Po święceniach kapłańskich, otrzymanych w Katowicach z rąk abp. Wiktora Skworca, ks. Paweł Kasprzak sprawował Mszę św. prymicyjną w parafii św. Maksymiliana w Lublinie. Neoprezbiter studiował w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym w Katowicach. Jak przyznaje, formacja seminaryjna nie była łatwa, ale dzięki łasce Bożej i życzliwości ludzkiej ukończył teologię i pedagogikę specjalną, w tym surdopedagogikę. Jeszcze przed seminarium uzyskał magisterium z ekonomii na KUL.
Msza św. prymicyjna zgromadziła rodzinę, przyjaciół i wiernych, wśród których były osoby z niedosłuchem różnego stopnia. Obecni byli ks. prał. Józef Siemczyk i ks. dr Marian Duma, świadkowie dojrzewania ks. Pawła do powołania kapłańskiego. Eucharystię koncelebrował ks. Grzegorz Dobosz, duszpasterz związany ze środowiskiem osób niesłyszących. W czasie Eucharystii ks. Paweł posługiwał się językiem migowym. Jak wyznał, „Pan prowadzi go drogami, których sam nie planował, lecz nie ma wątpliwości, że cuda, jakich doświadczył w życiu, świadczą, że dla Boga nie ma nic niemożliwego”. Jeszcze jako diakon na stronie effatha24.com podzielił się świadectwem powołania. „Nie bez powodu Bóg powołał mnie, abym służył ludziom, pomagał, dzielił się obecnością Chrystusa. Świat ciszy potrzebuje kapłanów znających język migowy. My poznajemy wiarę oczami, gdyż nie słyszymy. Patrzymy na znaki, na dłonie, które pokazują nam to, co chcemy usłyszeć i doświadczyć tego, co Bóg chce nam przekazać. Bóg nie zapomina o nas. Bóg nas umiłował pomimo naszych ograniczeń, jakim jest niedosłuch” – napisał.
Proboszczem grekokatolickiej parafii jest ksiądz mitrat Stefan Batruch
Kościół św. Jozafata w Lublinie został użyczony wspólnocie obrządku bizantyjsko-ukraińskiego.
Ideę dwóch płuc chrześcijaństwa, zachodniego i wschodniego, wzajemnie się dopełniających, sformułował i promował św. Jan Paweł II. Przenikanie się dwóch tradycji od stuleci jest widoczne na Lubelszczyźnie, a nowego wymiaru nabiera wskutek licznej obecności uchodźców z Ukrainy, głównie praktykujących w obrządku grekokatolickim.
Coraz częściej spotykam się z pytaniem, co z postem w Wielką Sobotę? Obowiązuje czy też nie? O poście znajdujemy liczne wypowiedzi na kartach Pisma Świętego. Chcąc zrozumieć jego znaczenie wypada
powołać się na dwie, które padają z ust Pana Jezusa i przytoczone są w Ewangeliach.
Pierwszą przytacza św. Marek (Mk 9,14-29). Po cudownym przemienieniu na Górze Tabor, Jezus zstępuje z niej wraz z Piotrem, Jakubem i Janem, i spotyka pozostałych Apostołów oraz - pośród tłumów
- ojca z synem opętanym przez szatana. Apostołowie są zmartwieni, bo chcieli uwolnić chłopca od szatana, ale ten ich nie usłuchał. Gdy już zostają sami, pytają Chrystusa, dlaczego nie mogli uwolnić
chłopca od szatana? Usłyszeli wówczas znamienną odpowiedź: „Ten rodzaj zwycięża się tylko przez modlitwę i post”.
Drugi tekst zawarty jest w Ewangelii św. Łukasza (5,33-35). Opisuje rozmowę Pana Jezusa z faryzeuszami oraz z uczonymi w Piśmie na uczcie u Lewiego. Owi nauczyciele dziwią się, czemu uczniowie Jezusa
nie poszczą. Odpowiada im wówczas Pan Jezus „Czy możecie gości weselnych nakłonić do postu, dopóki pan młody jest z nimi? Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im pana młodego, wtedy, w owe dni, będą
pościć”
Nie umiem / być srebrnym aniołem / ni gorejącym krzakiem / tyle Zmartwychwstań już przeszło / a serce mam byle jakie. / Tyle procesji z dzwonami / tyle już alleluja / a moja świętość dziurawa / na ćwiartce włoska się buja – pisał ksiądz poeta Jan Twardowski w wierszu pt. „Wielkanocny pacierz”. Gdy zapytałam go kiedyś, na czym według niego polega zmartwychwstanie Chrystusa, odpowiedział: „na tym, że Chrystus, który umarł, żyje!”.
Była to dla niego „prawda porażająca”. Bo przecież Pan Jezus po zmartwychwstaniu był niby ten sam, ale już zupełnie inny. Nawet Apostołowie nie mogli Go poznać. Wskrzeszona dziewczynka czy Łazarz z Ewangelii pozostali tacy sami. Po wskrzeszeniu - wrócili do normalnego życia, kiedyś potem znów poumierali. Natomiast Pan Jezus po zmartwychwstaniu był zupełnie inny – tłumaczył ks. Twardowski, dodając że właśnie dlatego w Komunii świętej przyjmujemy Zmartwychwstałego Pana Jezusa, a więc przemienionego przez śmierć i zmartwychwstanie. Ktoś, kto przechodzi przez śmierć, już jest inny – to bardzo ważna prawda wiary”.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
_1744892545.jpg)
