Bydgoska kuria odpowiada na zarzuty z raportu Fundacji "Nie Lękajcie Się"

Publikujemy oświadczenie Kurii Diecezjalnej w Bydgoszczy:

W związku z opublikowanym przez Fundację „Nie lękajcie się” „Raportem nt. naruszeń prawa świeckiego lub kanonicznego w działaniach polskich biskupów w kontekście księży sprawców przemocy seksualnej wobec dzieci i osób zależnych”, w części dotyczącej „sprawy księdza Pawła Kani”, oraz „sprawy księdza kanonika…” (nazwisko w raporcie zostało zamazane) stwierdzam, co następuje:

„W sprawie księdza Pawła Kani”

Reklama

1. Ksiądz Kania nigdy nie był księdzem Diecezji Bydgoskiej. Rzeczywiście pracował czasowo w jednej z parafii diecezji, ale nigdy nie był, jak zostało to zapisane w raporcie - „przenoszony z parafii do parafii za zgodą Jana Tyrawy, byłego biskupa bydgoskiego” (s. 10). Co warto podkreślić, Ks. Biskup Jan Tyrawa wciąż jest Biskupem Ordynariuszem Diecezji Bydgoskiej.

2. O wielu nieprawdziwych informacjach zwartych w raporcie pisze Rzecznik Kurii Metropolitarnej Wrocławskiej w specjalnym oświadczeniu. Odsyłam do tego tekstu.

3. Na koniec pragnę podkreślić, że w/w ksiądz został skazany za czyny, które popełnił nie pracując już w Bydgoszczy. Sugerowanie na podstawie pisma z 9 maja 2009 roku o zakończeniu pracy w diecezji bydgoskiej i powrocie do Archidiecezji Wrocławskiej (s. 11), że Ksiądz Biskup Jan Tyrawa wiedział o skłonnościach i czynach pedofilskich w/w księdza jest nadużyciem i pomówieniem.

Reklama

„W sprawie księdza kanonika…”

1. Wbrew temu, co czytamy w raporcie na stronie 11, w Kurii Diecezjalnej w Bydgoszczy nie ma żadnego zarejestrowanego zgłoszenia dotyczącego księdza proboszcza „z parafii pw. św. Stanisława”, którego dane personalne zostały w raporcie zamazane, a który zmarł w roku 2016. Do dnia dzisiejszego do Kurii Bydgoskiej nie wpłynęły żadne dane dotyczące osoby poszkodowanej lub rodziców. Ponadto ksiądz kanonik w latach 1985 – 1991 nie był kapłanem Diecezji Bydgoskiej tylko Archidiecezji Gnieźnieńskiej.

2. W związku z sugestią zawartą w raporcie na stronie 11, że - jak czytamy - „zachodzi podejrzenie - wynikające z rozmów z różnymi osobami z lokalnej społeczności - że również i inne dzieci mogły być molestowane przez tego księdza” pragnę podkreślić, że do Kurii Diecezjalnej w Bydgoszczy nigdy nie wpłynęły żadne niepokojące informacje i zgłoszenia dotyczące ówczesnego proboszcza „z parafii pw. św. Stanisława”.

3. W związku z zawartymi w raporcie informacjami o ustaleniach Prokuratury i „odmowie wszczęcia śledztwa” a także o przekazanych listach na ten temat do „p. (nazwisko i imię w raporcie zamazane) z Katolickiej Agencji Informacyjnej” oraz Arcybiskupa Gądeckiego podkreślam, że żadne listy nie zostały przekazane Biskupowi Bydgoskiemu.

W sprawie przygotowanej przez fundację „mapy kościelnej pedofili w Polsce”

Przy okazji raportu warto zwrócić uwagę na przygotowaną przez tę samą fundację „mapę kościelnej pedofilii w Polsce”. Jeśli chodzi o Diecezję Bydgoską to na mapie znajdują się trzy „czarne punkty z krzyżykiem”: Wysoka, Bydgoszcz i Bydgoszcz. Mapa sugeruje zatem, że w Diecezji Bydgoskiej były trzy przypadki skazanych za tego typu przestępstwa, gdy tymczasem był tylko jeden przypadek. Dwa „czarne punkty z krzyżykiem” (Wysoka i Bydgoszcz) dotyczą więc jednej i tej samej osoby: byłego już księdza Waldemara B., a trzeci (Bydgoszcz) dotyczy Ks. Pawła K., także skazanego prawomocnym wyrokiem, który nie jest jednak księdzem Diecezji Bydgoskiej a Archidiecezji Wrocławskiej. Jak łatwo się domyślić, „czarny punkt z krzyżykiem” znajduje się także we Wrocławiu i odnosi do Księdza Pawła K.

