Jubileusz Galerii Malarstwa i Rzeźby przypadł w dniu 11 lipca 2016 roku. Przez 10 lat galeria miała swoją siedzibę w Bramie Krakowskiej ( wieluński ratusz), od pięciu lat w zakrystii Kościoła Ewangelickiego przy ulicy Ewangelickiej 6 w Wieluniu. Twórcą i prowadzącym Galerię jest Władysław Łuczak – wieluński malarz i rzeźbiarz. Z racji małego jubileuszu (15 lat działalności), 31 lipca, odbyło się w Galerii spotkanie jubileuszowe, na które przybyli przyjaciele i sympatycy Galerii. W programie uroczystości znalazły się: nabożeństwo ekumeniczne celebrowane przez pastora Szymona Czembora ( obecni księża Jarosław Boral i Zygmunt Wróbel), wystąpienie Andrzeja Stępnia – starosty wieluńskiego, który bukietem róż wyraził podziękowanie za 15 lat działalności Galerii jej twórcy, wystąpienie pani Janiny Wit- Pasztowej – córki byłego organisty; koncert wokalno – instrumentalny w wykonaniu Sandry Stochmiałek (śpiew) i Macieja Kubskiego (trąbka) – wychowanków GOKiS w Białej, chwila poezji ( swoje wiersze czytała Nina Pawlaczyk), aukcja obrazów i rzeźb będących w posiadaniu Galerii (prace z plenerów organizowanych przez pana Władysława, prace z wernisaży), losowanie przez uczestników imprezy kilku akwarel oraz zaskakujący poczęstunek. Z racji jubileuszu uczestniczący w aukcji mogli zakupić obrazy i rzeźby w cenie o połowę niższej.
W pamięci uczestników ekumenicznego nabożeństwa pozostaną słowa z Księgi Salomona o rodzeniu i umieraniu, mające przypomnieć ludzi związanych z Galerią, którzy już odeszli na wieczną wartę, a byli to artyści ( np. Jan Opaliński), i ludzie wspierający istnienie jubilatki ( Romuald Laskowski, Jadwiga Rodzochowa, Marek Dera i …). W słowach Szymona Czembora znalazły się także: krótka historia kościoła ewangelickiego, zwłaszcza czas, kiedy na kościół padła niemiecka bomba i choć nie wybuchła, to spowodowała pożar, który zniszczył całe piękne wnętrze pobernardyńskiego kościoła; wspomnienie pastora Wendta i jego córki, która zginęła w Powstaniu Warszawskim. Było też nawiązanie do kończących się Światowych Dni Młodzieży oraz zaśpiewana na zakończenie nabożeństwa papieska „Barka”.
Galeria rozpoczęła nowy okres działalności. Na ile tę działalność wesprze jubileuszowa aukcja? Ważne, by Galeria Art Deco pozostała w kulturalnym pejzażu miasta na kolejne 15 lat.
11 grudnia 2013 r. została ponownie otwarta dla publiczności stała Galeria Sztuki Średniowiecznej Muzeum Narodowego w Warszawie. Prezentowane są w niej głównie zabytki późnego średniowiecza (XIV-XVI wiek), powstałe na terenie Europy Północnej
Historia tej galerii nieodłącznie związana jest z burzliwymi dziejami stołecznego Muzeum Narodowego. Zostało ono powołane do istnienia w 1862 r. pod nazwą Muzeum Sztuk Pięknych (zmienioną w 1916 r. na Muzeum Narodowe). W swoich pierwotnych założeniach miało prezentować dzieje sztuki europejskiej, a jego kolekcja służyć jako zbiór znakomitych wzorów dla przyszłych polskich artystów. Muzeum początkowo mieściło się w pawilonie na terenie dzisiejszego Uniwersytetu Warszawskiego, w którym obecnie znajduje się Instytut Historyczny. Potem wielokrotnie zmieniało siedzibę. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości ogłoszono konkurs na nowy gmach muzeum. Wygrał projekt Tadeusza Tołwińskiego i w 1927 r. położono kamień węgielny na działce przy alei 3 Maja (dziś Aleje Jerozolimskie 3). W roku 1936 na stanowisko dyrektora muzeum został powołany Stanisław Lorentz, a w 1938 r. ostatecznie zakończono budowę. Stanisław Lorentz chciał, aby muzeum było nie tylko placówką prezentującą sztukę szerokiej publiczności, ale również znaczącą instytucją naukową. Dlatego też zatrudnił wybitnych specjalistów, m.in. Michała Walickiego. Tego ostatniego uznać można za pierwszego twórcę warszawskiej Galerii Sztuki Średniowiecznej. Stworzył on bowiem jej zalążek, kolekcję Polskiej Sztuki Cechowej – niewielki, lecz niezwykle cenny zbiór, powstały dzięki zakupom muzeum i darom prywatnych kolekcjonerów. Z tej pierwotnej kolekcji pochodzi m.in. prezentowana i dzisiaj „Pieta z Tubądzina” (ok. 1450), zakupiona w 1932 r.
Na budynku rektoratu Uniwersytetu Łódzkiego przy ulicy Gabriela Narutowicza w Łodzi zawisła tęczowa flaga – symbol ruchu LGBTQ+. Władze uczelni przekonują, że jej wywieszenie to znak „otwartości, bezpieczeństwa i różnorodności”.
Czerwiec to tzw. Pride Month (Miesiąc Dumy). Środowiska LGBTQ+ organizują w tym okresie wydarzenia, które mają pokazywać je na zewnątrz i promować „różnorodność, tolerancję i równość”. Z tej okazji władze UŁ postanowiły pokazać, że uczelnia również jest tolerancyjna i inkluzywna. W ramach obchodów Miesiąca Dumy postanowiły wywiesić na gmachu rektoratu tęczową flagę. „Czerwiec to miesiąc widoczności, wsparcia i solidarności ze społecznością osób LGBTQ+. W tym czasie – ale i każdego innego dnia w roku – Uniwersytet Łódzki przypomina, że jesteśmy przestrzenią otwartą, różnorodną i bezpieczną dla wszystkich osób studiujących, doktoryzujących się i pracujących w uczelni – niezależnie od tożsamości płciowej, orientacji psychoseksualnej, pochodzenia czy przekonań” – napisano na oficjalnym profilu uniwersytetu na Facebooku.
Rząd Węgier przyjął rozporządzenie, na mocy którego zakazane będzie wywieszanie flag ruchu LGBT na rządowych budynkach państwowych, w tym szkołach.
W marcu tego roku deputowany do parlamentu i wiceprezes prawicowej partii Ruch Naszej Ojczyzny (Mi Hazánk Mozgalom) Novák Előd złożył w węgierskim Zgromadzeniu Narodowym projekt ustawy, mającej na celu zakazanie wywieszania flag ruchu LGBT na budynkach publicznych. Swoje działania konserwatywny polityk motywował twierdzeniem, iż prezentowanie takich flag w widocznych miejscach na budynkach państwowych może „wywołać oburzenie lokalnej społeczności” oraz „obraża i degraduję flagę Węgier”. Węgierski poseł zwrócił na siebie uwagę mediów publicznych w sierpniu 2020 roku, gdy usunął tęczową flagę z ratusza w Budapeszcie. Partia Mi Hazánk Mozgalom wielokrotnie podkreślała potrzebę przyjęcia legislacji zakazującej prezentowania tego typu symboliki na budynkach publicznych.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
_1748635398.jpg)
