Rozpoczynając Mszę św., Ksiądz Biskup stwierdził m.in., że tegoroczne święta paschalne mają szczególne przedłużenie. W pierwszy wielkanocny tydzień staliśmy bowiem przy łożu cierpienia Ojca Świętego, łączyliśmy się we wspólnej modlitwie, gdy gasło życie Wielkiego Papieża, Słowianina z rodu Polaków, prosiliśmy usilnie Pana Boga o przedłużenie tego życia. Modliliśmy się o siłę do niesienie ciężkiego krzyża papieskiej choroby. W pierwsza sobotę kwietnia br., gdy Kościół wchodził w świętowanie Niedzieli Miłosierdzia Bożego dobiegła kresu golgota Papieża. Przestało bić serce najwyższego Kapłana i Pasterza Kościoła Chrystusowego, Pielgrzyma pokoju, Ojca naszej narodowej niepodległości i Chluby naszego narodu, Ozdoby dzisiejszej ludzkości. Cały Kościół i w dużej mierze cały świat żegna Wielkiego Syna naszej ziemi, z pewnością największego człowieka naszych czasów. W to światowe przeżywanie ostatniego pożegnania Ojca Świętego włącza się aktywnie i nasza młoda diecezja świdnicka, którą On sam przed rokiem ustanowił - podkreślił bp Dec.
W homilii mszalnej Ordynariusz świdnicki stwierdził m.in., że jesteśmy niezwykle zaskoczeni i urzeczeni rozmiarem poruszenia całego świata tą śmiercią, zafascynowani tak wielką ilością pielgrzymów, także z naszej diecezji, wybierających się do Wiecznego Miasta, by złożyć hołd Papieżowi, który wprowadził nas w nowe stulecie i nowe tysiąclecie - mówił bp Dec.
Odpowiedzi na zadane przez siebie pytanie: czego dokonał Pan Bóg dla Kościoła i świata przez ten pontyfikat, Ordynariusz świdnicki udzielił, omawiając świat, w który wszedł młody Karol Wojtyła i środowisko, które Go ukształtowało, a także wypełnienie przez Jana Pawła II dziedzictwa apostołów - imienników Jana i Pawła, a także św. Piotra oraz przewodnie idee tego pontyfikatu.
Ksiądz Biskup podkreślił w tym kontekście m.in., że Karolowi Wojtyle dane było w czasie okupacji doświadczyć gorzkich owoców prymatu siły nad prawdą, przemocy nad prawem i rozumem. To On stawał przez wiele lat przed tymi, którzy zniewalali naród fałszywą ideologia marksistowską. To On tak bardzo ubolewał nad tym, że polska kultura znajdowała się wtedy w okowach ateistycznej propagandy i że środkami administracyjnymi zmuszano ją, by nie służyła prawdzie, ale utopijnej ideologii.
W swoim prawie 27-letnim pontyfikacie Jan Paweł II pokazał się jako wielki charyzmatyk, mistyk, nauczyciel, świadek Ewangelii. Był On tak bardzo zakochany w Bogu, był myślicielem, filozofem, teologiem i mistykiem w jednej osobie. Był też człowiekiem wielkiej modlitwy. Jak rzadko kto wniknął w tajemnicę Boga i człowieka. Od początku był też przekonany, że życie osobiste, społeczne, rodzinne, narodowe, gospodarcze i polityczne oraz cała ludzka kultura powinny się opierać na właściwym, obiektywnym wizerunku człowieka.
Mówiąc o przewodnich ideach tego pontyfikatu Ksiądz Biskup wymienił trzy - jego zdaniem - najważniejsze motywy. Odwołując się do słów wypowiedzianych w dniu inauguracji pontyfikatu przez Jana Pawła II: „Nie lękajcie się. Otwórzcie drzwi Chrystusowi”, kaznodzieja stwierdził, że ten lęk może nas dzisiaj ogarnąć, kiedy patrzymy na rozmiary zła, ale Papież tak często przypominał, że zło nie może wygrać walki z dobrem, a fałsz - z prawdą, wszak za prawdą stoi Ten, który powiedział „Miejcie odwagę, Jam świat zwyciężył”.
Jan Paweł II uważał też, że człowiek jest dobrem Kościoła i od pierwszych chwil swojego pontyfikatu pochylał się nad człowiekiem, wzywał zawsze do zadumy nad Jego godnościa i zapisanymi w niej prawami i obowiązkami. Trzecia papieska idea to z kolei „wypłyń na głębię” - apel do większego zaangażowania się w naszą pracę, nasze powołanie, w zdobywanie świętości.
Niech to wielkie bogactwo Ojca Świętego będzie nam bliskie, będzie przedmiotem naszej refleksji, niech też będzie studnią, z której będziemy czerpać do stawania się lepszymi, do lepszej drogi życia, którą mamy jeszcze do przebycia. Papież doszedł do celu, dopłynął na drugi brzeg - mówił kończąc homilię bp Dec. Dodając też prośbę o to, by Ojciec Święty z tamtej strony nam pomagał i czuwał nad nami, byśmy nie byli sierotami i by wymodlił nam także to szczęście, abyśmy i my kiedyś otrzymali ten wieniec, który obiecał Pan tym wszystkim, którzy miłują Jego przyjście.
Po Eucharystii odmówiono modlitwę różańcową, a świdnickie uroczystości zakończył Apel Jasnogórski.

* * *

Pasterz i wierni nowej diecezji mieli nadzieję, że Jan Paweł II przy najbliższej wizycie do Polski odwiedzi ich młodą diecezję. Zaprosili Go podczas pierwszej diecezjalnej pielgrzymki do Watykanu, którą odbyli 20 października 2004 r., na 26. rocznicę pontyfikatu. - Ojciec Święty był bardzo zadowolony z naszego przybycia, dwukrotnie nas pozdrowił i życzył, żebyśmy ten nowy Kościół budowali w Bożym błogosławieństwie - mówił wówczas bp Ignacy Dec.