Reklama

Recenzja nowej książki ks. inf. Władysława Bochnaka

Początki diecezji legnickiej

Niedziela legnicka 9/2005

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Niewątpliwie utworzenie diecezji legnickiej przez papieża Jana Pawła II bullą Totus tuus Poloniae populus (Cały Twój naród polski) z dnia 25 marca 1992 r. stanowiło bardzo ważną historycznie chwilę, mającą znaczenie dla całego Kościoła w Polsce, jak i lokalnego wrocławskiego. Dziś ta prężnie funkcjonująca struktura organizacyjna Kościoła stanowi przykład inspirującego i efektywnego duszpasterskiego oddziaływania, które jest wynikiem całkowicie zaangażowanego w swą apostolską pracę jej pierwszego ordynariusza księdza biskupa doktora Tadeusza Rybaka i całego duchowieństwa. A należy zaznaczyć, że początki nie były łatwe. Tak jak pierwszy administrator apostolski Dolnego Śląska, ks. inf. Karol Milik rozpoczynał od podstaw organizowanie i budowanie nowych struktur administracji diecezjalnej, podobnie pracował ksiądz biskup Tadeusz Rybak tu, w piastowskim grodzie w Legnicy. Efektami tej pracy są pozostawione wspaniałe świadectwa i dokumenty pionierskiej pracy, które obecnie stanowią materiał do refleksji badawczej historyków.
Zagadnienia utworzenia diecezji legnickiej, działalności duszpasterskiej biskupów i kapłanów oraz życia religijnego wiernych, były przedmiotem trudu badawczego bardzo wielu historyków. Warto tu wymienić cennego i rzetelnego badacza dziejów diecezji legnickiej, ks. dr. Stanisława Kusika. Spod jego pióra wyszła bardzo wartościowa praca pt. Dzieje Kościoła katolickiego w dekanacie legnickim w latach 1945-1986.1 Ukazało się też szereg artykułów poruszających tematykę historii diecezji.2 Sprawom dziejów diecezji legnickiej poświęcili swój trud badawczy ks. J. Biernacki3 i ks. D. Danilewicz4. Niewątpliwie na szczególną uwagę i osobne wspomnienie zasługuje ks. prof. dr hab. W. Bochnak, który całą swoją pasję badawczą poświęcił zbieraniu dokumentów, źródeł i zapisywaniu tych wydarzeń z życia diecezji, które miały bardzo istotny wpływ na jej dynamiczny rozwój. Sygnały zainteresowania się tym zagadnieniem odnajdujemy już w artykule Początki diecezji legnickiej, zamieszczonym w pracy zbiorowej pt. Dziedzictwo wiary diecezji legnickiej. Kolejne opracowania, jak: Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Legnickiej, Kapituła Katedralna w Legnicy, Kościół katedralny w Legnicy czy Kościół pw. Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Strzegomiu. Ośrodek kultu Matki Boskiej Strzegomskiej, ukazują nam już bardzo płodnego i zaangażowanego historyka.
Ostatnio drukiem ukazała się jego kolejna praca. Tym razem za kanwę swych naukowych dociekań ks. W. Bochnak obrał sobie pierwszy Schematyzm Diecezji Legnickiej, wydany w r. 1992. Chociaż struktura pracy w zasadniczej części została oparta na układzie zaczerpniętym z tegoż Schematyzmu, to jednak jego treść i zamieszczone w nim źródłowe informacje całkowicie odbiegają od tego typu prac. Przede wszystkim autor z wielką sumiennością przekazał, dotąd nigdzie jeszcze nie publikowane, informacje z przygotowań do utworzenia diecezji legnickiej. Mógł tak uczynić, gdyż w tych przygotowaniach brał osobiście aktywny udział. Te cenne informacje zaczerpnięte z autopsji ukazują nam trud, jaki musieli włożyć twórcy diecezji legnickiej. Bardzo wyraźnie podkreślił to bp Tadeusz Rybak w piśmie z 14 września 2004 r., które stanowiło Słowo Wstępne do całej pracy. Nie bez znaczenia było też zamieszczenie zdjęcia chrzcielnicy - najcenniejszego zabytku średniowiecznej sztuki sakralnej (s. 19), znajdującej się w legnickiej katedrze. Tutaj autor chciał dokonać bardzo ważnego porównania. Początki naszego ludzkiego pielgrzymowania do Boga zaczęły się od chrzcielnicy, tak samo serce diecezji bije w katedrze, a jego początek ma miejsce przy chrzcielnicy.
Podstawę źródłową do opracowania recenzowanego dzieła stanowiły zasoby archiwalne Legnickiej Kurii Biskupiej. Przede wszystkim autor sięgnął do teczek dekanatów i parafii, sprawozdań z wizytacji kanonicznych i dziekańskich, kronik parafialnych, akt duchowieństwa. Cenną pomocą źródłową są: Schematyzm Diecezji Legnickiej z 1992 r. i Schematyzm Archidiecezji Wrocławskiej z 1979 i 1990 r. oraz ukazujące się od 1992 r. Legnickie Wiadomości Kościelne. Zasadniczym źródłem informacji przy pisaniu zaprezentowanych w pracy biogramów były informacje pisemne autorstwa księży i osób zakonnych z diecezji legnickiej. Niektóre biogramy były bardzo skromne. Ich objętość zależała od samych autorów.
Autor podzielił swoją pracę na dwie zasadnicze części. W pierwszej, zamieścił Słowo Biskupa legnickiego, wstęp, w którym podał uzasadnienie podjętego trudu oraz genezę i cele ustanowienia diecezji legnickiej. Druga część to przedstawienie dekanatów i parafii, które wspomnianą wyżej bullą papieską weszły w skład nowo utworzonej diecezji legnickiej. Całość pracy zamyka wykaz skrótów, indeks zgromadzeń zakonnych, indeks nazwisk i miejscowości oraz bibliografia.
Podejmując zadania oceny pracy, należy stwierdzić, że stanowi ona bardzo ważny wkład w odkrywanie i zapisywanie ważnych momentów z dynamicznego rozwoju tej nie tak dawno powstałej diecezji. Na szczególne podkreślenie i uznanie zasługuje fakt przedstawienia tego dynamizmu od strony pracy duszpasterskiej duchowieństwa. Autora można śmiało nazwać pionierem w pisaniu tego typu historii, bowiem do dziś w tak sumienny i mrówczy sposób nikt nie zebrał biogramów kapłanów pracujących w duszpasterstwie, na obszarze całej diecezji. Wielu historyków, podejmując podobną problematykę, ograniczało się tylko do podania biogramów kapłanów wyłącznie pracujących w parafii lub w dekanacie.
Oczywiście, jak każde ludzkie dzieło, posiada ono niewielkie mankamenty. Brak tu wielu istotnych biogramów aktywnie uczestniczących w życiu diecezji kapłanów ze zgromadzeń zakonnych. Wiele nadesłanych od duchownych informacji można by było poddać drobnym uzupełnieniom… Sumując, należy podkreślić fakt, że autor z zamierzonego celu wywiązał się znakomicie. Bogactwo informacji, oryginalność struktury pracy i sposób przedstawienia duchowieństwa stanowi bezcenny wkład w poznanie dziejów legnickiego Kościoła. Praca ta posiada jeszcze jeden, bardzo ważny walor, jest ona przeogromną kopalnią wiedzy dla przyszłych syntetycznych opracowań. Każdy, kto będzie rozpoczynał pisanie na temat dziejów legnickiego Kościoła, powinien zacząć od zapoznania się z informacjami zawartymi w tej recenzowanej pracy.

Władysław Bochnak, Początki diecezji legnickiej. Parafie i duchowieństwo 1992, Legnica 2004, s. 591.

1 Praca wydana w serii: Biblioteka diecezji legnickiej, T. 6, Legnica 1998, ss. 184.
2 Przeobrażenia ludnościowe na ziemi legnickiej, wałbrzyskiej i jeleniogórskiej po II wojnie światowej, w: Dziedzictwo wiary diecezji legnickiej, pod redakcją ks. S. Araszczuka, Legnica 1997; Życie religijne w Strzegomiu w latach 1945-1989, w: Perspectiva 1 (2004), s. 241-259; Legnica - miasto biskupie diecezji legnickiej, w: Perspectiva 1 (2002), s. 9 -26.
3 Ks. Jacek Biernacki napisał pracę doktorską pt. Nawiedzenie kopii obrazu Matki Boskiej Łaskawej w Krzeszowie w diecezji legnickiej w latach 1996-97. Na jej podstawie opracował artykuł i wydrukował w Perspectiva 2 (2003) nr 1, s. 5 - 20, pod tym samym tytułem. Jego dziełem jest też artykuł pt. Nawiedzenie figury Matki Bożej Fatimskiej w diecezji legnickiej, w: Perspectiva 3 (2004) nr 1, s. 203 - 213,
4 Ks. Dariusz Danilewicz napisał pracę doktorską pt. Nawiedzenie diecezji legnickiej przez kopię obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej w latach 1992-1993. Na jej podstawie opracował artykuł pt. Owoce nawiedzenia Matki Boskiej Częstochowskiej w diecezji legnickiej, w: Perspectiva 2 (2003) nr 1, s. 44-57.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2005-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Święty oracz

Niedziela przemyska 20/2012

W miesiącu maju częściej niż w innych miesiącach zwracamy uwagę „na łąki umajone” i całe piękno przyrody. Gromadzimy się także przy przydrożnych kapliczkach, aby czcić Maryję i śpiewać majówki. W tym pięknym miesiącu wspominamy również bardzo ważną postać w historii Kościoła, jaką niewątpliwie jest św. Izydor zwany Oraczem, patron rolników.
Ten Hiszpan z dwunastego stulecia (zmarł 15 maja w 1130 r.) dał przykład świętości życia już od najmłodszych lat. Wychowywany został w pobożnej atmosferze swojego rodzinnego domu, w którym panowało ubóstwo. Jako spadek po swoich rodzicach otrzymać miał jedynie pług. Zapamiętał również słowa, które powtarzano w domu: „Módl się i pracuj, a dopomoże ci Bóg”. Przekazy o życiu Świętego wspominają, iż dom rodzinny świętego Oracza padł ofiarą najazdu Maurów i Izydor zmuszony był przenieść się na wieś. Tu, aby zarobić na chleb, pracował u sąsiada. Ktoś „życzliwy” doniósł, że nie wypełnia on należycie swoich obowiązków, oddając się za to „nadmiernym” modlitwom i „próżnej” medytacji. Jakież było zdumienie chlebodawcy Izydora, gdy ujrzał go pogrążonego w modlitwie, podczas gdy pracę wykonywały za niego tajemnicze postaci - mówiono, iż były to anioły. Po zakończonej modlitwie Izydor pracowicie orał i w tajemniczy sposób zawsze wykonywał zaplanowane na dzień prace polowe. Pobożna postawa świętego rolnika i jego gorliwa praca powodowały zawiść u innych pracowników. Jednak z czasem, będąc świadkami jego świętego życia, zmienili nastawienie i obdarzyli go szacunkiem. Ta postawa świętości wzbudziła również u Juana Vargasa (gospodarza, u którego Izydor pracował) podziw. Przyszły święty ożenił się ze świątobliwą Marią Torribą, która po śmierci (ok. 1175 r.) cieszyła się wielkim kultem u Hiszpanów. Po śmierci męża Maria oddawała się praktykom ascetycznym jako pustelnica; miała wielkie nabożeństwo do Najświętszej Marii Panny. W 1615 r. jej doczesne szczątki przeniesiono do Torrelaguna. Św. Izydor po swojej śmierci ukazać się miał hiszpańskiemu władcy Alfonsowi Kastylijskiemu, który dzięki jego pomocy zwyciężył Maurów w 1212 r. pod Las Navas de Tolosa. Kiedy król, wracając z wojennej wyprawy, zapragnął oddać cześć relikwiom Świętego, otworzono przed nim sarkofag Izydora, a król zdumiony oznajmił, że właśnie tego ubogiego rolnika widział, jak wskazuje jego wojskom drogę...
Izydor znany był z wielu różnych cudów, których dokonywać miał mocą swojej modlitwy. Po śmierci Izydora, po upływie czterdziestu lat, kiedy otwarto jego grób, okazało się, że jego zwłoki są w stanie nienaruszonym. Przeniesiono je wówczas do madryckiego kościoła. W siedemnastym stuleciu jezuici wybudowali w Madrycie barokową bazylikę pod jego wezwaniem, mieszczącą jego relikwie. Wśród licznych legend pojawiają się przekazy mówiące o uratowaniu barana porwanego przez wilka, oraz o powstrzymaniu suszy. Izydor miał niezwykły dar godzenia zwaśnionych sąsiadów; z ubogimi dzielił się nawet najskromniejszym posiłkiem. Dzięki modlitwom Izydora i jego żony uratował się ich syn, który nieszczęśliwie wpadł do studni, a którego nadzwyczajny strumień wody wyrzucił ponownie na powierzchnię. Piękna i nostalgiczna legenda, mówiąca o tragedii Vargasa, któremu umarła córeczka, wspomina, iż dzięki modlitwie wzruszonego tragedią Izydora, dziewczyna odzyskała życie, a świadkami tego niezwykłego wydarzenia było wielu ludzi. Za sprawą św. Izydora zdrowie odzyskać miał król hiszpański Filip III, który w dowód wdzięczności ufundował nowy relikwiarz na szczątki Świętego.
W Polsce kult św. Izydora rozprzestrzenił się na dobre w siedemnastym stuleciu. Szerzyli go głównie jezuici, mający przecież hiszpańskie korzenie. Izydor został obrany patronem rolników. W Polsce powstawały również liczne bractwa - konfraternie, którym patronował, np. w Kłobucku - obdarzone w siedemnastym stuleciu przez papieża Urbana VIII szeregiem odpustów. To właśnie dzięki jezuitom do Łańcuta dotarł kult Izydora, czego materialnym śladem jest dzisiaj piękny, zabytkowy witraż z dziewiętnastego stulecia z Wiednia, przedstawiający modlącego się podczas prac polowych Izydora. Do łańcuckiego kościoła farnego przychodzili więc przed wojną rolnicy z okolicznych miejscowości (które nie miały wówczas swoich kościołów parafialnych), modląc się do św. Izydora o pomyślność podczas prac polowych i o obfite plony. Ciekawą figurę św. Izydora wspierającego się na łopacie znajdziemy w Bazylice Kolegiackiej w Przeworsku w jednym z bocznych ołtarzy (narzędzia rolnicze to najczęstsze atrybuty św. Izydora, przedstawianego również podczas modlitwy do krucyfiksu i z orzącymi aniołami). W 1848 r. w Wielkopolsce o wolność z pruskim zaborcą walczyli chłopi, niosąc jego podobiznę na sztandarach. W 1622 r. papież Grzegorz XV wyniósł go na ołtarze jako świętego.

