33. Piesza Pielgrzymka z Lublina na Jasną Górę przeszła do historii. Uczestniczyło w niej ok. 2300 osób (w tym ponad 50 kapłanów), które pod hasłem „Mocni w wierze” wędrowały przez 12 dni. Najdłuższą trasę do pokonania miała grupa chełmska; dotarcie do Częstochowy zajęło jej 14 dni. Podczas codziennych Mszy św. do Komunii św. przystępowało ponad 2 tys. osób. Wszyscy uczestniczyli w konferencjach przygotowanych przez o. Bogusława Zemana SSP, który główne myśli rozważań zaczerpnął z listu Ojca Świętego na XXVI Światowe Dni Młodych. Podejmując trud pielgrzymki, oprócz intencji własnych, lubelscy pątnicy dziękowali za dar beatyfikacji Jana Pawła II i za lata posługi abp. Józefa Życińskiego. Owocem lubelskiej pielgrzymki, oprócz osobistego nawrócenia i umocnienia w wierze, są także konkretne formy duchowej i materialnej pomocy. Pielgrzymi włączyli się w wiele akcji charytatywnych, m.in. fundując 500 Biblii dla Haiti, czy gromadząc fundusze dla chorej na dziecięce porażenie mózgowe Kornelii. Ok. 1000 osób zadeklarowało codzienną modlitwę w intencji nienarodzonych, podejmując się duchowej adopcji dziecka poczętego.
- Dziękuję za wasz wysiłek. Okazuje się, że jeśli jest wiara i miłość, to można pokonać ten trud - mówił bp Mieczysław Cisło, witając pielgrzymów na Jasnej Górze. Pątnicy podejmowali się udziału w rekolekcjach w drodze z różnych powodów: by prosić o wstawiennictwo Matki Bożej, by za coś podziękować. - Pielgrzymuję do Częstochowy, bo zauważyłam, że zagubiłam wiarę. Cały czas czegoś tylko od Pana Boga chcę, natomiast nic w zamian nie mogę zaoferować. Moje życie jest wielką pustynią. Chcę to wreszcie zmienić. Mam nadzieję, że w tym pomoże mi pielgrzymka - mówiła na początku drogi Anna z Chełma. Monika na pielgrzymce poznała swojego męża, zaledwie kilka dni po ślubie wspólnie z nim wyruszyła na szlak. - To moja szósta pielgrzymka. Dwa lata temu poznałam na niej chłopaka. Pielgrzymka nas połączyła. Postanowiliśmy, że teraz będziemy razem wędrować przez całe życie. Chcemy swoje życie ofiarować Bogu, dlatego wspólnie wybraliśmy się na rekolekcje w drodze. Nasze małżeństwo to taki piękny owoc tego dotychczasowego duchowego wędrowania - podsumowała. Wielu pielgrzymów podkreślało, że podejmowanie trudu kilkunastodniowej wędrówki tylko wtedy ma sens, gdy pielgrzymka nie kończy się wraz z dojściem na Jasną Górę, ale zaledwie rozpoczyna nowy etap w życiu. - Dopiero teraz rozpoczyna się realizowanie tego, co odkrywaliśmy na szlaku. Dopiero teraz będziemy mogli nasze postanowienia wcielać w życie - mówił ks. Mirosław Ładniak, przewodnik pielgrzymki.
Podczas rekolekcji w drodze pątników odwiedzało wielu gości. Nie zabrakło wśród nich biskupów. Jako pierwszy, z darem modlitwy i słowa, z pielgrzymami spotkał się bp Ryszard Karpiński, który przybył na Święty Krzyż. W tym szczególnym miejscu, gdzie połączyły się wszystkie grupy, dotychczas wędrujące w trzech kolumnach, bp Karpiński przekazał pątnikom pozdrowienia i błogosławieństwo od papieża Benedykta XVI oraz wezwanie do dawania odważnego świadectwa wiary. - Współczesny świat potrzebuje świadectwa wiary; potrzebuje młodych, którzy idą za Chrystusem - podkreślał. Dwa dni później, w Chęcinach, z pielgrzymami modlił się bp Józef Wróbel. Tematem przewodnim spotkania było pokonywanie barier w dialogu z Bogiem. - Człowiek bardzo często tworzy bariery, które nie pozwalają prowadzić dialogu z Bogiem. Dlatego trzeba wiary, która otwiera drzwi do Chrystusa. Wiary, która zakłada, że rozum i serce razem dążą do poznania Pana - mówił. W Małogoszczu o osobistym, nieustannym zawierzaniu Chrystusowi i Jego Matce, mówił bp Artur Miziński. - Na pielgrzymce mamy okazję odpowiedzieć sobie na pytanie, jaka jest nasza wiara. Wiara to proces dokonujący się przez całe życie. To także dar, o który trzeba dbać i który domaga się pielęgnowania, tak aby wydał owoc. Wiara domaga się też miłości, nie tylko do Boga, ale i do bliźniego; musi być przeżywana we wspólnocie. Absurdem więc jest mówienie, że wierzy się w Boga, ale nie wierzy się w Kościół - podkreślał. Z pątnikami spotkał się również administrator bp Mieczysław Cisło. W Czarncy apelował do pielgrzymów, by nie lękali się oddać swojego życia w ręce najlepszej Matki. - Pielgrzymowanie powinno pomóc nam odnaleźć więź z Matką i Jej Synem. Maryja uczy nas pogłębiać relacje z Chrystusem i to do Niej powinniśmy zwracać się z prośbą o umocnienie naszej wiary, zwłaszcza w chwilach krzyża i cierpienia - podkreślał. - Trzeba doświadczeń trudnych, bólu, dramatu czy zawodu, gdyż wtedy zaczynamy dostrzegać krzyż. By go podźwignąć, potrzeba Boga i człowieka - mówił. Wszystkim pielgrzymom, również tym podejmującym duchową wędrówkę, bp Cisło życzył, aby wiara, podobna do iskry, „zapłonęła i stała się siłą”.
Oficjalnie, ostatnią stacją na szlaku sierpniowej wędrówki do Matki była Msza św. sprawowana na jasnogórskich błoniach. Uczestniczyli w niej pątnicy z Lublina, Warszawy, Zamościa, Siedlec i Łowicza, którym bp Piotr Jarecki podziękował za wyjątkowe świadectwo wiary. Jednak dla wielu pielgrzymka nie zakończyła się, bo przecież każdy dzień jest wędrówką ku Bogu.