1 września 1970 r. Prezydium Powiatowej Rady Narodowej podjęło uchwałę o powołaniu Szkoły Podstawowej Specjalnej nr 5 w Sokołowie Podlaskim. Zgodnie z postanowieniem nowo utworzona szkoła objęła swoją opieką dzieci niepełnosprawne z terenu miasta i powiatu sokołowskiego. Dyrektorem szkoły został Adam Talacha. 1 września 1970 r. w nowo powstałej szkole rozpoczęło naukę 64 uczniów i czterech nauczycieli: Adam Talacha, Barbara Kapusta, Wiesława Żochowska i Roman Lecyk. Wkrótce liczba nauczycieli zwiększyła się do 10 osób.
Przez pierwszy rok uczniowie uczyli się w budynku Szkoły Podstawowej nr 1 przy ul. Polnej, a następnie kontynuowali naukę w salach Szkoły Podstawowej nr 3 przy ul. Repkowskiej. Nauka odbywała się w kilku salach lekcyjnych, było bardzo ciasno. Korytarz wykorzystywany był na świetlicę, salę gimnastyczną bądź salę lekcyjną.
W roku szkolnym 1978/1979 szkoła została ponownie przeniesiona do adaptowanego budynku przy ul. Bohaterów Chodakowa (dawna nazwa, a obecnie - Długa). W nowym budynku warunki lokalowe nadal były trudne. W latach 1970-1982 w Szkole Specjalnej uczyło się w zależności od roku szkolnego, od 64 do 117 uczniów. Większość uczniów to chłopcy, którzy dojeżdżali do szkoły z dużych odległości, z całego powiatu sokołowskiego.
W 1981 r. część uczniów mieszkających najdalej od szkoły lub pochodzących z rodzin niewydolnych wychowawczo objęto opieką internacką - grupa internacka powstała w internacie Technikum Rolniczego.
Pomimo ciężkich warunków pracy i nauki w szkole działały: chór szkolny, klub sportowy, świetlica szkolna, koła zainteresowań: recytatorskie, plastyczne, techniczne, krawieckie, fotograficzne, krajoznawczo-turystyczne. Prężnie działała i rozwijała się drużyna Związku Harcerstwa Polskiego „Nieprzetartego szlaku” - była to najlepiej działająca drużyna harcerska „Nieprzetartego szlaku” w ówczesnym województwie siedleckim.
W 1973 r. powstała pierwsza klasa zawodowa, kierunek - kucharz żywienia zbiorowego (dla dziewcząt) i mechanik pojazdowy (dla chłopców). W latach następnych utworzono klasę: budowlaną - kierunek murarz, stolarz, monter instalacji sanitarnej - na potrzeby Przedsięiorstwa Budownictwa Komunalnego; chemiczną - sterowniczy procesów chemicznych - przygotowującą do pracy w Spółdzielni Inwalidów „Chegos”; ogrodnik terenów zieleni - uczniowie praktykę i pracę mieli zapewnioną w Przedsiębiorstwie Usług Inżynieryjno-Komunalnych.
Uczniowie szkoły objęci byli dożywianiem. Korzystali ze stołówek szkół, w budynkach których uczyli się. W latach 1978-1985 prowadzono własną stołówkę, z której usług korzystała młodzież i nauczyciele Liceum Ogólnokształcącego. Uczniowie klas zawodowych mieszkali w internacie Technikum Rolniczego, ponieważ byli mieszkańcami sąsiednich powiatów Węgrowa, Siedlec, a nawet Łosic.
Rok szkolny 1982/1983 przyniósł zmiany na stanowisku dyrektora szkoły - dyrektorem Szkoły Podstawowej Specjalnej został Jerzy Marchel, który objął stanowisko z dniem 1 sierpnia 1982 r. Warunki lokalowe szkoły nie uległy jednak zmianie, natomiast pogarszający się z roku na rok stan techniczny budynku przy ul. Bohaterów Chodakowa, stanowił zagrożenie dla życia osób w nim przebywających. Dzięki staraniom dyrektora, 23 grudnia 1985 r. Szkoła Specjalna została przeniesiona i rozpoczęła pracę w wydzielonej części budynku internatu Zespołu Szkół Zawodowych w Sokołowie Podlaskim przy ul. Marii Curie-Skłodowskiej 24/A.
15 małych pokoi internackich zostało przeznaczonych na sale lekcyjne, pracownie techniczne, świetlicę, salę gimnastyczną, bibliotekę, gabinet lekarski, gabinet logopedyczny.
1 września 1999 r. powołany został Zespół Szkół Specjalnych składający się ze szkoły podstawowej, gimnazjum i szkoły zawodowej.
Dyrektorzy i Rada Pedagogiczna przez wszystkie lata istnienia Szkoły Specjalnej współpracowali z władzami miasta i powiatu oraz przedsiębiorstwami z terenu Sokołowa przez włączenie uczniów do prac na rzecz miasta, zakładów pracy oraz kształcąc tym zakładom wykwalifikowanych pracowników.
W roku szkolnym 2000/2001 szkoła istniała już 30 lat. 30-lecie jej istnienia obchodzono hucznie już z nowym dyrektorem - Joanną Kaniuk.
16 października 2002 r. uroczyście otwarto nową siedzibę szkoły. Po ponad 30 latach uczniowie i nauczyciele wreszcie znaleźli swój „dom”. Od tej pory uczą się i pracują w nowym i pięknym budynku przy ul. Piłsudskiego 4.
Znacznie zmienił się charakter szkoły, która jeszcze szerzej otworzyła się na współpracę i działanie w środowisku miasta i powiatu. Uczniowie szkoły bardzo często biorą udział w różnorodnych przedsięwzięciach integracyjnych organizowanych wspólnie z innymi szkołami miasta. Ogromne korzyści przynosi szkole współpraca z sokołowskim hufcem Związku Harcerstwa Polskiego. Dzięki pomocy Starostwa Powiatowego i Komendy Hufca ZHP uczniowie Zespołu Szkół Specjalnych co roku wyjeżdżają na obozy harcerskie na Mazurach, a w Sokołowskim Domu Harcerza odbywa się wiele przedsięwzięć integracyjnych. Szkolny zespół wokalny odnosi wiele sukcesów na różnorodnych przeglądach piosenki. Podobnie dzieje się w przypadku grupy teatralnej. Spektakle wystawiane przez uczniów oceniane są bardzo pozytywnie.
W 2002 r. szkoła została laureatem Mazowieckiego Festiwalu Twórczości Niepełnosprawnych „Radość Tworzenia”. Wielu uczniów szkoły zdobywa czołowe miejsca na zawodach sportowych i rekreacyjnych. Śmiało możemy powiedzieć o nich: „Wy jesteście uśmiechem i nadzieją tej ziemi”. Takie właśnie słowa Jana Pawła II widnieją na nadanym 18 maja br. sztandarze Zespołu Szkół Specjalnych w Sokołowie Podlaskim. Powyżej znajduje się wizerunek Ojca Świętego obejmującego dziecko. Od dnia swoich 84. urodzin ten wielki Polak jest patronem Zespołu Szkół Specjalnych - Zespołu, który przez 30 lat swojego istnienia przechodził różne koleje losu, ale zawsze był wierny ideałom pracy dla dzieci i z dziećmi.
Uroczysty dzień 18 maja 2004 r. rozpoczął się dla wszystkich uczniów, ich rodziców, nauczycieli i przyjaciół Mszą św. w kościele św. Jana Bosko, w czasie której słowo Boże wygłosił biskup drohiczyński Antoni Dydycz. Dokonał on również poświęcenia ufundowanego przez Radę Powiatu Sokołowskiego sztandaru szkoły, którego oficjalne przekazanie nastąpiło podczas artystycznej części uroczystości, odbywającej się w Sokołowskim Ośrodku Kultury. Tutaj tylko istniały odpowiednie warunki przedstawienia doskonale przygotowanego autorskiego montażu słowno-muzyczno i multimedialnego. Scenografię stanowiły sięgające chmur szczyty ukochanych przez Ojca Świętego polskich Tatr, a na górskiej polanie płonęło pięknie ognisko.
Przy ognisku doszło do spotkania młodzieży wielu nacji - młodzieży, która z przejęciem wspominała wizyty Jana Pawła II w swoich krajach. Podczas tych wspomnień na telebimie ukazywały się fragmenty filmów z zagranicznych pielgrzymek Papieża. Obejrzeć można było m.in. wspomnienia z Kanady, Brazylii, Indii, Izraela i oczywiście z polskiego Drohiczyna.
Podczas krótkich przerw w programie artystycznym obecny dyrektor szkoły, Marcin Celiński przywitał przybyłych gości, wśród których znaleźli się obok Księdza Biskupa m.in. Stefan Szańkowski - dyrektor Delegatury Urzędu Marszałkowskiego Województwa Mazowieckiego w Siedlcach, Andrzej Radzikowski - kierownik Delegatury Mazowieckiego Urzędu Wojewódzkiego w Siedlcach, Zbigniew Sąsiek - dyrektor Delegatury Kuratorium Oświaty, władze powiatu i miasta, byli dyrektorzy placówki oraz cała rzesza wiernych przyjaciół. Dyrektor Celiński zapoznał również wszystkich z historią, której skutkiem było właśnie nadanie imienia szkole. O wyborze patrona zadecydował praktycznie jeden głos, głos wypowiedziany spontanicznie, bez chwili wahania, głos Marcina - ucznia czwartej klasy, który na pytanie „dlaczego Papież?” odpowiedział: „bo on kocha wszystkie dzieci”.
Słuchając opowieści dyrektora Celińskiego i historii szkoły przedstawionej przez jedną z nauczycielek nasunęła się refleksja: Może wreszcie, po tylu latach problemów, tułaczki i niepewnego losu Zespół Szkół Specjalnych w Sokołowie Podlaskim będzie żył pod opieką swojego Patrona spokojnym szkolnym życiem?