Co z tego wynika? Liczba skazanych w Diecezji Bydgoskiej została zawyżona trzykrotnie, a razem z przypadkiem ks. Kani (biorąc pod uwagę także Archidiecezję Wrocławską) liczba skazanych została zawyżona dwukrotnie. Na mapie są bowiem cztery „czarne punkty z krzyżykiem”, ale dwóch „skazanych/sprawy zakończone wyrokiem”. Trzeba to podkreślić z całą stanowczością - to oczywiście o dwa przypadki za dużo.

Ks. Grzegorz Nowak

Kanclerz Kurii Diecezjalnej w Bydgoszczy

Akt ofiarowania poprzedziły 33-dniowe rekolekcje, które rozpoczęły się w parafii 31 maja. Zorganizował je ksiądz proboszcz razem ze Wspólnotą Duchowych Niewolników Maryi „Ad Iesum per Mariam”.

Fotorelacja z uroczystości:

Zobacz zdjęcia: Parafia Miłosierdzia Bożego w Brzegu

Legalne niewolnictwo

Rekolekcje odbywają się według autorskiego programu pt. „Jedynemu Bogu przez Niepokalaną Maryję” opartego na wskazaniach św. Ludwika Marii de Montforta wyłożonych w „Traktacie…” oraz na wezwaniu Matki Bożej z Fatimy do modlitwy, ofiary i pokuty. Do zawierzenia może przystąpić każdy, niezależnie czy jest osobą świecką, konsekrowaną, czy też kapłanem. Istotne jest głębokie przygotowanie.

W ramach każdej edycji wspólnota zaprasza uczestników na 6 wspólnych spotkań, 2 nabożeństwa pokutne, przygotowanie do spowiedzi generalnej oraz uroczystą Mszę św. z Aktem Ofiarowania.

Misją WDNM jest propagowanie duchowej i apostolskiej drogi niewolnictwa maryjnego. Wspólnota realizuje ją m.in. przez przygotowywanie i towarzyszenie wiernym, którzy zostali zaproszeni na tę drogę przez Matkę Najświętszą i zaangażowanie w przygotowywanie oraz prowadzenie grup dorosłych i młodzieży do całkowitego oddania się Maryi w macierzyńską niewolę miłości. Wspólnota podejmuje swoją posługę na zaproszenia kierowane przez kapłanów, bądź to prowadząc przygotowania, bądź pomagając kapłanowi. Członkowie wspólnoty służą swoim doświadczeniem, animacją nabożeństw rekolekcyjnych, posługą muzyczną oraz świadectwem życia oddanego Maryi.

Uroczysta Eucharystia

Przed Eucharystią w parafii Miłosierdzia Bożego w Brzegu prowadzący przygotowanie Anna i Zbigniew Kozikowscy dokonali wprowadzenia do mającego nastąpić Aktu Ofiarowania. – Kiedy będziecie wypowiadać słowa zawierzenia, przejdzie między Wami Maryja. Zasieje w waszych sercach ziarenka, z których wyrosną owoce miłości. Aby to nastąpiło trzeba było swoje serce przygotować, tak jak przygotowuje się rolę – właśnie przez 33-dniowe rekolekcje, nabożeństwo pokutne, spowiedź generalną. W akcie oddania staniemy wszyscy razem, nawet jeśli nasz współmałżonek czy współmałżonka są przeciwni, musimy o nich pamiętać i modlić się za nich. To, co kiedyś tak bardzo mocno mnie uderzyło, to stwierdzenie, że dusza poświęcona Maryi jest stracona dla szatana i tym samym wyciąga kolec z Serca Maryi – mówiła Anna Kozikowska.

Zachęciła następnie do modlitwy za wszystkich swoich bliźnich. – Jeśli modlimy się za męża, to módlmy się za wszystkich mężów. Jeśli modlimy się za żonę, módlmy się za wszystkie żony. Módlmy się za kapłanów. Kapłani potrzebują naszej modlitwy a my tak bardzo potrzebujemy kapłanów. A Kościół jest dzisiaj tak mocno zraniony. Módlmy się i ofiarowujmy nasze posty i cierpienia. Dzisiaj jest taki dzień, w którym powinniśmy złożyć Bogu daninę. Nie musi to być danina finansowa, może być duchowa. Maryja nam pokaże, gdzie i w jaki sposób. A dziś świętujmy to, co się już dokonało i to, co Bóg dla nas jeszcze przygotował – mówiła Anna Kozikowska.

Eucharystię rozpoczęła procesja, w której parafianie szli z białymi różami i składali je przed ołtarzem, przed figurą Matki Bożej Fatimskiej. Swoją różę złożył również ksiądz proboszcz, który przewodniczył Mszy św. Jak powiedział w homilii: – Jesteśmy uczestnikami i świadkami wyjątkowego nabożeństwa, które kończy 33-dniowe rekolekcje i 24-godzinne nabożeństwo pokutne. Każdy z nas jest tutaj z potrzeby serca. To, że zdecydowaliśmy się tutaj być, znaczy, że chcemy zrobić krok do przodu, chcemy głębszej więzi z Bogiem. Jest to więź z Ojcem, więź z Odkupicielem, który dotknął naszej rzeczywistości.

Następnie ksiądz proboszcz nawiązał do czytań i do historii Izraela, który nie zawsze był wierny Bogu. – Ale Bóg nie zapomniał o Izraelu. Nawet wówczas, gdy prorok Eliasz prosił Go o śmierć. I przez słowo Boga otrzymał nadzieję. Jakże to aktualne w sytuacji wiszącego nad nami lęku związanego z epidemią. Historia Izraela pokazuje nam Boga, który mówi, że przyjdzie czas na odbudowę wszystkiego – mówił ksiądz proboszcz. Następnie zauważył, że Jezus nam mówi, że czas Jego obecności z nami to czas wesela. Gdy Go dotykamy, przyjmujemy do serc, jesteśmy na weselu. – Pewnie przyjdzie choroba, cierpienie, krzyż. Tak też było w życiu Świętej Rodziny. Maryja z Józefem zmagali się z cierpieniem aż po śmierć i krzyż. Jeśli popatrzymy na życiorysy świętych, to też widzimy, że ich droga życia nie była łatwa. Ale z nami od dzisiaj jest Maryja, nie jesteśmy sami – zakończył ks. Marcin Czerepak.

Parafianie uroczyście odczytali Akt Ofiarowania, własnoręcznie napisany i podpisany, po czym każdy osobiście złożył go w ręce księdza proboszcza. Na zakończenie Eucharystii ksiądz proboszcz poświęcił łańcuszki niewolnika Maryi, które otrzymali wierni i udzielił uroczystego błogosławieństwa relikwiami I stopnia św. Ludwika Marii Grignion de Montforta.

Źródła

W „Traktacie o doskonałym nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny” św. Ludwika M. Grignion de Montforta czytamy: „Bóg pragnie, by Jego Najświętsza Matka była obecnie więcej znana, bardziej kochana i czczona bardziej niż kiedykolwiek. Bez wątpienia nastąpi to, gdy wybrani rozpoczną za łaską Ducha Świętego tę wewnętrzną i doskonałą praktykę; którą im zaraz przedstawię. Wtedy ujrzą, o ile wiara na to pozwala, tę piękną Gwiazdę Morza, by pod Jej kierunkiem mimo burz i rozbojów morskich dopłynąć szczęśliwie do portu. Wtedy poznają wspaniałość tej Królowej i poświęcą się całkowicie Jej służbie jako poddani i niewolnicy z miłości. Doświadczą Jej słodyczy i pieszczot matczynych i kochać Ją będą czule jako ukochane dzieci. Poznają miłosierdzie, którego Maryja jest pełna; poznają, jak bardzo potrzebują Jej pomocy i będą we wszystkim uciekać się do Niej, jako do swojej ukochanej Orędowniczki i Pośredniczki u Jezusa Chrystusa. Zrozumieją, że Maryja jest najpewniejszym, najkrótszym i najdoskonalszym środkiem, by dojść do Jezusa Chrystusa, i oddadzą się Jej z duszą i ciałem, niepodzielnie i bez zastrzeżeń, by zupełnie i niepodzielnie należeć do Jezusa Chrystusa.”

Słowa te potwierdziła sama Matka Boża podczas drugiego objawienia w Fatimie, 13 czerwca 1917:

„Pan Jezus pragnie się tobą posłużyć, abym była bardziej znana i kochana. Pragnie ustanowić na świecie kult mojego Niepokalanego Serca. Tym, którzy przyjmą to nabożeństwo obiecuje zbawienie. Te dusze będą przez Boga kochane, jak kwiaty przeze mnie postawione dla ozdoby Jego tronu”.