Ojciec Władysław przybył do Torunia w 1963 roku i zaczął bardzo aktywną działalność w środowisku akademickim. Podjął szeroko zakrojoną działalność formacyjną, która przejawiała się między innymi w tym, że zapraszał do kościoła i sal duszpasterskich ówczesnych wybitnych przedstawicieli ludzi Kościoła, nauki i kultury.

Ważne przesłanie

W pierwszych latach swojej obecności w Toruniu o. Władysław postanowił zaprosić także kardynała Wojtyłę. Jak wspomina, ustalanie terminu przybycia kardynała trwało bardzo długo, kilka razy przekładano ustalone daty. Zachował się nawet list metropolity krakowskiego datowany na dzień 26 listopada 1966 roku, w którym tak odnosił się do terminu spotkania: Aż do końca roku milenijnego mam [...] wiele zajęć. Wchodzi także w grę kwestia odległości. Byłoby mi łatwiej dojechać z Warszawy (ok. połowy lutego) lub z Gniezna (ok. 23 kwietnia). Proszę bardzo, aby Ojciec był łaskaw uwzględnić te okoliczności. Po kilkunastu miesiącach trudnych ustaleń spotkanie doszło do skutku. Kardynał pojawił się w Toruniu 28 kwietnia 1968 roku, w godzinach popołudniowych, po zakończonych w Gnieźnie uroczystościach ku czci św. Wojciecha.

Wieczorem w kościele akademickim pod wezwaniem Ducha Świętego wygłosił wykład „Apostolstwo świeckich”. Na początku wystąpienia wyjaśnił dlaczego podjął właśnie taką tematykę: Zamierzam poświęcić konferencję problemowi, który chyba dla wszystkich tu obecnych jest najbliższy, zwłaszcza po Soborze. Pro­blemem tym jest apostolstwo świeckich. Czynię to również i z tego powodu, że jestem w szczególny sposób związany z apostolstwem świeckich, zarówno w pionie ogólnokościelnym, jak też i w pionie krajowym. Więc po prostu korzystam z okazji, aby mówić na temat, za który w szczególny sposób jestem odpowiedzialny. Pragnę mówić o apostolstwie świeckich na tle Soboru, ale bardziej jeszcze na tle dzisiejszej liturgii.

Jak widać, przyszły papież podejmował kwestię obecności świeckich w Kościele, dlatego że była mu osobiście bardzo bliska. W swoim wystąpieniu powiedział między innymi: Problemów ludzi świeckich należy szukać w Konstytucji o Kościele niejako w dwóch płaszczyznach. Przede wszystkim należy jej szukać w płaszczyźnie rozdziału II, czyli w płaszczyźnie nauki o Ludzie Bożym. Tam jest po prostu kopalnia, bogate źródło prawdy o świeckich. Gdybyśmy, chcąc się czegoś na temat świeckich dowiedzieć, zaczęli dopiero od rozdziału IV, który nosi tytuł „Świeccy", to byśmy wówczas pozbawili się rzeczy najgłębszych i najistotniejszych. Oczywiście, że również na płaszczyźnie tego IV rozdziału Konstytucji, który wprost mówi „o świeckich", należy badać rzeczywistość świeckich w Kościele. Również w ten rozdział należy się wczytywać, ażeby tę rzeczywistość zrozumieć, pojąć i następnie wprowadzić w czyn. Jednakże rozdział II, prawda o Ludzie Bożym, jest płaszczyzną najszerszą, najbardziej uniwersalną. Od tego trzeba zaczynać. Z kolei należy też wziąć do ręki Konstytucję o Kościele w świecie współczesnym, Konstytucja ta bowiem jest właściwie najszerszym komentarzem do Dekretu o Apostolstwie Świeckich. To jest całość. Całość, która się wzajemnie warunkuje, jeżeli chodzi o powstawanie tych dokumentów soborowych, i wzajemnie je też tłumaczy.

Wizyta u sióstr

Kolejna odsłona tego pobytu kardynała w Toruniu wiąże się z siostrami elżbietankami. Arcybiskup Wojtyła nocował w Toruniu właśnie w domu prowincjalnym, mieszczącym się przy ul. Żeglarskiej. Siostry bardzo często gościły w swoich progach przybywających do Torunia biskupów, którzy niejednokrotnie tam właśnie nocowali. Na spotkanie z kardynałem Wojtyłą przybyli do sióstr biskupi chełmińscy: bp Kazimierz Józef Kowalski, bp Bernard Czapliński oraz bp Zygfryd Kowalski.

Następnego dnia rano, 29 kwietnia, ks. kardynał odprawił w kaplicy o godz. 7.00 rano Mszę świętą. Swój pobyt naznaczył wpisem do kroniki: Po uroczystościach w Gnieźnie ku czci św. Wojciecha odwiedziłem Toruń, aby wygłosić konferencję akademicką w kościele oo. jezuitów. Korzystałem z gościnności s. Elżbietanek, za co serdecznie dziękuję oraz dołączam z serca płynące błogosławieństwo dla Matki Prowincjalnej i wszystkich córek św. Elżbiety. Kardynał Wojtyła metropolita krakowski. Informację o odprawieniu przez kardynała Mszy św. znajdujemy także w zachowanym zeszycie wpisów księży gości, którzy w kaplicy sióstr elżbietanek przewodzili liturgii.