Reklama

Konsekracja kościoła Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Sochaczewie-Boryszewie

Niedziela łowicka 29/2003

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

28 czerwca 2003 r. z pewnością pozostanie dniem zawsze żywym w pamięci wiernych z parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Sochaczewie-Boryszewie. W dniu tym bp Alojzy Orszulik dokonał konsekracji kościoła, którego budowa - pod odpowiedzialną i troskliwą opieką proboszcza ks. prał. Józefa Kwiatkowskiego - trwała dwadzieścia lat. Wieńcząca dzieło uroczystość zgromadziła w Boryszewie licznych gości - przybyli na nią księża z sąsiednich parafii i dekanatów, księża z diecezji warszawskiej i płockiej, przedstawiciele kurii łowickiej, władze miasta i powiatu, dyrektorzy szkół. Przybył również architekt świątyni - Grzegorz Figiel oraz wielu innych gości i parafian, którzy mieli swój udział w trudach powstawania kościoła. O oprawę artystyczną liturgii zadbał Chór Stowarzyszenia Ziemi Mazowieckiej i zespół muzyczny, który wykonał na trąbkach Marsz tryumfalny z Aidy G. Verdiego. Rozpoczęcie uroczystości właśnie Marszem tryumfalnym stało się w tym momencie niezwykle znaczące, albowiem określiło jej charakter - jest to zwycięstwo, tryumf! Jednakże aby owa radość okazała się uzasadniona, przypomnieć trzeba poprzedzające ją trudy i wyrzeczenia.
Dokumenty mówią, iż pomysł na utworzenie parafii w Boryszewie zrodził się już przed II wojną światową. Jednakże zakup ziemi, wraz z domem i budynkami gospodarczymi, przy (dzisiejszej) ul. 15 Sierpnia nastąpił wiele lat później, bo dopiero w roku 1967. Stało się to z upoważnienia Prymasa kard. Stefana Wyszyńskiego, który opiekę nad gospodarstwem powierzył ks. Henrykowi Konowrockiemu. Ówczesne władze świeckie nie zgadzały się na powstanie ośrodka sakralnego, dlatego ks. Henryk (który miał wykształcenie ogrodnicze i dlatego właśnie on mógł stać się właścicielem działki) zajmował się uprawą warzyw. Działalność duszpasterską ks. Konowrocki prowadził w ukryciu, ale i tak zarówno on sam, jak i wierni narażeni byli na niebezpieczeństwo (zdarzało się, że milicja wyganiała ludzi ze spotkań i spisywała ich nazwiska). Ks. Henryk był człowiekiem wielkiego ducha. Nie bał się narażać władzy, mimo iż w historii jego kapłaństwa znalazły się ciężkie lata więzienia (1950-1954), na które skazany został pod fałszywym zarzutem tworzenia organizacji, która dąży do obalenia PRL. Z pomocą wiernych ks. Konowrocki przebudowuje budynki tak, aby mogły odbywać się w nich nabożeństwa. W 1972 r. Prymas Tysiąclecia ogłasza utworzenie Rektorskiego Ośrodka Duszpasterskiego przy kaplicy Matki Bożej Nieustającej Pomocy i zezwala na odprawianie Mszy św. W roku 1980 opiekę nad kaplicą przejmuje ks. Józef Kwiatkowski, który w roku kolejnym mianowany zostaje pierwszym proboszczem dopiero co utworzonej parafii. Jeszcze w tym samym roku (1981) proboszcz informuje wiernych o planach budowy kościoła, by wkrótce plany zamienić w czyn. W 1987 r. do parafii przybywa kard. Józef Glemp, który dokonuje poświęcenia i wmurowania kamienia węgielnego pod świątynię. Lata mijały, a prace przy kościele trwały nieprzerwanie. Dzisiaj Boryszew może poszczycić się piękną świątynią, swoim kształtem przypominającą okręt (co symbolizuje Piotrową łódź, a także może przypominać o arce, na której schronienie znalazł Noe i jego najbliżsi). Kościół pomyślany został tak, aby mógł służyć wiernym jak najlepiej - przestronne wnętrze jest w stanie pomieścić wiele osób, nikt nie musi stać na zewnątrz. Dolny poziom kościoła wykorzystany został na salę widowiskową, a jego pozostała część znajdzie zastosowanie jako pomieszczenia socjalne. Górny poziom kościoła przeznaczony jest do kultu Bożego. W ołtarzu głównym znajduje się ikona Matki Bożej Nieustającej Pomocy - patronki parafii. Nad ikoną wisi rzeźbiony w drewnie krzyż. Tabernakulum przypomina Hostię (z wyrzeźbioną Trójcą Świętą) z rozchodzącymi się promieniami. Na ścianach umieszczone zostały zabytkowe stacje Drogi Krzyżowej. Do upiększenia wystroju świątyni przyczyniają się również dębowe ławki i marmurowa posadzka.
Wielką zasługą boryszewskiego proboszcza - ks. prał. J. Kwiatkowskiego jest to, iż nigdy nie zapominał, że przede wszystkim jest on pasterzem dusz. Trafnie ujął to bp A. Orszulik, zwracając się do ks. Józefa: "Budowałeś jednocześnie świątynię z żywych kamieni - inaczej nie postawiłbyś tej z kamieni martwych". Również parafianie w swoich słowach okazali Proboszczowi wiele wdzięczności. Pełni wzruszenia dziękowali Budowniczemu za ciężką pracę i życzliwą atmosferę, w jakiej dzieło powstawało. O tym, iż życzliwość była i jest wzajemna świadczą słowa ks. Józefa, który, wspominając niektóre wydarzenia z historii budowy, dziękował parafianom i dobrodziejom za ich wysiłek, a jednocześnie podkreślił, jak wiele zawdzięczać należy Bożej opatrzności.
Konsekracja kościoła jest obrzędem bardzo istotnym, albowiem czyni ona wybudowany obiekt miejscem świętym. Uroczystości poświęcenia kościoła towarzyszy szereg gestów - znaków widzialnych, tego co dokonuje się w wymiarze duchowym. Do najważniejszych z nich należy pokropienie kościoła wodą święconą oraz namaszczenie ołtarza i czterech rogów kościoła olejami świętymi.
Podczas uroczystości padły słowa finis coronat opus (koniec wieńczy dzieło) - rzeczywiście, jest to koniec wielkiego dzieła, a jednocześnie początek kolejnego jego etapu, nowych wyzwań. Niczym innym, jak apelem do podejmowania tych wyzwań, były dobitne słowa Pasterza Łowickiego wypowiedziane już pod koniec uroczystości: "Uczyńcie wszystko, aby ta świątynia nie tętniła pustką, ale życiem!".

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2003-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Rozważania na niedzielę: Lekarz odpuszczał grzechy

2024-06-14 07:30

[ TEMATY ]

rozważania

ks. Marek Studenski

Mat.prasowy

Czy kiedykolwiek słyszałeś o lekarzu, który potajemnie odprawiał sakramenty w najciemniejszych czasach stalinowskich represji? Poznaj niesamowitą historię doktora Henryka Mosinga – wybitnego epidemiologa, który poświęcił swoje życie walce z tyfusem plamistym, a jednocześnie tajnym kapłanem, odpuszczającym grzechy w ukryciu.

Metafora ziarnka gorczycy jest bardzo podobna do koncepcji efektu motyla. Wspólnie ilustrują one, jak małe działania mogą prowadzić do dużych i często nieprzewidywalnych skutków. W tej perspektywie zauważmy wartość nawet najdrobniejszych aktów wiary, odwagi i determinacji, które mogą przekształcić się w coś wielkiego i wpływowego.

CZYTAJ DALEJ

Główne uroczystości odpustowe w Rokitnie

2024-06-15 16:00

[ TEMATY ]

Odpust rokitniański

sanktuarium Rokitno

Karolina Krasowska

Uroczystościom odpustowym w Rokitnie przewodniczył kard. Gerhard Ludwig Müller

Uroczystościom odpustowym w Rokitnie przewodniczył kard. Gerhard Ludwig Müller

W sanktuarium w Rokitnie odbyły się centralne uroczystości odpustowe ku czci Matki Bożej Rokitniańskiej. Odpustowej Mszy św. przewodniczył i homilię wygłosił kard. Gerhard Ludwig Müller, były prefekt Kongregacji Nauki Wiary.

W tym roku szczególne zaproszenie do udziału w rokitniańskim odpuście 15 czerwca zostało skierowane do członków parafialnych rad duszpasterskich i parafialnych rad ds. ekonomicznych, zwłaszcza tych, którzy w ubiegłych miesiącach korzystali ze specjalnych szkoleń przygotowanych przez diecezję. Dlatego jeszcze przed Mszą św., zarówno świeccy, jak i kapłani, podzielili się swoim doświadczeniem zaangażowania w parafialnych radach duszpasterskich. Ponadto do Rokitna w tym roku zostali zaproszeni również nadzwyczajni szafarze Komunii św. z racji na 25-lecie ich obecności i posługi w diecezji zielonogórsko-gorzowskiej. Jak co roku na diecezjalne uroczystości odpustowe przybyły również całe rodziny oraz delegacje parafialne ze sztandarami.

CZYTAJ DALEJ

Kard. Semeraro: beatyfikacja ks. Rapacza znakiem Bożego pocieszenia dla poranionego świata

2024-06-15 12:30

[ TEMATY ]

Ks. Michał Rapacz

kard. Semeraro

PAP/Łukasz Gągulski

Dzisiejsza beatyfikacja jest znakiem Bożego pocieszenia w okresie wciąż poranionym przemocą i wojną w wielu częściach świata, a także niedaleko stąd - powiedział kard. Marcello Semeraro. W Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach prefekt Dykasterii Spraw Kanonizacyjnych przewodniczy Mszy św., podczas której ogłosił błogosławionym ks. Michała Rapacza, zamordowanego w 1946 roku przez komunistyczną bojówkę.

Publikujemy treść homilii kard. Marcello Semeraro:

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję