25 kwietnia 1467 r. miał on się pojawić w sposób cudowny na murze wznoszonego właśnie w Genazzano kościoła Augustianów. Chociaż inna tradycja mówi, że pochodzi prawdopodobnie z okolic Szkodry w Albanii i został przewieziony do Włoch, aby ochronić go przed Turkami, którzy okupowali Albanię. Od samego początku ikona Madonny była obiektem wielkiego kultu, również papieży.
Święto Matki Bożej Dobrej Rady zatwierdził w rocznicę pojawienia się obrazu, 25 kwietnia 1727 r. Benedykt XIII. Z czasem święto przesunięto na 26 kwietnia, aby nie pokrywało się z uroczystością św. Marka Ewangelisty obchodzoną właśnie w tym dniu.
Reklama
Szczególne związki łączyły sanktuarium w Genazzano z Leonem XIII, który na początku XX w. włączył wezwanie „Matko Dobrej Rady” do Litanii Loretańskiej.
Włodzimierz Rędzioch
Matka Boża Dobrej Rady w Genazzano
Sanktuarium w Genazzano jest miejscem ciągłych pielgrzymek wiernych z całego świata, bo kult Matki Bożej Dobrej Rady rozpowszechnił się na całym świecie. Ale najwięcej tu Włochów i Albańczyków, którzy uważają Ją za „swoją” – jest patronką Szkodry. W księgach pamiątkowych sanktuarium można znaleść wpisy słynnych pielgrzymów, a wśród nich Albanki, Matki Teresy z Kalkuty. Sanktuarium odwiedził również Jan Paweł II – uczynił to 22 kwietnia 1993 r., w przeddzień swojej podróży do Albanii. Warto dodać, że w czasie pobytu w tym kraju, na przedmieściach Szkodry, Ojciec Święty zatrzymał się w miejscu, gdzie kiedyś wznosił się kościół Matki Bożej Dobrej Rady, zburzony przez komunistów w 1967 r., a w którym przed wiekami czczono Matkę Bożą w wizerunku znajdującym się dzisiaj w Genazzano.
Włodzimierz Rędzioch
Wpis św. Jana Pawła II w sanktuarium Matki Bożej Dobrej Rady w Genazzano
