Dostępny jest już w sprzedaży nowy, podwójny (5/6) numer dwumiesięcznika Znaki Nowych Czasów. Wydanie periodyku w okresie letnim zbiegło się w czasie z 60.
rocznicą tragicznej śmierci naszego wybitnego męża stanu - gen. Władysława Sikorskiego. Jego podobizna widnieje na okładce pisma wraz ze znamiennym cytatem z jednego z jego
przedwojennych artykułów: „Trzeba, by pamiętano, że niepodległość swojego państwa nie tylko się najskuteczniej buduje, ale także i niszczy własnymi rękami”.
Wiodącym tematem poruszanym w ZNCZ jest idea budowy IV Rzeczypospolitej. Problematykę zasadniczej przebudowy państwa porusza zbiorowy tekst publicystów związanych z chrześcijańsko-demokratycznym
Instytutem Paderewskiego: O metodzie dla IV Rzeczypospolitej. Autorzy artykułu-manifestu główne źródło sukcesu wszystkich działań reformatorskich widzą w uformowaniu społeczeństwa
obywatelskiego, które na najniższych poziomach życia politycznego i społecznego - we wspólnotach lokalnych i samorządowych świadomie i z chęcią
angażuje się w życie publiczne.
Drugim istotnym tematem ZNCZ jest problematyka związana z historią i dokonaniami polskiego ruchu chrześcijańsko-demokratycznego, mającego w naszym kraju długą historię.
W okresie międzywojennym szczególnie zasłużyli się dlań: Ignacy Paderewski, Karol Popiel, gen. Józef Haller czy patronujący numerowi - gen. Władysław Sikorski. W okresie PRL
ruch ten, zniszczony represjami i prześladowaniami, pod różnymi szyldami i nazwami zaczął nieśmiało odradzać się pod koniec lat 60. Stopniowe odrodzenie polskiej chadecji opisuje
w numerze Janusz Zabłocki. W numerze znajdziemy też refleksję nad losami chadecji w Polsce po przełomie 1989 r. oraz panoramę współczesnych ugrupowań reprezentujących
ten nurt w Europie Środkowowschodniej.
Warto przeczytać również artykuły o stosunkach polsko-ukraińskich i europejsko-islamskich pióra Szymona Niedzieli oraz esej Pawła Przeciszewskiego pt. Gdzie przebiega granica
wschodnia Europy?
„Znaki Nowych Czasów” można nabyć w salonach sieci Empik w całym kraju oraz w siedzibie redakcji, gdzie można też zaprenumerować pismo i kupić
egzemplarze archiwalne. Adres: ul. Nowogrodzka 84/86, 02-018 Warszawa, tel. (0-22) 622-59-74, e-mail: znaki.redakcja@wp.pl; http://www.zncz.org
Święty Paweł VI był człowiekiem refleksyjnym, ale też ciągle żartował – takim zapamiętała go jego bratanica Chiara Montini. Wspomnieniami o stryju-papieżu podzieliła się w programie włoskiej telewizji Rai Uno „A sua immagine”.
Kiedy Chiara się urodziła jej stryj, Giovanni Battista Montini, był arcybiskupem Mediolanu. Jednak nie szczędził uwagi swoim bliskim. – W sierpniu spędzaliśmy razem 10 dni. Bardzo lubił spacery i prowadzenie maluchów za rękę, pełniąc rolę przewodnika. Był dla nas bardzo dostępny. Budował dla nas domki z kart, dawał nam w prezencie najprzedziwniejsze rzeczy: którego roku pojechaliśmy do pałacu arcybiskupiego w Mediolanie i wróciliśmy do domu z białą owieczką – opowiadała Montini. A kiedy został papieżem, wszyscy w rodzinie zrozumieli, że „wujek już nie był wujkiem: stał się ojcem ludzkości”.
Kulturkampf, czyli „walka o kulturę”, to polityka Otto von Bismarcka prowadzona w Cesarstwie Niemieckim w latach 1871–1878, kiedy to kanclerz chciał ograniczyć wpływy Kościoła katolickiego w państwie. W Cesarstwie Niemieckim protestantyzm pełnił nieformalnie rolę religii państwowej, a Królestwo Prus – państwo protestanckie – odgrywało w nim dominującą rolę.
Włączenie do Cesarstwa południowoniemieckich państw katolickich na czele z Bawarią sprawiło, że 36% ludności Niemiec stanowili katolicy. Bismarck postrzegał to jako źródło destabilizacji społeczeństwa, gdyż katolikom, którzy mieli podlegać zewnętrznej władzy, tzn. władzy papieża, zarzucano brak patriotyzmu niemieckiego. W ramach Kulturkampfu wprowadzano wiele ustaw wymierzonych przede wszystkim w Kościół katolicki, których celem miało być jego upaństwawianie.
Kulturkampf, czyli „walka o kulturę”, to polityka Otto von Bismarcka prowadzona w Cesarstwie Niemieckim w latach 1871–1878, kiedy to kanclerz chciał ograniczyć wpływy Kościoła katolickiego w państwie. W Cesarstwie Niemieckim protestantyzm pełnił nieformalnie rolę religii państwowej, a Królestwo Prus – państwo protestanckie – odgrywało w nim dominującą rolę.
Włączenie do Cesarstwa południowoniemieckich państw katolickich na czele z Bawarią sprawiło, że 36% ludności Niemiec stanowili katolicy. Bismarck postrzegał to jako źródło destabilizacji społeczeństwa, gdyż katolikom, którzy mieli podlegać zewnętrznej władzy, tzn. władzy papieża, zarzucano brak patriotyzmu niemieckiego. W ramach Kulturkampfu wprowadzano wiele ustaw wymierzonych przede wszystkim w Kościół katolicki, których celem miało być jego upaństwawianie.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