CZYTAJ DALEJ

Wstrząs w KWK Mysłowice-Wesoła; jeden górnik transportowany na powierzchnię

2024-05-14 09:04

[ TEMATY ]

kopalnia

PAP/Kasia Zaremba

Jeden z czterech górników poszukiwanych po nocnym wstrząsie w kopalni Mysłowice-Wesoła był we wtorek rano transportowany na powierzchnię. Trwają próby dotarcia do pozostałych – poinformował na briefingu wiceprezes Polskiej Grupy Górniczej ds. produkcji Rajmund Horst.

Wstrząs w kopalni Wesoła nastąpił w nocy z poniedziałku na wtorek około godz. 3.30 na poziomie 870 metrów w pokładzie 510. Miał on energię 7x10(6) dżula, co odpowiada magnitudzie 2,66 w popularnej skali Richtera. Został zlokalizowany około 40 metrów od czoła przodka.

CZYTAJ DALEJ

Franciszek: liczy się tylko miłość

2024-05-15 10:30

[ TEMATY ]

Franciszek

PAP/EPA/Riccardo Antimiani

„Chrześcijańska miłość obejmuje to, co nie jest urocze, oferuje przebaczenie, błogosławi tych, którzy przeklinają. Jest to miłość tak śmiała, że zdaje się prawie niemożliwa, a jednak jest jedyną rzeczą, która po nas pozostanie. Jest to «ciasna brama», przez którą musimy przejść, aby wejść do Królestwa Bożego” - mówił papież podczas dzisiejszej audiencji ogólnej. Swoją katechezę Ojciec Święty poświęcił teologalnej cnocie miłości.

Drodzy bracia i siostry, dzień dobry!

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję