Reklama

Co dobre i piękne kosztuje

Początki duszpasterstwa w Guzewie w latach 30. miały burzliwy przebieg.
Dzisiaj, pięć lat od ustanowienia tu nowej parafii, są już powody do radości, choć duszpasterstwo nadal nie jest proste.

Niedziela warszawska 37/2003

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Sobotnie popołudnie. Przy asfaltowej drodze przez Kuflew do Guzewa widać siedzących na ławeczkach ludzi. Na wsi droga służy nie tylko do przemieszczania się, to także miejsce, w którym sąsiad spotyka się z sąsiadem. Czasem staje się też miejscem, które dzieli.
Guzew to jedna z najmłodszych i najmniejszych parafii w diecezji warszawsko-praskiej. Erygowana w 1997 r. liczy obecnie około 680 mieszkańców. Parafię tworzą wsie Guzew, Lubomin, Lubomin-Działki, Natolin, Rudka, Rudka-Szpital i Trojanów. Te wioski należały wcześniej do parafii w Kuflewie i w Mrozach. Powołanie parafii w Guzewie większości mieszkańcom tych wiosek skróciło drogę do kościoła. Nie wszyscy jednak zaakceptowali nową sytuację. Trojanowi jest bliżej do dawnej parafii w Kuflewie, zaś Rudce do Mrozów. O ile w pierwszej z wiosek już połowa mieszkańców przekonuje się do nowego kościoła, o tyle w drugiej 95% kontestuje nową rzeczywistość. - Myślę, że czas zagoi rany - mówi ks. Eugeniusz Leda, od trzech lat proboszcz parafii.

Dwa domy

Reklama

W 1930 r. wieś Guzew została odłączona od parafii Kuflew i przyłączona do parafii Mrozy. Spory doprowadziły do utworzenia Kościoła polsko-katolickiego. Niewielka wspólnota spotykała się w drewnianej kaplicy. Istniała 5 lat. Rozwiązała się, ponieważ brakowało pieniędzy na utrzymanie księdza i budowę murowanego kościoła. Wtedy 4 rodziny przyłączyły się do parafii w Mrozach, pozostali zaś wrócili do Kuflewa. Wieloletni proboszcz Kuflewa (1968-1983), ks. Władysław Furmański zabiegał o zjednoczenie wsi. W wynajętym domu raz w miesiącu odprawiał Mszę św. i raz w tygodniu katechizował dzieci. Jednak ówczesne władze cywilne wydały decyzję o sprzedaży domu. Odtąd Msza św. i katechizacja odbywały się w domach parafian albo na łące. W 1982 r. ks. Furmański podjął starania o budowę kaplicy i sali katechetycznej. Krzyż i plac pod budowę poświęcił bp Zbigniew Kraszewski. Już od maja 1983 r. w każdą niedzielę odprawiana była w tym miejscu Msza św. Budowa ruszyła 17 września. Rok później w salce katechetycznej przy kaplicy odbywała się nauka religii. Opiekę nad kaplicą od 1995 r. sprawował ks. Bogdan Sałański, którego mianowano w tym samym czasie kapelanem kaplicy Najświętszego Serca Pana Jezusa w Sanatorium w Rudce.
24 maja 1997 r. bp Kazimierz Romaniuk erygował nową parafię w Guzewie. Ks. Sałański został jej pierwszym proboszczem. Od 1999 r. proboszczem parafii jest ks. Eugeniusz Leda.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Troski i kłopoty

Reklama

- Początki duszpasterstwa nie były łatwe - mówi ks. Leda. Sami parafianie przyznają, że należąc najpierw do parafii kuflewskiej, a potem guzewskiej, do kościoła uczęszczali w sposób nieregularny. Życie religijne sprowadzało się często do obecności na Mszach w czasie odpustu i dużych świąt. Były takie sytuacje, że parafianin w ciągu tygodnia pił, klął i bez spowiedzi przystępował w niedzielę do Komunii św. - Zanegowałem takie zachowanie. Początkowo niektórzy parafianie oburzali się na moją postawę. Pytali kto teraz będzie chodził do Komunii. Teraz ludzie są mi wdzięczni. Sami mówią, że „dawniej im tego nie mówiono”. Ale jak twierdzą winni są oni sami, bo nie chodzili do kościoła i nie słuchali Słowa Bożego - mówi ks. Leda.
Jednak zmiana nawyków jest dość trudna. Tutejsza społeczność rządzi się swoimi prawami. Większość rodzin powiązana jest między sobą większym lub mniejszym stopniem pokrewieństwa. W takich klanach zwykle są osoby, które im przewodzą i narzucają sposób zachowania. Jeśli zakwestionują nowe inicjatywy w parafii, wtedy odrzuci je większość wioski.
Wśród mieszkańców najwięcej jest osób w podeszłym wieku. Młodsze pokolenie opuszcza te strony w poszukiwaniu pracy. Położenie wiosek w pobliżu torów kolejowych sprzyja przemieszczaniu się ludzi. 20% mieszkańców wiosek dojeżdża do pracy w Warszawie, Siedlcach, Mińsku Maz, Mrozach. Na wsi zostają więc tylko ci, którzy pracują w gospodarstwie rolnym. - Rolnicy są dziś bardzo nieufni, rozgoryczeni i rozdrażnieni, nie mają autorytetów. W obecnej sytuacji politycznej czują się odsunięci na margines. Nigdy bym ich nie zrozumiał, gdybym nie żył wśród nich - mówi ks. Leda. - Efektem tego jest popadanie w alkoholizm. W Guzewie dotyczy to znacznej części mężczyzn. Oznacza to brak perspektywy na tworzenie następnych rodzin.

Najmłodsi misjonarze

Reklama

- Powoli uczymy się nowego kultu Bożego - mówi ks. Leda. I widać, że religijność zmienia się na lepsze. Uczymy się przestrzegania Bożych przykazań, świętowania każdej niedzieli. W pierwsze piątki miesiąca coraz więcej osób przystępuje do spowiedzi i Komunii Świętej. Coraz bardziej parafianie angażują się w liturgię i w życie wspólnotowe. W niedzielę 30% parafian przychodzi do kościoła. Ale co roku sytuacja zmienia się na lepsze. - Oni sami widzą głębszy sens w poważnym traktowaniu Bożych przykazań. Ci, którzy przychodzą są bardzo skupieni na Mszy św., zasłuchani w Słowo Boże - chwali Ksiądz Proboszcz.
Z działających w parafii grup najaktywniejsze to Żywy Różaniec i Szkoła Maryi. Ta ostatnia powstała z inicjatywy obecnego proboszcza ks. Ledy.
- Nie tylko dla parafian, ale dla mnie także była to nowa inicjatywa. Ta grupa właściwie powstała dzięki Ojcu Świętemu - mówi ks. Leda. - Pamiętam, na zakończenie Mszy beatyfikacyjnej dwojga pastuszków z Fatimy, Ojciec Święty zwracając się do dzieci, zaprosił ich, aby wstępowały do szkoły Maryi. Tłumaczył, że w tej szkole do świętości dochodzi się „skrótami”.
Spotkania grupy odbywają się raz w tygodniu. Ich celem jest zawierzanie się Niepokalanemu Sercu Maryi. Na spotkaniach prezentowani są święci, którzy byli oddani Matce Bożej. - Tu zadajemy sobie pytanie jak przeżyłem ostatni czas, czy pamiętam o odmawianiu Różańca i dawaniu świadectwa, jak służę Matce Bożej jako jej dziecko. Proszę dzieci i młodzież, aby poczuwali się do bycia misjonarzami w swoich rodzinach. - Sami modlimy się o łaskę świętości. Mało byśmy dali tej parafii, a może nawet nic, gdybyśmy nie pragnęli świętości dla siebie. Bo to jest istotą chrześcijaństwa. Pragnienie i postępowanie drogą świętości, którą rozumiem jako dążenie do przemiany i wewnętrznego wzrastania - mówi ks. Leda. Grupę tworzy obecnie 13 osób. Najmłodszy uczestnik jest w trzeciej klasie szkoły podstawowej, najstarszy ma 80 lat.
- Budulcem naszej parafialnej wspólnoty jest modlitwa różańcowa - mówi ks. Leda. W Trojanowie i na Działkach w spotkaniach uczestniczy Ksiądz Proboszcz. Zmiana tajemnic odbywa się kolejno w domach u sióstr różańcowych. Modlitwa kończy się zawsze agapą. W I, II i III niedzielę miesiąca w kościele odbywają się nieszpory połączone z wystawieniem Najświętszego Sakramentu. Modlitwę prowadzą kolejno wioski Guzew, Trojanów, Działki. - Marzę o tym, żeby nasz Różaniec w parafii był jeszcze silniejszy, żeby weszło do niego więcej członków. Zależy mi na młodym pokoleniu, które wniosłoby coś nowego - mówi Proboszcz.

Tymczasowi parafianie

Parafia w Guzewie w rzeczywistości liczy więcej wiernych niż wynosi liczba mieszkańców wiosek. W Rudce znajduje się szpital dla osób ze schorzeniami płucnymi. Przebywa tu około 300 pacjentów na czterech oddziałach: dwóch pulmunologicznych, rehabilitacyjnym i hospicyjnym. W placówce jest kaplica pod wezwaniem Najświętszego Serca Pana Jezusa, jedna z okazalszych w diecezji warszawsko-praskiej. Przed kilku miesiącami wzbogaciła się o obraz Jezusa Miłosiernego. Dziekan siennicki ks. prał. Kazimierz Sokołowski podarował stacje drogi krzyżowej. Każdego dnia o godz. 15.00 chorzy odmawiają w kaplicy Koronkę do Miłosierdzia Bożego. Msza św. sprawowana jest w każdą niedzielę, uroczystości oraz święta. Ks. Leda codziennie odwiedza sale chorych z Najświętszym Sakramentem. Tymczasowych parafian będzie jeszcze więcej. Szpital cieszy się dobrą renomą i planowane jest utworzenie kolejnego oddziału.

Parafialne święto

Wkrótce parafia przeżywać będzie jeden z najważniejszych dni w swojej historii - poświęcenie kościoła.
W kościele prowadzona jest renowacja. Budowla przypominała małą kaplicę. Zaplanowano prace, które nadałyby jej wygląd typowej świątyni. Poszerzono jej wnętrze, wymieniono zaciekający dach. Przygotowania liturgiczne do uroczystości trwają od kilku miesięcy.

2003-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Nowe informacje o życiu siostry Łucji, uczestniczki objawień fatimskich

2025-09-30 19:10

[ TEMATY ]

objawienia fatimskie

nowe informacje

siostra Łucja

Coimbra – Muzeum S. Łucji/ zdjęcia: Grażyna Kołek

Na rynku wydawniczym w Portugalii pojawiły się dwie publikacje zawierające wspomnienia siostry Łucji dos Santos, karmelitanki bosej, która była jedną z trojga uczestników objawień maryjnych w Fatimie trwających pomiędzy 13 maja i 13 października 1917 roku.

Jedną z nowości jest książka autorstwa siostry Ângeli Coelho, wicepostulatorki procesu beatyfikacyjnego portugalskiej wizjonerki, zatytułowana „Viver na Luz de Deus” (Żyjąc w Bożym świetle). Publikacja, której współautorem jest francuski karmelita bosy o. François Marie Léthel, została wydana przez Edições Carmelo. Rzuca ona nowe światło na życie siostry Łucji.
CZYTAJ DALEJ

Ten, który umiłował Słowo

Niedziela Ogólnopolska 39/2016, str. 30

[ TEMATY ]

wspomnienia

Św. Hieronim/Lucas van Leyden

Św. Hieronim

Św. Hieronim

30 września w liturgii wspominamy św. Hieronima (347-420). To doktor Kościoła zachodniego. To człowiek, bez którego tytanicznej pracy być może nie byłoby kultury europejskiej

Najbardziej znane powiedzenie św. Hieronima: „Nieznajomość Pisma Świętego jest nieznajomością Chrystusa”, bywa często przytaczane, cytuje je nawet Sobór Watykański II w konstytucji „Dei verbum” (nr 25). Ten święty żyjący na przełomie IV i V stulecia był znany ze swojego porywczego temperamentu, ale i wielkiej pokory. Był niedościgłym erudytą władającym wieloma językami w mowie i piśmie, m.in. znał hebrajski i grecki – w pierwszym z nich w przeważającej mierze napisano Stary Testament, a w drugim Nowy.
CZYTAJ DALEJ

Czynią dobro dla miłości Pana

2025-10-01 10:30

[ TEMATY ]

archidiecezja łódzka

Marek Kamiński

100 lecie konwentu Zakonu Bonifratrów w Łodzi

100 lecie konwentu Zakonu Bonifratrów w Łodzi

W 1924 r. prowincjał o. Jacek Misiak zakupił dom przy ul. Krótkiej 12 w Łodzi, planując budowę szpitala i rozpoczęcie dzieła dobroczynności. Rok później powstał Konwent Bonifratrów, a dziś zakonnicy świętują 100-lecie obecności w diecezji łódzkiej oraz 25-lecie powrotu szpitala św. Jana Bożego do zakonu.

– Doczekaliśmy pięknego jubileuszu. Nasz Ojciec Jan Boży mawiał: „Bracia, czyńmy dobro dla miłości Pana”. Te słowa kieruję do naszych współpracowników, którzy na co dzień pomagają chorym – podkreślił br. Ambroży Pietrzkiewicz OH.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję