Mamy być miłosierni wobec matki Ziemi czy człowieka? Czy miłosierdzie winniśmy okazywać najeźdźcom kulturowym? A co z miłosierdziem wobec osób zagubionych seksualnie? To jedne z zagadnień poruszanych przez ks. Bortkiewicza w książce Takie trudne miłosierdzie. Przeciw banalizacji miłosierdzia. Autor nie boi się podejmować trudnych, a nawet – w kontekście aktualnej nagonki medialnej – kontrowersyjnych tematów, takich jak choćby kwestia miłosierdzia wobec uchodźców, i odnosi je do papieskiego nauczania. Konfrontuje miłosierdzie, które ma być odpowiedzią na prawo do migracji, z prawem do bezpieczeństwa członków wspólnoty narodowej, odpowiadając na ten dylemat w sposób uczciwy, daleki od gorsetu poprawności politycznej wciskanego nam przez lewicowe media.
Ksiądz Bortkiewicz nie ogranicza się tylko do rozważań na temat bieżących spraw. Jego refleksja sięga głębiej, do tego, czym w swej istocie jest miłosierdzie. Skoro miłosierdzie samo w sobie, jako doskonałość nieskończonego Boga, jest również nieskończone – czy to oznacza, że wszystkie grzechy ludzkie mogą być bezwarunkowo darowane? To niejedyne dylematy, z którymi mierzy się ksiądz profesor. Pyta m.in., czy miłosierdzie pomaga w odzyskaniu nadziei, czy przyczyni się ono do stworzenia bardziej ludzkiego świata. Polemizuje z fałszywym pojęciem miłosierdzia zwanym mizerykordyzmem, które prowadzi do dyskretnego wyeliminowania Bożej sprawiedliwości z historii zbawienia. W refleksji na temat miłosierdzia przewodnikami dla ks. Bortkiewicza są św. Faustyna Kowalska i św. Jan Paweł II. Autor odczytuje niezwykłą aktualność miłosierdzia Bożego w naszych czasach.
Publikacja Takie trudne miłosierdzie... jest ważnym głosem w debacie na temat problemów i wyzwań stojących przed Kościołem w XXI wieku.
Takie trudne miłosierdzie. Przeciw banalizacji miłosierdzia
Ks. Paweł Bortkiewicz TChr
Wydawnictwo: Fronda
W podróż do miejsca tajemniczego i odległego zaprasza w swojej najnowszej książce br. Wojciech Pawłowski.
Cóż to za miejsce, które skrywa sekrety, które jest bardzo bliskie, ale zarazem wymaga pokonania dalekiej niekiedy drogi, by je w pełni odkryć? To serce. Towarzyszem i przewodnikiem w dotarciu do naszego wnętrza br. Pawłowski czyni św. Bonawenturę. Dlaczego akurat on jest autorytetem w tej duchowej wędrówce opisanej na kartach książki Na sześciu skrzydłach Serafina? Święty Bonawentura jest postacią mało znaną. Nie znajduje się w gronie świętych, którzy od razu przychodzą nam na myśl. Niemniej to dzieła tego świętego ukształtowały wielkiego teologa naszych czasów, którym był Joseph Ratzinger/Benedykt XVI. Papież, mówiąc o św. Bonawenturze, wyznał kiedyś: „Z pism będących duszą jego rządów i wskazujących drogę, którą powinny iść zarówno jednostki, jak i wspólnota, chciałbym wspomnieć tylko o jednym, o jego arcydziele Itinerarium mentis in Deum będącym «podręcznikiem» mistycznej kontemplacji”. Itinerarium, choć zostało napisane trudnym, filozoficznym językiem, stanowiło dla pokoleń zakonników wprowadzenie do modlitwy myślnej, było pewnego rodzaju wademekum duchowości. Brat Wojciech Pawłowski nawiązuje do tej skarbnicy duchowości, przekładając ją na prostszy język i dostosowując do dzisiejszej praktyki wiernych. Autor ukazuje duchowe walory dzieła św. Bonawentury i zaprasza czytelnika do jego własnej wędrówki do wnętrza. Zachowuje strukturę oryginalnego dzieła św. Bonawentury, jak sam zauważa, struktura jego komentarza „składa się z wprowadzenia, sześciu rozdziałów odpowiadających sześciu skrzydłom Serafina oraz podsumowania podróży w głąb siebie”. Jest to lektura niełatwa, niemniej pomaga w konfrontacji ze słabościami wynikającymi z ludzkiej kondycji i zbliża nas do doświadczenia intymnej relacji z Bogiem.
Ten zakątek wita ciepłymi, otwartymi ramionami. Przygarnia każdego, kto znajdzie w sobie dość siły, by do niego dotrzeć. W niemocy, bólu, płaczu. We wdzięczności za to, że kiedy już nikt nie słyszał, właśnie tu odnalazło się życie. Przed obliczem Matki Bożej Częstochowskiej na Jasnej Górze pokorniejemy. Wszyscy - młodsi i starsi - na chwilę stajemy się dziećmi. I jest nam z tym dobrze. W skupionej modlitwie na kolanach, ze złożonymi dłońmi przyciśniętymi do serca, na krótką chwilę zanurzamy się w miłości, która „wszystko rozumie”. Nawet nas i nasze poplątane ścieżki. A potem już wiadomo, że trzeba tu wrócić. Bo kiedy wstajemy z kolan, wszelkie kule, tarcze, kamienie, zostawiamy przed Jej obliczem, by ktoś je zawiesił na ścianie kaplicy jako swoiste wotum. Na znak tego, że następnym razem przyjdziemy tu o własnych siłach. A przyjdziemy na pewno…
Przed nami kolejna edycja warsztatów muzycznych w parafii pw. Świętego Krzyża w Zebrzydowej. Odbędą się one w dniach 13-14 września.
To propozycja dla Tych, którzy chcą oddać Bogu chwałę poprzez wspólny śpiew i grę na instrumentach, chcą oddać Bogu swoje serce i talent, chcą utworzyć wspólne dzieło dla chwały Boga.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
