą ubóstwa, posłuszeństwa, służby i ofiary z siebie aż do śmierci, z której przez zmartwychwstanie swoje powstał Chrystus zwycięzcą” (DM 5).

Pamiętać należy również o tym, co w oparciu o Objawienie Boże mówi Katechizm Kościoła Katolickiego, a mianowicie, że „przed powtórnym przyjściem Chrystusa Kościół ma przejść przez końcową próbę, która zachwieje wiarą wielu wierzących. Prześladowanie, które towarzyszy jego pielgrzymce przez ziemię, odsłoni „tajemnicę bezbożności” pod postacią oszukańczej religii, dającej ludziom pozorne rozwiązanie ich problemów za cenę odstępstwa od prawdy” (por. KKK 675). Dlatego pierwszym krokiem na drodze synodalnej musi być szczere i ufne wołanie do Ducha Świętego, abyśmy nie pobłądzili i zostali uświęceni w prawdzie. W Kościele bowiem rację ma Duch Święty, a wszystkie ludzkie struktury władzy muszą służyć temu, by rozpoznać Jego tchnienie i mu się poddać.

3. Nasza odpowiedź

Wolą papieża Franciszka jest by prace synodalne trwały dwa lata. Najpierw będzie miała miejsce faza diecezjalna, w przyszłym roku kontynentalna, a wreszcie w 2023 r. – powszechna. W Kościele częstochowskim etap diecezjalny synodu zostanie rozpoczęty Mszą św. sprawowaną przeze mnie w bazylice metropolitalnej Świętej Rodziny w Częstochowie w uroczystość rocznicy poświęcenia tejże bazyliki w piątek 29 października br. o godz. 18.00. Do udziału w tej uroczystości zapraszam wszystkich wiernych archidiecezji, duchowieństwo, osoby konsekrowane oraz członków ruchów, bractw i stowarzyszeń.

Reklama

Szczególne zaproszenie kieruję do parafialnych rad duszpasterskich. To one z natury swojej powinny stać się jednym z pierwszych miejsc słuchania słowa Bożego, dyskusji i rozeznawania synodalnego. Dlatego bardzo proszę duszpasterzy o podjęcie wszelkich starań w celu ożywienia spotkań parafialnych rad duszpasterskich. Postanawiam również i zobowiązuję, by tam gdzie tego jeszcze z różnych, do tej pory może i usprawiedliwionych powodów nie było, zostały zgodnie ze statutami wybrane i powołane parafialne rady duszpasterskie oraz parafialne rady ekonomiczne.

W celu rozpowszechnienia materiałów synodalnych, informacji na jego temat, konsultacji, a także opracowania diecezjalnej syntezy powołałem zespół koordynujący prace etapu diecezjalnego synodu, na czele którego stoi bp Andrzej Przybylski. Zadaniem diecezjalnego zespołu synodalnego jest również z twórczą odwagą proponować a wręcz inicjować przedsięwzięcia, które mogą zaowocować owocnym ożywieniem naszych parafii, ruchów i stowarzyszeń oraz całej archidiecezji. Przed wszystkimi jednak działaniami, zgodnie z zasadą pierwszeństwa łaski, musi być podejmowana modlitwa. Warunkiem zatem wejścia na drogę synodalną niech będzie osobiste i wspólnotowe nawrócenie, czego wyrazem jest żarliwa modlitwa.

Moim pragnieniem jest i o to proszę, by była to modlitwa adoracji Najświętszego Sakramentu oraz Różaniec św. i inne formy nabożeństwa do Matki Bożej. Zawierzam nasz Kościół częstochowski i prace rozpoczętego synodu Macierzyńskiej Opiece Maryi Matki Kościoła oraz św. Józefowi.

Z serca udzielam pasterskiego błogosławieństwa:

W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Amen!

Reklama

(-) + Wacław Depo

Arcybiskup Metropolita Częstochowski

Częstochowa, 14 października 2021 r.

2021-10-15 11:06

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Adp Depo: Między biskupami, kapłanami a wiernymi musi być jedność

[ TEMATY ]

abp Wacław Depo

ad limina

Paweł Rytel-Andrianik

Abp Wacław Depo:

CZYTAJ DALEJ

„Napełnił naczynie wodą i zaczął umywać uczniom nogi” (J 13, 5)

Niedziela warszawska 15/2004

[ TEMATY ]

Wielki Tydzień

pl.wikipedia.org

Mistrz Księgi Domowej, "Chrystus myjący nogi apostołom", 1475

Mistrz Księgi Domowej,

1. Wszelkie „umywanie”, „obmywanie się” lub kogoś albo czegoś kojarzy się ściśle z faktem istnienia jakiegoś brudu. Umywanie to akcja mająca na celu właśnie uwolnienie się od tego brudu. I jak o brudzie można mówić w znaczeniu dosłownym i przenośnym, taki też sens posiada czynność obmywania; jest to oczyszczanie się z fizycznego brudu albo akcja symboliczna powodująca uwolnienie się od moralnego zbrukania. To ten ostatni rodzaj obmycia ma na myśli Psalmista, kiedy woła: „Obmyj mnie całego z nieprawości moich i oczyść ze wszystkich moich grzechów …obmyj mnie a stanę się bielszy od śniegu” (Ps 51, 4-9). Wszelkie „bycie brudnym” sprowadza na nas złe, nieprzyjemne samopoczucie, uwolnienie się zaś od owego brudu przez obmycie przynosi wyraźną ulgę.
Biblia mówi wiele razy o obydwu rodzajach zarówno brudu jak i obmycia, czyli oczyszczenia. W rozważaniach niniejszych zajmiemy się obmyciami z brudu w znaczeniu moralnym.

CZYTAJ DALEJ

Za mały mój rozum na tę Tajemnicę, milknę, by kontemplować

2024-03-29 06:20

[ TEMATY ]

Wielki Piątek

rozważanie

Adobe. Stock

W czasie Wielkiego Postu warto zatroszczyć się o szczególny czas z Panem Bogiem. Rozważania, które proponujemy na ten okres pomogą Ci znaleźć chwilę na refleksję w codziennym zabieganiu. To doskonała inspiracja i pomoc w przeżywaniu szczególnego czasu przechodzenia razem z Chrystusem ze śmierci do życia.

Dzisiaj nie ma Mszy św. w kościele, ale adorując krzyż, rozważamy miłość Boga posuniętą do ofiary Bożego Syna. Izajasz opisuje Jego cierpienie i nagrodę za podjęcie go (Iz 52, 13 – 53, 12). To cierpienie, poczynając od krwi ogrodu Oliwnego do śmierci na krzyżu, miało swoich świadków, choć żaden z nich nie miał pojęcia, że w tym momencie dzieją się rzeczy większe niż to, co widzą. „Podobnie, jak wielu patrzyło na niego ze zgrozą – tak zniekształcony, niepodobny do człowieka był jego wygląd i jego postać niepodobna do ludzi – tak też wprawi w zdumienie wiele narodów. Królowie zamkną przed nim swoje usta, bo ujrzą coś, o czym im nie mówiono, i zrozumieją coś, o czym nigdy nie słyszeli” (Iz 52, 14n). Krew Jezusa płynie jeszcze po Jego śmierci – z przebitego boku wylewa się zdrój miłosierdzia na cały świat. Za mały mój rozum na tę Tajemnicę, milknę, by kontemplować.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję