Do udziału we wspólnej Eucharystii oraz dziękczynnej modlitwy za życie i dzieła Zmarłego, zaproszeni są członkowie warszawskich wspólnot l’ Arche oraz Wiara i Światło, członkowie innych ruchów religijnych, osoby niepełnosprawne, kapłani, ludzie Kościoła, kultury i nauki. Słowem wszyscy, których Jean Vanier zainspirował w ich życiu.

„Chcemy łączyć się duchowo ze wszystkimi, którzy w tym czasie przeżywają żałobę po śmierci Jeana i modlić się za wszystkie wspólnoty Wiary i Światła oraz Arki” – informuje Ula Koziarska, odpowiedzialna za jedną ze stołecznych wspólnot Wiara i Światło. Informuje również, że będzie dostępny parking parafialny i winda dla osób niepełnosprawnych, wjazd od ul. Traugutta.

Jean Vanier (1928 – 2019) był synem gubernatora generalnego Kanady. W we wczesnej młodości, zgodnie z wolą rodziców został oficerem marynarki wojennej. W wieku 13 lat wstąpił do kolegium Royal Navy w Dartmounh. Podczas wojny przebywał we Francji, gdzie wraz ze swoją matką uczestniczył w przyjmowaniu w Paryżu tych, którym udało się ocaleć z obozów koncentracyjnych.

Po kilku latach służby w brytyjskiej a później kanadyjskiej marynarce wojennej, w 1950 r. zrezygnował z kariery wojskowej. Włączył się we Francji do wspólnoty „L’Eau de vie”. W tym czasie ukończył też teologię i filozofię, co zostało zwieńczone doktoratem w 1962 r. na temat etyki Arystotelesa. Przez dwa lata wykładał filozofię na uniwersytecie w Toronto

Twórca wspólnot l’ Arche

W 1964 r. Jean Vanier kierowany wewnętrznym powołaniem wycofał się z życia naukowego i za radą o. Thomasa Philippe, który wówczas był kapelanem domu dla osób niepełnosprawnych w Trosly-Breuil pod Compiegne, nabył w sąsiedztwie niewielki dom, postanawiając odtąd dzielić życie z osobami niepełnosprawnymi intelektualnie. Tak powstała pierwsza wspólnota „L’Arche”. Oprócz Jeana Vanier jej pierwszymi mieszkańcami byli Rafael i Filip, mężczyźni z upośledzeniem umysłowym. „W istocie – wspominał Vanier – potrzebowali oni przed wszystkim przyjaźni, zbędna im była moja wiedza i kompetencje naukowe, ale potrzebowali mojego serca”.

W następnych latach młodzi z Francji, Anglii i Niemiec zaczęli pełnić rolę „asystentów” we wspólnocie, wybierając życie z osobami niepełnosprawnymi intelektualnie, co pozwalało im tworzyć z nimi pogłębione więzi i odkrywać nowy rodzaj życia. Wspólnota szybko się rozrastała.

Należy przypomnieć, że życie wspólnotowe w „L’Arche” opiera się na zasadzie partnerstwa, rozumianego jako wymiana darów pomiędzy osobami zdrowymi a niepełnosprawnymi. Wspólnie prowadzi się dom, spożywa posiłki, pracuje i modli. Nie ma tam też typowego dla instytucji charytatywnych podziału na odrębne światy: opiekunów i podopiecznych. Wzajemnym relacjom towarzyszy zasada przyjaźni.

Wspólnoty L' Arche są więc miejscami życia osób z niepełnosprawnością intelektualną i tych, którzy przyszli im towarzyszyć, dzieląc z nimi codzienne życie. Obok domów wspólnoty powstają warsztaty terapeutyczne czy bardziej specjalistyczne ośrodki, gdzie zaangażowani są specjaliści.

Dziś 154 wspólnot „L’Arche” działa w 38 państwach na niemal wszystkich kontynentach, w których żyje ok. 5 tys. osób. W Polsce istnieją cztery wspólnoty „L’Arche”: w Śledziejowicach k. Krakowa, w Poznaniu, we Wrocławiu i w Warszawie. Nowa wspólnota przygotowywana jest w Szczecinie i w Gdyni.

Współtwórca Ruchu „Wiara i Światło”

W kilka lat po powstaniu „L’Arche”, Jean Vanier wraz z Marie-Hélène Mathieu powołał kolejny ruch „Wiara i Światło”, skupiający w swoich wspólnotach osoby zdrowe oraz niepełnosprawnych i ich rodziny, nie mieszkające jednak pod wspólnym dachem, ale w jednej parafii, dzielnicy czy mieście. Tworzą one środowisko, koncentrujące się wokół najsłabszych. Ruch ten narodził się w Lourdes, podczas międzynarodowej pielgrzymki osób niepełnosprawnych, zorganizowanej przez Vaniera wraz z Marie-Hélène Mathieu na Wielkanoc 1971 r.

Wspólnota "Wiara i Światło" to zazwyczaj grupa 10-40 osób (upośledzeni umysłowo, młodzież i dorośli ich rodzice oraz przyjaciele). Spotykających się przynajmniej raz w miesiącu na przyjacielskich spotkaniach, dzieleniu się, modlitwie i świętowaniu. Zwykle wspólnoty zakorzenione są w lokalnych parafiach i włączają się w życie swego Kościoła.

Poza regularnymi zebraniami, wspólnoty podejmują szereg rozmaitych działań zależnie od ich potrzeb, kreatywności członków i inspiracji. Organizują wakacyjne obozy, formacje i rekolekcje, pielgrzymki.

Ruch „Wiara i Światło” skupia obecnie 1450 wspólnot w 85 krajach. W Polsce są 92 wspólnoty, działające na terenie 23 diecezji.

Pogrzeb Jeana Vanier odbędzie się 16 maja o godz. 14. w Trosly-Breuil we Francji.