I ślubuję ci miłość, wierność i uczciwość małżeńską oraz że cię nie opuszczę aż do śmierci”. Słowa przysięgi małżeńskiej są bardzo piękne i zobowiązujące. Te słowa wypowiedziane wobec Boga, Kościoła i ludzi są deklaracją, która nie zawsze jest realizowana zgodnie z założeniami danymi przez Kościół na mocy mandatu od samego Chrystusa. Tymczasem podczas udzielania tego sakramentu zawiązuje się węzeł małżeński, który jest spoiwem tej wspólnoty dwóch osób – kobiety i mężczyzny – do końca ich życia. Przypomina o tym Katechizm Kościoła Katolickiego: „Z ważnego małżeństwa powstaje między małżonkami węzeł z natury swej wieczysty i wyłączny. W małżeństwie chrześcijańskim małżonkowie zostają ponadto przez specjalny sakrament wzmocnieni i jakby konsekrowani do obowiązków swego stanu i godności” (n. 1638).
Sam sakrament małżeństwa jest zaproszeniem Pana Boga do wspólnego życia. To właśnie na Nim, na mocy sakramentu, na fundamencie Bożych przykazań małżonkowie chcą budować swoje życie. Jest to zobowiązanie wymagające. A węzeł małżeński zawiązuje się z wolnego wyboru mężczyzny i kobiety. Czytamy o tym w punkcie 1640. KKK: „Węzeł małżeński został więc ustanowiony przez samego Boga, tak że zawarte i dopełnione małżeństwo osób ochrzczonych nie może być nigdy rozwiązane. Węzeł wynikający z wolnego, ludzkiego aktu małżonków i z dopełnienia małżeństwa jest odtąd rzeczywistością nieodwołalną i daje początek przymierzu zagwarantowanemu wiernością Boga. Kościół nie ma takiej władzy, by wypowiadać się przeciw temu postanowieniu mądrości Bożej”.
Węzeł małżeński jest z ustanowienia Boskiego i jest trwały. Nie mogą go rozerwać ani małżonkowie, ani żadna władza duchowna czy świecka. Dlatego każda próba jego rozerwania jest wystąpieniem przeciw prawu Bożemu.
W sytuacji, gdy małżonkowie zawarli związek małżeński konkordatowy, a po jakimś czasie wezmą rozwód cywilny, to i tak w oczach Kościoła wciąż pozostają małżeństwem.
Warto także odkryć duchową stronę węzła małżeńskiego. To nie tylko formalizm związany z konkretnymi zasadami. Węzeł małżeński to duchowe przymierze, o które małżonkowie powinni dbać. To troska o miłość, zaufanie i wierność.
Jest to szczególnie ważne, gdy weźmie się pod uwagę kontekst obecnych czasów, kiedy różne środowiska antykatolickie promują rozwiązłość, brak wierności małżeńskiej i szerzą propagandę antymałżeńską i antyrodzinną. Dbanie o godność małżeństwa jest zadaniem trudnym, ale przynosi dobre owoce i może się przyczynić do dawania świadectwa, że ewangeliczna nauka o wartości małżeństwa i rodziny jest ponadczasowa.
Kiedy spotykam kogoś, kto ma się pobrać – młodego chłopaka, który się żeni, czy dziewczynę, która wychodzi za mąż – mówię: Ci to mają odwagę. Dlatego, że nie jest łatwo stworzyć rodzinę. Nie jest łatwo zaangażować się na całe życie. Trzeba być odważnym. (...) Czasami pytają mnie: co zrobić, żeby rodzina zawsze zmierzała do przodu, pokonując wszelkie trudności. Zachęcam Was, żebyście zawsze korzystali z trzech słów (...): pozwól, dziękuję i przepraszam. Pozwól. Zawsze powinniśmy pytać współmałżonka – żona męża czy mąż żony: co o tym myślisz? Czy uważasz, że tak powinniśmy zrobić? Nigdy nie narzucać siłą. Pozwól... Drugie słowo to wdzięczność: ileż to razy mąż powinien powiedzieć żonie „dziękuję” i ileż to razy żona powinna mężowi powiedzieć „dziękuję”. Bądźcie sobie wzajemnie wdzięczni, bo to właśnie małżonkowie udzielają sobie nawzajem sakramentu małżeństwa, a ten sakramentalny związek opiera się na wdzięczności. Dziękuję... Trzecie słowo to przepraszam. To słowo bardzo trudno wypowiedzieć. W małżeństwie, czy to mąż, czy to żona, zawsze popełniają błędy. Umiejętność przyznania się do nich, przeprosiny i prośba o wybaczenie bardzo pomagają. Papież Franciszek, Kraków, 28 lipca 2016
O małżeństwie i rodzinie wiele się mówi, pisze, powstają filmy, organizuje się spotkania, konferencje, rekolekcje. To ważna sprawa. Obserwując życie rodzinne bliskich, przyjaciół, znajomych i nieznajomych, zbieramy informacje, z czasem dołączamy do nich własne doświadczenia. Jednak wciąż poszukujemy, odkrywając nie do końca poznany świat naszych małżeńskich relacji. Nie chodzi bowiem tylko o wiedzę i kopiowanie cudzych wzorów, ale roztropne korzystanie z posiadanych informacji, aby dzień po dniu, z nową siłą budować nasze małżeństwo, nową jakość relacji z mężem/żoną, nieprzerwanie współpracując z łaską sakramentu, jakiego udzieliliśmy sobie, ślubując miłość, wierność i uczciwość małżeńską, aż tu na ziemi rozłączy nas śmierć.
Obchodzona 26 sierpnia uroczystość Matki Bożej Częstochowskiej będzie czasem szczególnego dziękczynienia za obecność Maryi w dziejach Polski, rozpocznie ona także trzeci etap peregrynacji Obrazu Nawiedzenia po polskich diecezjach. Uroczystości na Jasnej Górze odbywać się będą z udziałem Episkopatu Polski i rzeszy pątników przybywających w pieszych pielgrzymkach na „imieniny” do Maryi.
We wtorek, 26 sierpnia, Suma odpustowa odprawiona zostanie o godz. 11.00 na Szczycie pod przewodnictwem Prymasa Polski abp. Wojciecha Polaka. On też wygłosi kazanie. Mszę św. koncelebrować będą polscy biskupi, którzy, tradycyjnie w wigilię uroczystości, obradować będą na Radzie Biskupów Diecezjalnych.
Koniec wakacji to czas intensywnej pracy w Katolickim Stowarzyszeniu Młodzieży Archidiecezji Wrocławskiej. Dziś zakończył się trzydniowy zjazd KSM-u w Henrykowie, którego zwieńczeniem jest Pielgrzymka i Piknik Integracyjny Osób Niepełnosprawnych ich rodzin i przyjaciół
Tegoroczny zjazd przebiega pod hasłem: “Kto jest kto? Kim jestem ja? Kim jest dla mnie Chrystus?” - Próbujemy odkrywać swoją tożsamość i swoje miejsce we wspólnocie Kościoła. Uczymy się miłości do drugiego człowieka. Pierwszy dzień naszego zjazdu był dniem przygotowania i integracji. Było ognisko integracyjne, był czas na wspólną modlitwę. Wczoraj, drugi dzień naszego zjazdu, to również dzień wzajemnej integracji. Mieliśmy możliwość zwiedzania miasta Ziębice i Muzeum Domu Śląskiego w Ziębicach wraz z przewodnikiem - zaznaczył ks. Kamil Kasztelan, asystent KSM-u Archidiecezji Wrocławskiej, dodając: - Bardzo dziękujemy panu burmistrzowi Ziębic za taką możliwość. Był to także dzień, w którym spędziliśmy czas na adoracji Najświętszego Sakramentu, to czas wspólnej modlitwy. Piątek, czyli trzeci dzień naszego zjazdu, to dzień bezpośredniego przygotowania do pielgrzymki osób niepełnosprawnych. Młodzież w godzinach porannych uczestniczyła w warsztatach języka migowego prowadzonych przez Fundację “Fonis”. Natomiast po południu wykonaliśmy takie prace jak: grabienie trawy na boisku, rozstawianie namiotów, podestu, na którym będą występować osoby niepełnosprawne, rozwieszenie banerów i inne zadania.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
