Reklama

Zapomniana piosenka, gdzieś pod sercem ukryta...

Niedziela Ogólnopolska 51/2002

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Jeżeli kiedy w tej mojej krainie,
Gdzie po dolinach moja Ikwa płynie,
Gdzie góry moje błękitnieją mrokiem,
A miasto dzwoni nad szmernym potokiem,
Gdzie konwaliją woniące lewady
Biegną na skały, pod chaty i sady -
Jeśli tam będziesz, duszo mego łona,
Choćby z promieni do ciała wrócona:
To nie zapomnisz tej mojej tęsknoty,
Która tam stoi jak archanioł złoty,
A czasem miasto jak orzeł obleci,
I znów na skałach spoczywa i świeci.
Powietrze lżejsze, które cię uzdrowi,
Lałem z mej piersi mojemu krajowi...

Reklama

Wiersz tęsknoty Juliusza Słowackiego. Ukochany Krzemieniec. Ukochana Ziemia Wołyńska... Czy tęsknota jest cząstką szczęścia? - TAK... Dzisiaj, na Gwiazdkę - Wołyńska Pastorałka. Wiersz Krzysztofa Kołtuna z Chełma, poety, kresowiaka, napisany w 1991 r., opublikowany w tomiku poetyckim Pańska Dolina. W 1994 r. melodię do Wołyńskiej Pastorałki skomponował Włodzimierz Dębski, ojciec Krzesimira, twórcy pięknej nostalgicznej Dumki na dwa serca, napisanej dla filmu Ogniem i mieczem. Włodzimierz Dębski - zmarły 3 lata temu, kresowiak, 16 lipca 1943 r. obrońca kościoła w Kisielinie przed bandami UPA. Wołyńska Pastorałka śpiewana jest na pograniczu - wśród kresowian. Wykonuje ją zespół "Lechici" z Hrubieszowa. Włodzimierz Dębski ofiarował Krzysztofowi Kołtunowi melodię do jego Pastorałki jako wigilijny prezent. Dzisiaj Krzysztof Kołtun ofiarowuje Wołyńską Pastorałkę nam wszystkim - także na Gwiazdkę. I jeszcze - wołyńskie echo z Krzemieńca. Przynoszą je słowa artykułu Kazimierza Szczepańskiego w Naszej Polsce z 3 grudnia 2002 r.:
"Są ludzie i prace ludzkie tak silne i tak potężne, że śmierć przezwyciężają, że żyją i obcują między nami". Takie słowa wygłosił Marszałek Józef Piłsudski 28 czerwca 1927 r. podczas uroczystości składania w Katedrze na Wawelu prochów Juliusza Słowackiego, przewiezionych z Paryża.
Już szósty raz w Krzemieńcu w salach sławnego Liceum odbył się w dniach 10-13 października 2002 r. konkurs recytatorski pod hasłem Anioł Ognisty Wołynia, poświęcony Juliuszowi Słowackiemu. Organizatorem było Towarzystwo Odrodzenia Kultury Polskiej im. J. Słowackiego w Krzemieńcu, a sponsorem - Stowarzyszenie "Wspólnota Polska" w Warszawie. Uczestnikami konkursu była młodzież szkół polskich na Ukrainie. 40 osób i opiekunowie z osiemnastu miejscowości. Najwięcej z Kamieńca Podolskiego - 6, z Krzemieńca i Kołomyi - po 4, z pozostałych miast - 2-3.
Słowacki w Krzemieńcu towarzyszył nam wszędzie, podczas spaceru wśród ruin zamku czy do rodzinnego dworku Słowackich. Z Góry Zamkowej obserwowaliśmy niemal cały Krzemieniec, z jego kościołami różnych wyznań, ślad opiewanej Ikwy - chciałoby się usiąść, aby pomyśleć o tej pięknej krainie, której urodzajne ziemie karmiły pokolenia ludu różnej wiary, różnych języków - żyjących w zgodzie i wzajemnej miłości. I mimo straszliwej zawieruchy, jaka przeszła przez tę krainę Ukrainy, możemy i dziś spotkać takich mieszkańców, jak pani Irena Sandecka - uczennica Liceum Krzemienieckiego, harcerka, absolwentka Uniwersytetu Jagiellońskiego, profesor Liceum Krzemienieckiego, żołnierz Armii Krajowej, organistka w kościele parafialnym, działaczka oświatowa i społeczna, jak ją nazywają - "wszystkich nas nauczycielka" - z okazji 84. Rocznicy Odzyskania Niepodległości odznaczona Społeczno-Narodowym Orderem Polonia Mater Nostra Est - jako osoba szczególnie zasłużona dla Narodu i Państwa Polskiego...
Gdy zapłoną wigilijne świece, zaśpiewajmy wraz z kolędami Wołyńską Pastorałkę.
Wszystkim Drogim Czytelnikom życzę dobrych, spokojnych Świąt Bożego Narodzenia, a w Nowym Roku - błogosławieństwa Bożego Dzieciątka.
Zapraszam serdecznie ma XXXIX Wieczór przy świecach. Podzielimy się opłatkiem, posłuchamy poezji i zaśpiewamy kolędy i pastorałki - będą wśród nich ocalone od zapomnienia kolędy patriotyczne. Tytuł Wieczoru - Bóg się rodzi, moc truchleje... Spotkamy się w niedzielę 5 stycznia o godz. 17.00 2003 r. w auli redakcji Niedzieli przy ul. 3 Maja 12. Wstęp wolny.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

"Wołyńska Pastorałka"


Słowa: Krzysztof Kołtun, 1991 r.
Muzyka: Włodzimierz Dębski, 1994 r.

Heblowana kolebeczko
z wołyńskiej brzeziny.
Płacze, kwili Dzieciąteczko,
Syn Panny Maryi.

Lili, lili, lili,
Wołyńskie Anioły,
Śpiewajcie Dziecinie,
orły i sokoły.

Malowane bieguniki
z Mielnicy, z Mielnicy.
Płacze, kwili Dzieciąteczko
Maryi Dziewicy.

Lili...

Drobniuteńkie w tobie sianko
z Ołyki, z Ołyki,
Płacze, kwili Dzieciąteczko,
muzyki, muzyki.

Lili...

Wyszywana poduszeczka
z Zaturzec, z Zaturzec,
Płacze, kwili Dzieciąteczko,
nieduże, nieduże.

Lili...

Zadzwonili dzwoneczkami
- kolędników czworo.
Pyta Matka - skąd ta dziatwa?
- od Hołob, od Hołob.

Lili...

2002-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Św. Jan z Dukli wzorem pokory i cierpliwości

Niedziela świdnicka 28/2016, str. 5

[ TEMATY ]

św. Jan z Dukli

Autorstwa Jan Matejko - fragment, Domena publiczna, commons.wikimedia

Św. Jan z Dukli

Św. Jan z Dukli
Święty Jan z Dukli urodził się na galicyjskiej ziemi, na przełęczy Karpackiej, w Dukli w 1414 r. Został dobrze wychowany przez bogobojnych rodziców. Rodzice posłali go do szkół w Krakowie. Jako młodzieniec otrzymał od Boga powołanie kapłańskie i zakonne. Wstąpił do Zakonu Franciszkanów Konwentualnych. Został wyświęcony na kapłana. Pracował w Krośnie i we Lwowie. Pod wpływem św. Jana Kapistrana przeniósł się do franciszkanów obserwantów, czyli bernardynów. I tu zasłynął jako kaznodzieja, wytrwały spowiednik, szerzyciel czci do Męki Pańskiej i Matki Bożej. Pod koniec życia stracił wzrok. Umarł w uroczystość św. Michała Archanioła, w środę 29 września 1484 r. Jan Paweł II kanonizował go 10 czerwca 1997 r. w Krośnie. Relikwie jego spoczywają w Dukli. Św. Jan z Dukli jest patronem diecezji przemyskiej. Co to znaczy, że jest naszym patronem? jakie wnioski z tego wynikają dla nas? Wynikają z tego dwa główne zadania. Po pierwsze, mamy uznać, że św. Jan jest naszym niebieskim opiekunem i orędownikiem. Stąd też winniśmy mu polecać często sprawy naszego życia. Drugie zadanie, jakie mamy wobec naszego patrona w niebie – to naśladować go w życiu. Każdy święty zostawia nam swoje chrześcijańskie życie jako testament do realizowania. Wszyscy jesteśmy zobowiązani ten testament rozpoznać i go wypełniać w kontekście naszego powołania, czyli inaczej mówiąc: jesteśmy zobowiązani do naśladowania naszych świętych. Pytamy się dzisiaj na nowo, jakie przesłanie zostawił nam św. Jan z Dukli, w czym go winniśmy naśladować? By odpowiedzieć na to pytanie, sięgnijmy do modlitwy: „Boże, Ty obdarzyłeś błogosławionego Jana z Dukli, kapłana, cnotami wielkiej pokory i cierpliwości, spraw, abyśmy naśladując jego przykład, otrzymali podobną nagrodę”. Św. Jan z Dukli wyznawał wiarę nie tylko w swoich kazaniach, ale przede wszystkim swoim życiem. Jak wyznajesz wiarę jako ojciec, jako matka, żona, mąż, dziecko, synowa, zięć? Czy Bóg zajmuje w twoim życiu pierwsze miejsce? Jeżeli w życiu Pan Bóg jest naprawdę na pierwszym miejscu, to wszystko się właściwe układa. Wiarę wyznajemy nie tylko w kościele, na modlitwie, ale całym swoim życiem. Dzisiaj, Bogu dzięki, nie prześladują nas za wiarę. Nie idziemy do więzień, nie zwalniają nas z pracy. Nie mamy niepokoju o konsekwencje naszego świadczenia o wierze.
CZYTAJ DALEJ

Samarytanie z Markowej

Niedziela Ogólnopolska 37/2023, str. 68-70

[ TEMATY ]

rodzina Ulmów

Beatyfikacja Rodziny Ulmów

Dodatek specjalny

Zbiory krewnych rodziny Ulmów

Wiktoria i Józef Ulmowie

Wiktoria i Józef Ulmowie

Rodzina Ulmów otworzyła drzwi swojego domu i to „otwarcie” stało się wydarzeniem, które sprawiło, że weszła na wyższy poziom heroicznego praktykowania świętości.

"Kilka miesięcy po tym jak przyszedłem jako prefekt do Dykasterii Spraw Kanonizacyjnych, wśród pierwszych spraw jakie było mi dane w tej roli analizować, była ta dotycząca męczeństwa małżonków Józefa i Wiktorii Ulmów razem z ich sześciorgiem dziećmi, do których należało dołączyć siódme dziecko, które w tych tragicznych chwilach opuszczało bezpieczne schronienie w łonie matki i przychodziło na światło dzienne".
CZYTAJ DALEJ

Watykan: Kardynał Ryłko przestał pełnić funkcję archiprezbitera bazyliki Matki Bożej Większej

2025-07-07 16:45

[ TEMATY ]

kard. Stanisław Ryłko

Joanna Adamik/archidiecezja krakowska

Kard. Stanisław Ryłko

Kard. Stanisław Ryłko

Kardynał Stanisław Ryłko w piątek, w swoje 80. urodziny, przestał pełnić funkcję archiprezbitera bazyliki Matki Bożej Większej w Rzymie. Watykan poinformował, że papież Leon XIV podziękował polskiemu kardynałowi. Jego następcą został dotychczasowy archiprezbiter koadiutor kardynał Rolandas Makrickas z Litwy.

Przechodzący na emeryturę kardynał Ryłko był współpracownikiem Jana Pawła II, Benedykta XVI i Franciszka.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję