Reklama

Niedziela Zamojsko - Lubaczowska

Diakon – sługa Jezusa

W sobotę, 3 maja w uroczystość Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski w zamojskiej katedrze trzech alumnów V roku Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Zamojsko-Lubaczowskiej przyjęło święcenia diakonatu. Eucharystii przewodniczył bp Mariusz Leszczyński.

Niedziela zamojsko-lubaczowska 20/2025, str. I

[ TEMATY ]

Zamość

Archiwum WSD Diecezji Zamojsko-lubaczowskiej

Nowi diakoni z bp. Mariuszem Leszczyńskim i wychowawcami seminaryjnymi

Nowi diakoni z bp. Mariuszem Leszczyńskim i wychowawcami seminaryjnymi

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Słowo „diakon” swoje źródło bierze z greckiego terminu „diákonos”, które tłumaczy się jako sługa. Z tego wypływa główne zadanie diakonów, czyli służba. Diakonat jest pierwszym z trzech stopni święceń, dlatego też czyni alumna przyjmującego owe święcenia pomocą dla prezbiterów i biskupów. Katechizm Kościoła Katolickiego naucza, że „diakoni, na których nakłada się ręce nie dla kapłaństwa, lecz dla posługi, uczestniczą w specjalny sposób w posłaniu i łasce Chrystusa. Sakrament święceń naznacza ich pieczęcią (charakterem), której nikt nie może usunąć. Upodabnia ich ona do Chrystusa, który stał się diakonem, to znaczy sługą wszystkich”.

Diakoni nie są powołani, aby zastępować kapłanów, lecz dla ich wsparcia. Przez to nie wykonują tych samych funkcji, co kapłani, takich jak celebrowanie Mszy św., czy rozgrzeszanie, ale ich rolą jest działalność w posłudze liturgii, słowa oraz miłości. O ustanowieniu pierwszych diakonów mówi nam Pismo Święte w Dziejach Apostolskich (Dz 6, 1-7).

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Święcenia diakonatu to jedne z wielu ważnych wydarzeń w życiu każdego kleryka. Jest to moment, kiedy alumn po pięcioletniej formacji seminaryjnej decyduje o całkowitym poświęceniu swojego życia Panu Bogu. Jest to czytelne i bardzo wymowne, gdy spojrzymy na to przez pryzmat trzech zobowiązań wynikających z przyjęcia święceń w stopniu diakonatu. Pierwszym z nich jest posłuszeństwo ordynariuszowi diecezji i gorliwe wykonywanie powierzonych obowiązków. Drugim jest modlitwa brewiarzowa za cały Kościół na świecie, co w szczególny sposób podkreśla znaczenie wspólnoty i jedności Kościoła Chrystusowego. Trzecim zobowiązaniem diakona jest przyjęcie celibatu – bezżeństwo dla Królestwa Bożego.

Przed przyjęciem święceń diakonatu mają miejsce dwa istotne wydarzenia – wyznanie wiary kandydatów do diakonatu oraz tygodniowe rekolekcje w ciszy. Alumni Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Zamojsko-Lubaczowskiej w piątek poprzedzający święcenia, podczas nieszporów, na ręce rektora złożyli uroczyste wyznanie wiary oraz przysięgę wierności, która zobowiązuje do gorliwego wypełniania posługi. Natomiast w Niedzielę Miłosierdzia Bożego rozpoczęli swoje rekolekcje w parafii św. Stanisława Biskupa w Górecku Kościelnym. Duchowym przewodnikiem rekolekcji dla naszych alumnów był ojciec duchowny seminarium – ks. Daniel Koper.

Nowymi diakonami diecezji zamojsko-lubaczowskiej są: dk. Adam Michalak pochodzący z parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Hucie Krzeszowskiej, dk. Dawid Pryciuk z parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Nabrożu oraz dk. Krystian Skiba z parafii Matki Bożej Opieki w Załużu.

Polecajmy nowo wyświęconych diakonów Matce Odkupiciela, by wypełniali swoją posługę zgodnie z wolą Bożą.

2025-05-13 14:09

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Cierń z korony cierniowej Chrystusa

Niedziela zamojsko-lubaczowska 10/2017, str. 4-5

[ TEMATY ]

katedra

Zamość

Łukasz Kot

Zamojski relikwiarz Korony Cierniowej

Zamojski relikwiarz Korony Cierniowej

Korona cierniowa to jeden z chrześcijańskich symboli męczeństwa Jezusa. Znajduje się obecnie w skarbcu katedry Notre-Dame w Paryżu

Królowie Francji rozdawali pojedyncze ciernie kościołom i władcom niemal całej zachodniej Europy. Jeden z kolców trafił do Czernięcina pod Turobinem, a następnie został przeniesiony do kolegiaty w Zamościu. Relikwię oprawiono w kryształ, złoto i rubiny.
CZYTAJ DALEJ

Ofiara konfesjonału – św. Rafał Kalinowski

Niedziela podlaska 44/2018, str. VII

[ TEMATY ]

św. Rafał Kalinowski

Archiwum

Św. Rafał Kalinowski

Św. Rafał Kalinowski

Św. Rafał pokazuje nam, że zebrane w życiu trudne doświadczenia mogą w późniejszym czasie wydać piękny owoc. Służba wojskowa u Rosjan, udział w powstaniu styczniowym i ciężka praca na Syberii doprowadziły do tego, iż stał się cenionym spowiednikiem i kierownikiem duchowym

Święty przyszedł na świat 1 września 1835 r. w Wilnie. Na chrzcie otrzymał imię Józef. Jego ojciec, profesor matematyki na Uniwersytecie Wileńskim, troszczył się o edukację i wychowanie patriotyczne syna. W 1852 r. Józef rozpoczął naukę w Mikołajewskiej Szkole Inżynierii Wojskowej w Petersburgu, wstępując jednocześnie do wojska rosyjskiego. Po trzech latach uzyskał tytuł inżyniera i został adiunktem matematyki i mechaniki budowlanej. Równocześnie rozwijała się jego kariera wojskowa i awansował do stopnia porucznika. Wtedy właśnie przestał przystępować do sakramentów świętych, do kościoła chodził rzadko, przeżywał rozterki wewnętrzne, a także kłopoty związane ze swoją narodowością, służbą w wojsku rosyjskim. Wciąż jednak stawiał sobie pytanie o sens życia, szukając na nie odpowiedzi w dziełach filozoficznych i teologicznych. Czując, że zbliża się powstanie, podał się do dymisji, aby móc służyć swoją wiedzą wojskową i umiejętnościami rodakom. Został członkiem Rządu Narodowego i objął stanowisko ministra wojny w rejonie Wilna. Przystępując do powstania Kalinowski uważał, że nie ma ono szans powodzenia, ponieważ znał dobrze sytuację militarną wojsk rosyjskich, stacjonujących na owych terenach. Mimo to uznał, że nie wolno mu stać na uboczu „sprawy uważanej wówczas za istotnie narodową”. Po niepowodzeniu powstania, 24 marca 1864 r., został aresztowany i skazany początkowo na karę śmierci, którą dzięki protekcji rodziny i znajomych z czasów służby w wojsku rosyjskim, zamieniono na 10 lat przymusowych prac w warzelniach soli na Syberii.
CZYTAJ DALEJ

Muzyczne spotkania przy rondzie w Rąbieniu ponownie przyciągnęły melomanów

2025-11-20 18:16

[ TEMATY ]

archidiecezja łódzka

Jakub Garbacz

Rąbień: Muzycznych spotkań przy rondzie

Rąbień: Muzycznych spotkań przy rondzie

W kościele Zwiastowania Pańskiego w Rąbieniu odbył się kolejny koncert z cyklu jesienno-zimowych „Muzycznych spotkań przy rondzie”. Niedzielne wydarzenie zatytułowane „Dialogi powietrza i przestrzeni” wypełniły występy dwóch uznanych artystów związanych ze środowiskiem muzycznym stolicy – oboisty Tytusa Wojnowicza oraz organisty Jana Bokszczanina.

Publiczność usłyszała różnorodny program obejmujący utwory Jana Sebastiana Bacha, Georga Boehma, Alessandro Marcellego, Heitora Villa-Lobosa, Astora Piazzolli oraz Zbigniewa Wodeckiego. Szczególnym wydarzeniem wieczoru była prapremiera kompozycji „Apertum” na obój i organy, stworzonej przez polskiego kompozytora Sebastiana Szymańskiego specjalnie na tę okazję. Utwór, utrzymany w nowoczesnej stylistyce, został entuzjastycznie przyjęty przez słuchaczy.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję