Reklama

Kardynał Francis George

Od administracji do celebracji: Katolickie Święto Wiary

Niedziela w Chicago 46/2003

Spektakl baletowy zaprezentowany z okazji Festiwalu Wiary

Spektakl baletowy zaprezentowany z okazji Festiwalu Wiary

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Ludzie spotykają się z różnych powodów. Spotykają się w Kościele ze względu na swoją wiarę, lecz nasze wspólne spotkania są często rozdzielone na różne miejsca i różne grupy. W naszej archidiecezji każdego roku mają swoje spotkania katecheci, współpracownicy w duszpasterstwie, diakoni i kapłani, nauczyciele i liturgiści, katolicy reprezentujący różne kręgi kulturalne, artyści i inżynierowie, siostry zakonne i bracia zakonni, biskupi i seminarzyści, członkowie Stowarzyszenia św. Wincentego á Paulo i członkowie rad parafialnych. Dwa lata temu podczas przeglądania listy specjalnych okazji i spotkań w ciągu roku, ktoś powiedział, że można zaoszczędzić pieniądze i wzmocnić poczucie jedności przez zgromadzenie wszystkich grup w jednym miejscu i czasie. Ta początkowa pragmatyczna sugestia rozwinęła się szybko jako plan spotkania wszystkich w wierze, zebranych w Kościele archidiecezji Chicago.
Katolicy z hrabstw Cook i Lake spotkali się na Święcie Wiary w Navy Pier (od 30 października do 2 listopada). Była to szansa przełamania ograniczeń parafii i szkoły, poszczególnych grup i posług oraz okazja do poznania całej archidiecezji. Wymagało to trochę wysiłku, gdyż jesteśmy więźniami swoich przyzwyczajeń; lubimy robić to, do czego jesteśmy przyzwyczajeni, myślimy tak, jak zwykliśmy myśleć. Celem katolickiej wiary jest budowanie na tym, co normalnie czynimy jako katolicy, przez zebranie wielu przejawów życia Kościoła i ukazanie w ten sposób nowej perspektywy.
Moja babcia, będąc już w podeszłym wieku, zwykła opowiadać o swojej wizycie na wystawie Kolumba, zorganizowanej w 400. rocznicę jego wyprawy na kontynent amerykański w 1492 r. Była to wspaniała wystawa na terenach obecnego kampusu Uniwersytetu Chicago. Wzmocniła ona dążenie Chicago, aby w dwie dekady po wielkim pożarze miasta stać się wielką aglomeracją. Moi rodzice opowiadali mi niekiedy o swoich odwiedzinach na Wystawie Światowej, która miała miejsce w Chicago w 1933 r. W czasie wielkiej recesji i groźby wojny światowej, wystawa malowała obraz świata pokoju i dobrobytu. Pamiętam swoje szkolne wizyty na kolejowych wystawach w 1948 i 1949 r., na których dowiedziałem się, że Chicago leży w centrum systemu transportowego kraju i zacząłem dostrzegać, jak geografia, technika i wyobraźnia łączą się, otwierając nowe światy. Zwiedzanie wystaw w celu uzyskania nowej perspektywy tego, kim jesteśmy, jest rzeczą bardzo chicagowską.
Z niecierpliwością oczekiwałem więc Katolickiego Święta Wiary, „zebrania w celu refleksji, odnowy i świętowania”. Mam nadzieję, że wielu katolików przyszło tam, aby zdobyć nową wizję życia Kościoła w archidiecezji i wizję naszej wiary w świecie. Po dniu młodzieży (30 października) oczekuję, że niektórzy młodzi będą 60 lat później opowiadać wnukom o swoich doświadczeniach z Katolickiego Święta Wiary. Piątek, sobota i większa część niedzieli były dniami z Mszą św. i modlitwą, z głównymi katechezami, po których nastąpiły prezentacje różnych grup przedstawiających tożsamość i formy działania. Były przedstawienia muzyczne i teatralne, łącznie z muzyką techno (nie jestem pewny, co ten termin oznacza). Były wystawy skarbów sztuki z parafii i różnych instytucji archidiecezji. Wieczory wypełniły bankiety i uroczystości wręczenia oznaczeń. Wśród głównych mówców spoza Chicago znaleźli się: prof. Mary Ann Glendon z Wydziału Prawa Uniwersytetu Harwardzkiego, która mówiła o roli świeckich w Kościele, oraz biograf papieski i redaktor Catholic New World George Weigel. Obydwoje przemawiali po angielsku, lecz streszczenia były tłumaczone na hiszpański i polski. Seminaria ukazały miasto Chicago i inne miasta, ludzi odpowiedzialnych za różnorodne posługi, które ożywiają archidiecezję. Przyjechali księża biskupi z Filipin, Wietnamu i innych części Azji, z Polski, Ameryki Łacińskiej i Afryki. W czasie spotkania możliwa była adoracja Najświętszego Sakramentu, wystawionego w specjalnej kaplicy. Obecnie byli również kapłani do sprawowania sakramentu pokuty.
Świętowaliśmy nie tylko teraźniejszość, lecz wspominalismy także naszą przeszłość - szczególnie postać Jacquesa Marquette´a, mieszkającego w rejonie Chicago i Jeziora Michigan na początku wieku XVII.
Czy jesteś liderem w parafii, czy pełnisz posługę liturgiczną, czy jesteś katechetą, czy jedynie osobą zainteresowaną wiarą katolicką, czy jesteś osobą samotną, czy zamężną, młodą lub starszą, możesz wzbogacić się duchowo wiedzą na temat tego niezwykłego spotkania ludzi wiary. Szczegółowe informacje na temat przebiegu Święta, jego programu i mówców uzyskasz w swojej parafii lub na stronie internetowej Święta (www.catholicfest.org), albo telefonicznie pod numerem (312) 751 8388. Niech Cię Bóg błogosławi.
Wasz oddany w Chrystusie

Tłumaczenie Maria Kantor

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2003-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Święty, który uprawiał Europę

Niedziela Ogólnopolska 27/2014, str. 24

[ TEMATY ]

święty

błogosławiony

Fresk Fra Angelico przedstawiający św. Benedykta z Nursji

Św. Benedykt z Nursji, jak przypomniał Benedykt XVI, jest zasadniczym punktem odniesienia dla jedności Europy

Św. Benedykt z Nursji, jak przypomniał Benedykt XVI, jest zasadniczym
punktem odniesienia dla jedności Europy

Żył 67 lat. Należy do świętych o ogromnej popularności. Został ogłoszony patronem Europy, ponieważ dobrze przysłużył się nie tylko chrześcijaństwu, ale też szeroko rozumianej kulturze

Świat chrześcijański po śmierci Jana Pawła II z pewnym napięciem oczekiwał decyzji nowego Papieża odnośnie do wyboru swego imienia. Niektórzy spodziewali się, że kard. Joseph Ratzinger, podobnie jak jego poprzednik, nawiąże do tradycji św. Jana i św. Pawła. Okazało się, że nowy Namiestnik Chrystusowy nawiązał do odleglejszej tradycji, która – wbrew pozorom – okazała się szalenie bliska Europie.
CZYTAJ DALEJ

Abp Kupny: słowa Grzegorza Brauna są niedopuszczalne. Proszę, aby się z nich wycofał

- To niedopuszczalne, najczystsze kłamstwo - tak abp Józef Kupny skomentował dla KAI słowa Grzegorza Brauna, który we wczorajszym wywiadzie w Radiu Wnet stwierdził, że "komory gazowe w Auschwitz to fake". - Jako zastępca przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski, ale przede wszystkim jako biskup katolicki i Polak wyrażam oburzenie po wypowiedzi europosła Grzegorza Brauna - powiedział metropolita wrocławski. Zaapelował też do polityka, aby wycofał się ze swoich słów.

- Jako zastępca przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski, ale przede wszystkim jako biskup katolicki i Polak wyrażam oburzenie po wypowiedzi europosła Grzegorza Brauna. Zakwestionował on ludobójstwo dokonywane przez Niemców w komorach gazowych w obozie Auschwitz na Żydach oraz innych narodach. Słowa polskiego polityka są nie tylko niedopuszczalne. To najczystsze kłamstwo, które nie przystoi nikomu, a szczególnie nie powinno pojawiać się w opinii publicznej z ust polityka, reprezentującego nasz kraj na arenie międzynarodowej - mówi abp Kupny.
CZYTAJ DALEJ

Kolejny dzień początku końca

2025-07-12 07:23

[ TEMATY ]

Samuel Pereira

Materiały własne autora

Samuel Pereira

Samuel Pereira

Minęło sześć tygodni od przegranej obozu rządzącego w wyborach prezydenckich. Sześć tygodni politycznego bezruchu, gorączkowego przeczesywania własnych szeregów i tępego wpatrywania się w sufit w poszukiwaniu „planu B”. Miało być nowe otwarcie. „Jeszcze tylko Pałac” – mówili. A tymczasem Pałac przejęty, prezydent Karol Nawrocki za niecały miesiąc zostanie zaprzysiężony, a Koalicja 13 grudnia stanęła – nie w miejscu, ale w martwym punkcie. Zacięcie, brak pomysłu, brak wizji, brak przyszłości.

Porażka z Nawrockim zaskoczyła ich nie dlatego, że była „niemożliwa”. Zaskoczyła dlatego, że nie przewidzieli żadnego scenariusza poza zwycięstwem. I zamiast zmierzyć się z pytaniem „dlaczego przegraliśmy?”, wpadli w histerię. Najpierw – jak ujawniła Interia – Donald Tusk miał naciskać na marszałka Hołownię, by ten zablokował objęcie urzędu przez nowego prezydenta. De facto zamach stanu: „uśmiechnięty”, wsparty dywizją autorytetów prawniczych i gadających głów w mediach, ale jednak zamach. Gdy Hołownia – na szczęście – odmówił, w zanadrzu pojawił się nowy pomysł, czysto PR-owy: rekonstrukcja rządu. Kolejna zagrywka taktyczna w miejsce strategii. Jakby przesuwanie tych samych figur na tej samej planszy mogło nagle zmienić wynik gry.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję