Reklama

Jasna Góra

„Panno Święta, co Jasnej bronisz Częstochowy”

[ TEMATY ]

Matka Boża Częstochowska

Adobe Stock

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Uroczystość Najświętszej Maryi Panny Częstochowskiej związana jest z kultem Obrazu, który znajduje się pod opieką Ojców Paulinów w Jasnogórskim Sanktuarium. Ikonę Czarnej Madonny sprowadził z zamku w Bełzie książę Władysław Opolczyk i przekazał Paulinom na Jasnej Górze 31 sierpnia 1384 r. zakonników sprowadził w 1382 r. z Węgier. Czczona od ponad 620 lat Jasnogórska Matka obsypuje hojnie pielgrzymów swoimi łaskami.
Inicjatorem uroczystości Najświętszej Maryi Panny Częstochowskiej był bł. Honorat Koźmiński, który po upadku powstania styczniowego starał się zjednoczyć naród wokół Królowej Polski. Z ówczesnym przeorem Jasnej Góry – o. Euzebiuszem Retmanem, o. Honorat wyjednał u św. Piusa X ustanowienie święta Matki Bożej Częstochowskiej. Papież ogłosił to święto dekretem 13 kwietnia 1904 r., a pozwolenie na jego obchodzenie uzyskała Jasna Góra i diecezja wrocławska. Na Jasnej Górze po raz pierwszy obchodzono to święto 29 sierpnia 1906 r. W 1931 r. papież Pius XI ustanowił 26 sierpnia jako stałą datę święta Matki Bożej Częstochowskiej na terenie całej Polski oraz wprowadził własne oficjum brewiarzowe i formularz mszalny. Zatwierdzone przez papieża słowa modlitwy mszalnej odzwierciedlają duszę Polaka, która łączy aspekt religijny z patriotycznym: „Wszechmogący i miłosierny Boże, który w Najświętszej Maryi Pannie dałeś narodowi polskiemu przedziwną pomoc i obronę, a Jej Obraz Jasnogórski wsławiłeś niezwykłą czcią wiernych…”. Fakt ten miał ogromne znaczenie dla narodu.
Częstochowska Matka towarzyszy nam na szlaku dziejów, naznaczonym przez wieki wszelaką niewolą. Przełomowym dniem był 26 sierpnia 1956 r. Pod nieobecność uwięzionego kard. Stefana Wyszyńskiego ze Szczytu Jasnej Góry zabrzmiały wtedy Jasnogórskie Śluby Narodu, a milionowa rzesza pielgrzymów powtarzała: „Królowo Polski! Przyrzekamy!”. Jasnogórskie Śluby Narodu były programem Wielkiej Nowenny przed Jubileuszem Tysiąclecia Chrztu Polski. 26 sierpnia 1956 r. to także dzień, kiedy zrodziła się myśl o peregrynacji Cudownego Obrazu Matki Bożej Częstochowskiej, jako pomocy dla narodu w wypełnieniu przyrzeczeń. Prymas Wyszyński powiedział wówczas: „Skoro nie może cały naród nawiedzić swojej Królowej na Jasnej Górze, dlatego nie Matka Boża odwiedzi wszystkie swoje dzieci tam, gdzie żyją, czyli w ich parafiach”.
14 maja w 1957 r. – w pierwszą rocznicę Jasnogórskich Ślubów Narodu – 26 sierpnia 1957 r. poświęcona przez papieża Piusa XII kopia Obrazu, wykonana przez prof. Leonarda Torwirta, wyruszyła na szlak nawiedzenia Polski. Prymas Tysiąclecia widział w peregrynacji przemianę polskiej duszy, mówił: „Wierzymy, że jeżeli kto utrzyma jedność narodu i pokój, to Królowa z Jasnej Góry, Maryja Częstochowska”. Peregrynacja, która jest odrodzeniem duchowym narodu, trwa od 50 lat po dziś dzień.
Przed Obliczem Częstochowskiej Matki – na prośbę Jana XXIII, wielkiego Jej czciciela, sprawowana jest codziennie Msza św. w intencjach Głowy Kościoła katolickiego. Od ponad 50 lat rozbrzmiewa z Jej Kaplicy Jasnogórski Apel. Tutaj bije serce naszego narodu. Co roku 26 sierpnia Prymas Polski wraz z całym Episkopatem ponawiają Jasnogórskie Śluby Narodu – testament Prymasa Tysiąclecia, znawcy polskiej duszy, który budził sumienie narodu. Testament ten wciąż wzywa do czuwania i radykalnego przeciwstawiania się zagrożeniom, jakie niesie cywilizacja śmierci.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Ocena: +44 -2

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Przeor Jasnej Góry: uroczystość MB Częstochowskiej jest co roku dziękczynieniem

Dziękczynienie za obecność Maryi w tajemnicy życia Kościoła i Polaków, zwłaszcza za I pielgrzymkę Jana Pawła II do Polski, będzie w tym roku główną intencją jasnogórskich obchodów uroczystości Matki Bożej Częstochowskiej. Nie zabraknie też modlitwy przebłagalnej za profanacje, szczególnie wizerunku Królowej Polski. Przeor Jasnej Góry zaprasza 26 sierpnia, aby „uradować serce Tej, która jest naszą Matką”. - Każdego roku święto jest dziękczynieniem za obecność Maryi w życiu naszego narodu - przypomina o. Marian Waligóra.

Przeor podkreśla, że w tym roku, w 40. rocznicę pierwszej pielgrzymki św. Jana Pawła II do częstochowskiego sanktuarium, uroczystość będzie także szczególną sposobnością do podziękowania Maryi za tego największego z Polaków i największego z jasnogórskich pielgrzymów. - Za jego miłość do Maryi, za jego ukochanie Kaplicy Matki Bożej - mówi o. Waligóra i dodaje, że będzie to dziękczynienie również „za opiekę Najświętszej Matki nad św. Janem Pawłem II i za to, że przyprowadzała go w pielgrzymkach wraz z Narodem tutaj”.

CZYTAJ DALEJ

Święty oracz

Niedziela przemyska 20/2012

W miesiącu maju częściej niż w innych miesiącach zwracamy uwagę „na łąki umajone” i całe piękno przyrody. Gromadzimy się także przy przydrożnych kapliczkach, aby czcić Maryję i śpiewać majówki. W tym pięknym miesiącu wspominamy również bardzo ważną postać w historii Kościoła, jaką niewątpliwie jest św. Izydor zwany Oraczem, patron rolników.
Ten Hiszpan z dwunastego stulecia (zmarł 15 maja w 1130 r.) dał przykład świętości życia już od najmłodszych lat. Wychowywany został w pobożnej atmosferze swojego rodzinnego domu, w którym panowało ubóstwo. Jako spadek po swoich rodzicach otrzymać miał jedynie pług. Zapamiętał również słowa, które powtarzano w domu: „Módl się i pracuj, a dopomoże ci Bóg”. Przekazy o życiu Świętego wspominają, iż dom rodzinny świętego Oracza padł ofiarą najazdu Maurów i Izydor zmuszony był przenieść się na wieś. Tu, aby zarobić na chleb, pracował u sąsiada. Ktoś „życzliwy” doniósł, że nie wypełnia on należycie swoich obowiązków, oddając się za to „nadmiernym” modlitwom i „próżnej” medytacji. Jakież było zdumienie chlebodawcy Izydora, gdy ujrzał go pogrążonego w modlitwie, podczas gdy pracę wykonywały za niego tajemnicze postaci - mówiono, iż były to anioły. Po zakończonej modlitwie Izydor pracowicie orał i w tajemniczy sposób zawsze wykonywał zaplanowane na dzień prace polowe. Pobożna postawa świętego rolnika i jego gorliwa praca powodowały zawiść u innych pracowników. Jednak z czasem, będąc świadkami jego świętego życia, zmienili nastawienie i obdarzyli go szacunkiem. Ta postawa świętości wzbudziła również u Juana Vargasa (gospodarza, u którego Izydor pracował) podziw. Przyszły święty ożenił się ze świątobliwą Marią Torribą, która po śmierci (ok. 1175 r.) cieszyła się wielkim kultem u Hiszpanów. Po śmierci męża Maria oddawała się praktykom ascetycznym jako pustelnica; miała wielkie nabożeństwo do Najświętszej Marii Panny. W 1615 r. jej doczesne szczątki przeniesiono do Torrelaguna. Św. Izydor po swojej śmierci ukazać się miał hiszpańskiemu władcy Alfonsowi Kastylijskiemu, który dzięki jego pomocy zwyciężył Maurów w 1212 r. pod Las Navas de Tolosa. Kiedy król, wracając z wojennej wyprawy, zapragnął oddać cześć relikwiom Świętego, otworzono przed nim sarkofag Izydora, a król zdumiony oznajmił, że właśnie tego ubogiego rolnika widział, jak wskazuje jego wojskom drogę...
Izydor znany był z wielu różnych cudów, których dokonywać miał mocą swojej modlitwy. Po śmierci Izydora, po upływie czterdziestu lat, kiedy otwarto jego grób, okazało się, że jego zwłoki są w stanie nienaruszonym. Przeniesiono je wówczas do madryckiego kościoła. W siedemnastym stuleciu jezuici wybudowali w Madrycie barokową bazylikę pod jego wezwaniem, mieszczącą jego relikwie. Wśród licznych legend pojawiają się przekazy mówiące o uratowaniu barana porwanego przez wilka, oraz o powstrzymaniu suszy. Izydor miał niezwykły dar godzenia zwaśnionych sąsiadów; z ubogimi dzielił się nawet najskromniejszym posiłkiem. Dzięki modlitwom Izydora i jego żony uratował się ich syn, który nieszczęśliwie wpadł do studni, a którego nadzwyczajny strumień wody wyrzucił ponownie na powierzchnię. Piękna i nostalgiczna legenda, mówiąca o tragedii Vargasa, któremu umarła córeczka, wspomina, iż dzięki modlitwie wzruszonego tragedią Izydora, dziewczyna odzyskała życie, a świadkami tego niezwykłego wydarzenia było wielu ludzi. Za sprawą św. Izydora zdrowie odzyskać miał król hiszpański Filip III, który w dowód wdzięczności ufundował nowy relikwiarz na szczątki Świętego.
W Polsce kult św. Izydora rozprzestrzenił się na dobre w siedemnastym stuleciu. Szerzyli go głównie jezuici, mający przecież hiszpańskie korzenie. Izydor został obrany patronem rolników. W Polsce powstawały również liczne bractwa - konfraternie, którym patronował, np. w Kłobucku - obdarzone w siedemnastym stuleciu przez papieża Urbana VIII szeregiem odpustów. To właśnie dzięki jezuitom do Łańcuta dotarł kult Izydora, czego materialnym śladem jest dzisiaj piękny, zabytkowy witraż z dziewiętnastego stulecia z Wiednia, przedstawiający modlącego się podczas prac polowych Izydora. Do łańcuckiego kościoła farnego przychodzili więc przed wojną rolnicy z okolicznych miejscowości (które nie miały wówczas swoich kościołów parafialnych), modląc się do św. Izydora o pomyślność podczas prac polowych i o obfite plony. Ciekawą figurę św. Izydora wspierającego się na łopacie znajdziemy w Bazylice Kolegiackiej w Przeworsku w jednym z bocznych ołtarzy (narzędzia rolnicze to najczęstsze atrybuty św. Izydora, przedstawianego również podczas modlitwy do krucyfiksu i z orzącymi aniołami). W 1848 r. w Wielkopolsce o wolność z pruskim zaborcą walczyli chłopi, niosąc jego podobiznę na sztandarach. W 1622 r. papież Grzegorz XV wyniósł go na ołtarze jako świętego.

CZYTAJ DALEJ

Nasz diecezjanin na Międzynarodowej Konferencji Liturgicznej w Rzymie

2024-05-15 10:37

[ TEMATY ]

Zielona Góra

Z pasji do liturgii

Dawid Makowski

Archiwum Dawida Makowskiego

Dawid Makowski jest członkiem Diecezjalnej Komisji Liturgicznej. Pochodzi z Zielonej Góry

Dawid Makowski jest członkiem Diecezjalnej Komisji Liturgicznej. Pochodzi z Zielonej Góry

W dniach od 8 do 10 maja 2024 r. w murach Papieskiego Instytutu Liturgicznego w Rzymie odbywała się międzynarodowa konferencja liturgiczna pt. „Sobory, Synody i Liturgia”. W wydarzeniu uczestniczył nasz młody pasjonat liturgii zielonogórzanin Dawid Makowski.

Konferencja była okazją do usłyszenia wielu referatów obejmujących swoją tematyką zagadnienia: synodalności, soboru w Nicei, związku liturgii z synodami diecezjalnymi, inkulturacji liturgicznej, architektury sakralnej, eklezjologii i współczesnych aspektów pastoralnych liturgii. Sympozjum było organizowane ze względu na przypadającą za rok siedemsetną rocznicę zgromadzenia Soboru w Nicei – wyjaśnia Dawid Makowski. - Był to czas bardzo cenny nie tylko naukowo, ale duchowo. Można było doświadczyć powszechności (czyli katolickości) Kościoła, poprzez rozmowę i spotkania z ludźmi z całego świata. Szczególnie interesujące było tu wystąpienie benedyktyńskiego opata dr Oliviera-Marii Sarr OSB, który wygłosił referat na temat inkulturacji liturgicznej w krajach afrykańskich. Pozwolił on słuchaczom dostrzec, w jaki sposób tamtejsze narody rozumieją i praktykują wiarę – dodaje.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję