Przeor Jasnej Góry o. Marian Waligóra zarządził, aby na zakończenie każdej Mszy św. na Jasnej Górze odśpiewana została dziś pieśń: „Boże, coś Polskę”. Na każdej Eucharystii zanoszona jest modlitwa w intencji Ojczyzny. Wybrzmi ona również podczas Mszy św. o godz. 15.30 w Kaplicy Matki Bożej - ta Eucharystia sprawowana jest w codziennie w tej intencji.

Modlitwę Apelu Jasnogórskiego w dniu 100. rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości poprowadzi w Kaplicy Matki Bożej abp Wacław Depo, metropolita częstochowski. Po niej rozpocznie się całonocne czuwanie wiernych archidiecezji częstochowskiej, które będzie także czasem wielkiego błagania o błogosławieństwo dla Polski.

Punktualnie w południe na Jasnej Górze rozbrzmiały dzwony, a częstochowianie i pielgrzymi odśpiewali Mazurka Dąbrowskiego.

- To wyjątkowa i podniosła chwila, bo nie często zdarza się, aby w Kaplicy Cudownego Obrazu Matki Bożej śpiewać hymn narodowy – powiedział o. Waldemar Pastusiak, kustosz Jasnej Góry. - Na pewno serce bije mocniej, powaga nie tylko w sercu, ale też na twarzy. U wszystkich pielgrzymów można było zauważyć, z jakim pietyzmem śpiewali hymn, poczynając od najmłodszych pielgrzymów, na tych najstarszych skończywszy, u których można nawet było zauważyć łzę w oku - mówił paulin, wyrażając radość, że „duch patriotyzmu jest w naszej Ojczyźnie, i splata się z religijnością, i wiarą w Boga, i wdzięcznością dla Matki Bożej”.

Hymn odśpiewały rzesze pielgrzymów i mieszkańców Częstochowy, którzy licznie przybyli na Jasną Górę – Piękne uczucie – wyznał 10-letni Adrian Piwnik z Woli Soleckiej.

Z kolei uczestnicy międzynarodowej Pielgrzymki Rycerstwa Orderu Jasnogórskiej Bogarodzicy włączyli się w szczególną modlitwę o pokój dla Europy i świata, pamiętając o 100. rocznicy zakończenia I wojny światowej.

- Trzeba przeciwdziałać złu, promować dobro, przekonywać ludzi do pięknego, godnego życia. By wolność przynosiła prawdziwy rozwój człowieczeństwa i narodów - powiedział o. Sebastian Matecki, prodziekan Rycerstwa Orderu Jasnogórskiej Bogarodzicy, których przedstawiciele w różnych krajach Europy angażują się w pomoc charytatywną, w pomnażanie kultury chrześcijańskiej.

Do dumy z narodowego dziedzictwa zachęcał o. prof. Andrzej Napiórkowski, paulin odznaczony w roku 100-lecia Niepodległości przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Złotym Krzyżem Zasługi. - Polskość to nie jest garb, patriotyzm to nie jest kalectwo. Bądźmy dumni, tak z naszego dziedzictwa, jak i dokonań. Niech nadzieja i wiara nas nie opuszczają. Ta zdumiewająca obecność Boga poprzez Jego Matkę w dziejach naszej Ojczyzny jest nie tylko nauką historii, ale nade wszystko potężnym źródłem patriotycznych czynów i mocą nieustannego zmagania o odrodzenie wewnętrzne narodu, jak i osobiste” – mówił paulin.

Obchody setnej rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości rozpoczęły się już 4 listopada i trwają nadal. Nade wszystko zanoszona jest wielka modlitwa dziękczynna, ale nie brakuje też patriotycznych koncertów i spotkań. Zainteresowaniem cieszy się wystawa „Tu zawsze byliśmy wolni. Jasnej Góry droga do Niepodległości” czy patriotyczne wota.

Do tych szczególnych darów należy duża grupa tzw. biżuterii patriotycznej czy bogaty zbiór falerystyki, w tym cenna pamiątka narodowa Order Orła Białego z 1736 r. W Skarbcu wystawiona jest teraz monstrancja wykonana przez złotnika Grottke na zlecenie o. Augustyna Kordeckiego ufundowana jako dziękczynne wotum za zwycięstwo nad Szwedami, a więc jest darem, który w jakiś sposób symbolizuje też niepodległego ducha Polaków. Bohaterska obrona Jasnej Góry przez dziesięciolecia była natchnieniem dla niezłomnego polskiego ducha.

Godzina wolności dla Jasnej Góry, po 123 latach zaborów, wybiła już 4 listopada 1918 r. na Jasnej Górze witał żołnierzy polskich przeor o. Piotr Markiewicz w otoczeniu całego konwentu paulinów. Podporucznik Artur Wiśniewski z oddziałem 22. pułku w imieniu władz polskich objął pieczę nad jasnogórskim sanktuarium. Były komendant enklawy jasnogórskiej, utworzonej 28 IV 1915 r., mjr Józef Kettlinger złożył pisemne oświadczenie, że z dniem 4 XI 1918 r. zakończyła swoją działalność austriacka komendantura twierdzy jasnogórskiej. Na wieży wywieszono polskie sztandary. Rozbrojeni żołnierze zaborcy opuszczali Częstochowę.

Tak jak w okresie rozbiorów, Jasna Góra po roku 1918 aktywnie włączała się w zmaganie o kształt państwa i ducha narodu. Wyrazem tego wzmacniania i integracji więzi narodowych w społeczeństwie polskim jest mi.in podziękowanie dla Jasnej Góry Wojciecha Korfantego złożone w imieniu Polskiego Komitetu Plebiscytowego w Bytomiu za działalność na rzecz Ślązaków i pielgrzymujących na Jasną Górę do Matki i Królowej w czasie zmagania się o przynależność Śląska.

Episkopat Polski od początku II Rzeczypospolitej konsoliduje Polaków z byłych trzech zaborów wokół Matki Bożej czczonej jako Królowa Polski. To tu w lipcu 1920 r. odbyła się pierwsza w Odrodzonej Polsce konferencja biskupów.

W obliczu najazdu bolszewickiego, 27 lipca 1920 r., na Jasnej Górze kardynałowie: Prymas Polski Edmund Dalbor i Aleksander Kakowski razem z biskupami polskimi w obecności tysięcy pielgrzymów ponowili wybór Maryi na Królową Polski: „Najświętsza Maryjo Panno, oto my, biskupi polscy, składając Ci w imieniu własnym i naszych diecezjan i w imieniu wszystkich wiernych synów Polski hołd i pokłon, obieramy Cię na nowo naszą Królową i Panią i pod Twoją przemożną uciekamy się obronę”.

W sierpniowe dni 1920 r., w czasie ważenia się losów państwa wobec postępujących na Polskę wojsk bolszewickich, potwierdzają te słowa wierni leżąc krzyżem na jasnogórskim placu.

Rok 1921 upłynął już pod znakiem pielgrzymek dziękczynnych za decydujące zwycięstwo w wojnie polsko-bolszewickiej oraz uratowaną suwerenność i niepodległość państwa polskiego. Pielgrzymki są wówczas wyrazem manifestacji zarówno religijnych, jak i patriotycznych. 20 IX 1921 r. w otoczeniu generałów wojska polskiego przybył na Jasną Górę Naczelnik Państwa Józef Piłsudski.

W czasie II wojny światowej Pius XII powiedział: „Nie zginęła Polska i nie zginie, bo Polska wierzy, Polska się modli, Polska ma Jasną Górę”.

W 1979 r. Jan Paweł II wypowiedział słowa, które w pełni charakteryzują dzieje Jasnej Góry wpisane w dzieje polskiego narodu "Tu zawsze byliśmy wolni".