Reklama

Niedziela Legnicka

Pobożność i nauka

To ideały, jakie są realizowane w Zespole Szkół Zakonu Pijarów im. ks. Stanisława Konarskiego w Bolesławcu.

Niedziela legnicka 12/2023, str. V

[ TEMATY ]

Bolesławiec

Ks. Waldemar Wesołowski/Niedziela

Zespół Szkół prowadzi szkołę podstawową i liceum

Zespół Szkół prowadzi szkołę podstawową i liceum

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Mija 10 lat, od kiedy szkoła katolicka zagościła w mieście. To krótka historia, ale już ma wiele osiągniętych sukcesów, tych wychowawczych i tych naukowych.

Śladami wielkich pijarów

Św. Józef Kalasancjusz oraz ks. Stanisław Konarski to dwa filary Zakonu Pijarów. Pierwszy to założyciel zakonu oraz orędownik oświaty wśród najuboższych dzieci, drugi to wielki pedagog, wychowawca. Mija 250 lat od śmierci ks. Stanisława Konarskiego, reformatora szkolnictwa polskiego, który jest patronem zespołu szkół w Bolesławcu. – Ks. Konarski zdawał sobie sprawę z tego, że w Polsce XVIII wieku nie dzieje się dobrze. Żeby dobrze wychować młode pokolenie Polaków, trzeba edukacji i wiary. Ks. Konarski założył Collegium Nobilium – nowoczesną szkołę, w której kładziono nacisk na nauki przyrodnicze, matematykę, historię, prawo czy ekonomię. Dbał również o duchowy rozwój uczniów. To właśnie ta szkoła stała się wzorem przyszłej reformy szkół pijarskich, do której później nawiązywała Komisja Edukacji Narodowej. Z tej szkoły wyszło wielu wybitnych Polaków, którzy odegrali ważną rolę w uchwaleniu Konstytucji 3 Maja – mówi ks. Marek. Wszystkie szkoły pijarskie w swoich działaniach starają się realizować duchowy testament ks. Konarskiego: pobożność i nauka, by wychować dobrego człowieka i obywatela, a zatem realizują wychowanie integralne.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

W Bolesławcu

Ks. Marek Kudach podkreśla, że jubileusz jest okazją do podziękowania zwłaszcza Panu Bogu za obecność szkół w Bolesławcu. – Należą się także podziękowania władzom miasta i powiatu za to, że przyjęły nas i naszą szkołę. Podziękowania także dla mieszkańców, a zwłaszcza rodziców, którzy chcieli mieć szkołę katolicką i obdarzyli nas zaufaniem, powierzając nam swoje dzieci – mówi. Zespół szkół przeszedł w tym krótkim czasie zmiany związane z reformą szkolnictwa. Zaczynał ze szkołą podstawową i gimnazjum. Teraz prowadzi szkołę podstawową i liceum. – Mieliśmy już pierwszych maturzystów w ubiegłym roku, którzy zdali egzamin na wysokim poziomie. Wszyscy dostali się do wybranych uczelni, a dla nas zdobyli tytuł „Złotej szkoły”. Jesteśmy z nich dumni – dodaje o. Marek. Dobre wyniki to dzieło wspólne zdolnych uczniów i dobrych nauczycieli. – Wszyscy nauczyciele i wychowawcy są z tego terenu. Każdy na miarę swoich sił angażuje się, dlatego sukcesy uczniów są naszą wspólna radością – podkreśla ksiądz dyrektor.

Co przed nami?

– Nadal chcemy budować szkolną wspólnotę, w której swój udział mają także rodzice. Chcemy zaproponować uczniom i mieszkańcom „parafiadę”, czyli program wychowawczy, którego celem jest rozwój umysłu, serca i ciała, a przestrzenią jego realizacji są: stadion, teatr i świątynia. Myślimy także o stronie materialnej. Wyremontowaliśmy salę gimnastyczną. Ale remontu wymaga boisko, bieżnia. Brakuje placu zabaw dla najmłodszych. Doposażenia domagają się sale lekcyjne i gabinety specjalistyczne – mówi ks. Kudach. To wszystko ze względu na młodego człowieka, aby przez pobożność i naukę kształtować dobrego człowieka, który poprzez rozwijanie talentów coraz bardziej staje się dzieckiem Boga.

2023-03-15 08:28

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Współpraca w obronie życia

Niedziela legnicka 15/2023, str. VI

[ TEMATY ]

okno życia

Bolesławiec

Ks. Waldemar Wesołowski/Niedziela

Bolesławieckie Okno Życia jest drugim w diecezji

Bolesławieckie Okno Życia jest drugim w diecezji

Uczestnicząc w otwarciu Okna Życia, uczestniczymy w Bożym planie zbawienia – powiedział bp Andrzej Siemieniewski, który poświęcił bolesławieckie Okno Życia.

Uroczystość miała miejsce podczas obchodów Dnia Świętości Życia. Okno mieści się w klasztorze sióstr Adoratorek Krwi Chrystusa przy ul. Zgorzeleckiej. Miejsce nie jest przypadkowe. – Założycielka św. Maria de Mattias wiedziała doskonale, jaka jest wartość ludzkiego życia. Była obrończynią życia. Życie człowieka jest święte, jest darem Boga, to za ludzkie życie Jezus przelał krew. Zatem Okno Życia wpisuje się w charyzmat naszego zgromadzenia – powiedziała siostra prowincjalna Ewa Kleps.
CZYTAJ DALEJ

Krajowy Moderator Liturgicznej Służby Ołtarza: bliskość ołtarza jest przywilejem, ale i zadaniem

2024-11-24 08:30

[ TEMATY ]

ministranci

Liturgiczna Służba Ołtarza

Karol Porwich/Niedziela

To czego zawsze najbardziej trzeba strzec w byciu ministrantem to radość płynąca z faktu, że realnie jestem zaangażowany w przebieg, oprawę Mszy św. - powiedział portalowi Polskifr.fr ks. Krzysztof Ora, Krajowy Moderator Liturgicznej Służby Ołtarza, której święto przeżywane jest w uroczystość Chrystusa Króla Wszechświata. Rozmówca wskazał na służbę przy ołtarzu jako przywilej, ale też zadanie zobowiązujące „do duchowego rozwoju, do troski o swoje czyste i prawe sumienie”.

Publikujemy pełną treść wywiadu:
CZYTAJ DALEJ

Wędrujące Madonny - konferencja w Przemyślu

2024-11-25 11:41

Arkadiusz Bednarczyk

Zaśnięcie ze Starej Wsi

Zaśnięcie ze Starej Wsi

23 listopada odbyła się w Muzeum Archidiecezjalnym w Przemyślu IX edycja konferencji naukowej "Wędrujące Madonny. Wizerunki Madonn Kresowych na Podkarpaciu" . Przedmiotem wykładów prelegentów były wizerunki maryjne ze Starej Wsi, Sędziszowa Małopolskiego oraz z Dąbrówek k. Łańcuta. Warto przypomnieć historię tych Wizerunków...

Wizerunek „Zaśnięcia NMP” ze Starej Wsi przybył z osadnikami z Humennego na Słowacji. Trzykrotne próby powrotu ikony na Słowację nie powiodły się. Konie na którym wieziono „Najświętszą Panienkę” uparcie zatrzymywały się w okolicach dzisiejszej Starej Wsi. Wybudowano więc drewniany kościółek w którym „cudowna ikona”otrzymała schronienie. W 1384 r. dobra w skład których wchodziła i Stara Wieś (dawniej Brzozowe) królowa węgierska Maria darowała biskupstwu przemyskiemu. Znak pieczętny miejscowości zawierał mitrę biskupią – znak przynależności tych terenów do biskupstwa oraz prostokątny symbol ikony umieszczony na drzewie – wedle legendy ikona miała pojawić się na jednym z drzew. Kościółek w którym umieszczono „cudowny wizerunek Marii” uległ spaleniu, podczas najazdu na ziemie sanocką Tatarów. Spaleniu uległa też ikona. W związku z tym prawdopodobnie na polecenie biskupa przemyskiego Jana z Targowiska w jednym z krakowskich warsztatów malarskich złożono zamówienie na nowy wizerunek maryjny. Powstał on zapewne przed 1525 roku i został namalowany przez Nieznanego mistrza. Ten właśnie wizerunek początkowo do 1760 r. w starym kościele, później intronizowany w nowym (obecnym) aż w 1968 roku znajdował się w Bazylice. W tymże roku w grudniu miał miejsce niezwykły akt wandalizmu i obraz podpalił „nieznay sprawca na zlecenie Służby Bezpieczeństwa. Aktu tego dokonano za pomocą napalmu. Wizerunek Matki Bożej Starowiejskiej przedstawiający Zaśnięcie NMP wykazywał pewne podobieństwo do wizerunku ufundowanego przez królową Bonę w 1510 r. i znajdującego się kościele farnym w Piotrkowie.
CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję