Zgodnie z wprowadzoną reformą oświaty, 1 września zacznie obowiązywać nowa podstawa programowa kształcenia ogólnego (uwzględniająca także nauczanie religii w szkołach różnego typu) przygotowana przez Ministerstwo Edukacji Narodowej. Dotychczasowa podstawa programowa pochodzi z roku 2010 r.
Wiadomo jednak, że na początek roku szkolnego nie będzie możliwe przygotowanie nowych programów i podręczników.
Dlatego w okresie tego przekształcenia Kościół – mający zagwarantowaną autonomię w zakresie opracowywania i zatwierdzania programu nauki katechezy – potrzebuje czasu na dostosowanie nauczania religii do realiów nowej reformy.
Odpowiedzialna za programy katechetyczne Komisja Wychowania Katolickiego Konferencji Episkopatu Polski zgłosiła zatem na zebranie plenarne biskupów uchwałę stwierdzającą, że do czasu przygotowania nowej podstawy programowej obowiązuje podstawa dotychczasowa z zastrzeżeniem, że w klasie VII szkoły podstawowej będzie realizowany program katechezy właściwy do tej pory dla I klasy gimnazjum, a odpowiednio w klasie VIII – program klasy II gimnazjum.
„Myślę, że w ciągu tych 2-3 lat zostanie przygotowana i wejdzie w życie [nowa] podstawa programowa [katechezy]” – powiedział KAI bp Marek Mendyk, przewodniczący Komisji Wychowania Katolickiego KEP.
„Mamy pewną autonomię pozwalającą na samodzielne przygotowanie i opracowanie podstawy programowej katechezy Kościoła katolickiego w Polsce, a Ministerstwu Edukacji Narodowej przekazujemy to tylko do informacji. Ufam, że podstawa programowa zostanie przygotowana w stosownym czasie i przekażemy ją do wiadomości MEN” – dodał bp Mendyk.
Podstawy prawne funkcjonowania katechezy w szkole regulują w kolejności hierarchii aktów prawnych Konstytucja RP (art. 53 ust. 4), Konkordat między Stolicą Apostolską a Rzeczpospolitą Polską (art. 12), ustawa o systemie oświaty z 1991 r. (art. 16), rozporządzenie MEN z 1992 r. oraz porozumienie między MEN a KEP ws. kwalifikacji nauczycieli religii z 2000 r.
Reklama
Te akty prawne są analogiczne do rozwiązań dotyczących innych wyznań. W polskim systemie oświatowym jest 27 rodzajów lekcji religii, ponieważ każdy związek wyznaniowy ma prawo do organizowania własnego nauczania religii i część z tych związków z tego korzysta.
Od strony kościelnej nauczanie jest regulowane przepisami prawa kanonicznego oraz uchwałą KEP z 2001 r., zwaną Dyrektorium Katechetycznym Kościoła Katolickiego.
Lekcje religii w szkole organizowane są zatem we współpracy dwóch płaszczyzn: kościelnej i szkolnej. Każdy z tych podmiotów ma inne zadania.
Kościół jest odpowiedzialny za treść nauczania religijnego, zatwierdza programy i podręczniki. Określa, które cele i zadania szkoły winny być realizowane na lekcjach religii, wśród których jest m.in. ewangelizacja. Podejmuje też nadzór merytoryczny nad tymi lekcjami, wreszcie kieruje nauczycieli religii do pracy w konkretnych placówkach oświatowych.
Szkoła natomiast włącza nauczyciela religii w realizację planu wychowawczego i dydaktycznego placówki, stosuje rygory organizacyjne wobec lekcji religii, właściwe dla ogółu przedmiotów i nauczycieli.
