Po raz 9. wierni z parafii Matki Bożej Anielskiej w Nowej Wsi Grodziskiej wraz z proboszczem ks. Łukaszem Langenfeldem odwiedzili Kraków. Tym razem przywieźli relikwie św. Jana Pawła II.
W grudniu ubiegłego roku, podczas jednego ze spotkań z kard. Stanisławem Dziwiszem, osobistym sekretarzem krakowskiego metropolity i papieża Polaka, ks. Łukasz poprosił o przekazanie dla parafii relikwii św. Jana Pawła II. Ksiądz kardynał z radością przyjął tę prośbę, polecając przygotowanie stosownych dokumentów.
Po otrzymaniu aprobaty od biskupa legnickiego Andrzeja Siemieniewskiego, dokumenty przekazano księdzu kardynałowi, z którym ustalono termin i miejsce przekazania relikwii.
27 stycznia przedstawiciele parafian z ks. Łukaszem wyruszyli do Krakowa. Kard. Stanisław Dziwisz podczas prawie godzinnej wizyty opowiadał o Janie Pawle II, rozmawiał z każdym, żywo interesował się codziennością i zaangażowaniem parafian. Pytał o parafię, jej mieszkańców, troski i radości. Cieszył się inicjatywami i dziełami, które są podejmowane oraz miejscami, do których wiedzie parafialne pielgrzymowanie po Polsce i świecie. Dopytywał także o pomysły na dalsze ożywianie i aktywizowanie wspólnoty parafialnej.
Kard. Stanisław Dziwisz przekazał wszystkim pamiątkowe różańce i obrazki. Centralnym punktem spotkania było przekazanie relikwii św. Jana Pawła II oraz certyfikatu ich autentyczności. Na zakończenie ksiądz kardynał przyjął zaproszenie do odwiedzenia parafii i uroczystego wprowadzenia relikwii.
Reklama
Następnie pielgrzymi udali się na ul. Franciszkańską 3 – to jeden z najbardziej rozpoznawalnych adresów w Krakowie, od kilkudziesięciu lat nierozerwalnie związany z „oknem papieskim” i osobą św. Jana Pawła II. Byliśmy także w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, czyli bazylice Mariackiej. To tu w latach 1952-58 ks. Wojtyła był spowiednikiem i kaznodzieją.
Ostatnim etapem krakowskiego dnia był Wawel – niezwykłe „sanktuarium”, określające tożsamość Polaków, symbol narodowy i kulturowy – miejsce koronacji królów Polski i ich pochówku (są tu groby 17 królów). Są tu także sarkofagi członków rodzin królewskich oraz przywódców i wieszczów narodowych. To miejsce bardzo bliskie Janowi Pawłowi II, tu 2 listopada 1946 r. odprawił Mszę św. prymicyjną, w 1958 r. został konsekrowany na biskupa, a w 1964 r. miał miejsce jego ingres, kiedy został 76. metropolitą krakowskim.
Mieliśmy szczęście sprawować Eucharystię przy ołtarzu Krzyża Świętego i relikwiach św. Królowej Jadwigi, gdzie często modlił się kard. Wojtyła. Modliliśmy się przy relikwiach św. Stanisława i św. Jana Pawła II, a także w Krypcie św. Leonarda, przy ołtarzu, na którym ks. Karol Wojtyła przed 76 laty odprawił Mszę św. prymicyjną.
Po modlitwie, pełni duchowych przeżyć i wrażeń, których dostarczył ten dzień, powróciliśmy do parafii, przywożąc relikwie św. Jana Pawła II, który zamieszka w Nowej Wsi Grodziskiej.
Relikwiarz stanął w centralnym miejscu w prezbiterium
Wspólnota parafialna w Bęczkowie wzbogaciła się o relikwie św. Jana Pawła II. Podczas uroczystej Mszy św. wielokrotnie podkreślano, że to wielka łaska i wielkie zobowiązanie.
Na tę uroczystość mieszkańcy parafii pod wezwaniem św. Jan z Dukli w Bęczkowie czekali od dawna. Przygotowywali się do tego wydarzenia, aby godnie przyjąć relikwie Papieża Polaka. W dniu uroczystości, trasa przejazdu pamiątkowego samochodu, którego używał Jan Paweł II podczas jednej z pielgrzymek do Polski, była barwnie udekorowana do samego kościoła. Samochodem od granic parafii jechali kapłani wraz z relikwiarzem. Uroczystości wprowadzenia relikwii rozpoczęły się uroczystą Sumą, której przewodniczył ks. Tomasz Jarosz z Rzymu. We Mszy św. licznie wzięli udział mieszkańcy parafii, nie wszyscy zmieścili się w świątyni. Homilię wygłosił ks. Jarosz. Jak zauważył, w dzisiejszym świecie panuje kult doskonałości. „Trzeba być ładnym, trzeba być zdrowym, wysportowanym bez jakiejkolwiek skazy” – mówił. Zwracając się do zebranych powiedział, że: – Bóg, droga siostro, drogi bracie, nie kocha cię za to, że jesteś doskonały, Bóg kocha cie, dlatego że jesteś. On nie chce żebyś się przedstawiał jako doskonały, Bóg chce żebyś był prawdziwy, żebyś był sobą. Człowiek prawdziwy to taki człowiek, który widzi to, co ma w sobie dobre i szlachetne, ale także dostrzega swoje słabości, widzi swój upadek widzi swój grzech – podkreślił. – Człowiek wiary to taki, którego świadomość słabości nie przewyższa, ale „każe mu iść do przodu”, „każe uchwycić się miłosiernej ręki Boga, Który zawsze pochyla się nad naszym cierpieniem i złem, nad grzechem, którego się dopuszczamy”.
Oprac. na podst. "Youcat polski. Katechizm Kościoła Katolickiego dla młodych"
/"Niedziela" /fragmenty książki "Śmierć jest nadzieją" Scotta Hahna, wydanej nakładem Wydawnictwa Esprit
Wielki Post to czas modlitwy, postu i jałmużny. To wiemy, prawda? Jednak te 40 dni to również czas duchowej przemiany, pogłębienia swojej wiary, a może nawet… powrotu do jej podstaw? W kolejnym dniu naszego katechizmu odpowiedź na pytanie - Co się dzieje z nami, kiedy umieramy?
Czy wiesz, co wyznajesz? Czy wiesz, w co wierzysz? Zastanawiałeś się kiedyś nad tym? Jeśli nie, zostań z nami. Jeśli tak, tym bardziej zachęcamy do tego duchowego powrotu do podstaw z portalem niedziela.pl. Przewodnikiem będzie nam Katechizm Kościoła Katolickiego oraz Youcat – katechizm Kościoła katolickiego dla młodych.
"Chrystus i jawnogrzesznica", Nicolas Poussin (1653 r.)
Ważne jest, aby w każdej sytuacji kryzysowej, którą przeżywam, zaprosić Jezusa. On jest pomocą, światłem i On udziela łaski, aby z trudności wyjść i stać się lepszym czy mądrzejszym.
Jezus udał się na Górę Oliwną, ale o brzasku zjawił się znów w świątyni. Cały lud schodził się do Niego, a On, usiadłszy, nauczał ich. Wówczas uczeni w Piśmie i faryzeusze przyprowadzili do Niego kobietę, którą dopiero co pochwycono na cudzołóstwie, a postawiwszy ją pośrodku, powiedzieli do Niego: «Nauczycielu, tę kobietę dopiero co pochwycono na cudzołóstwie. W Prawie Mojżesz nakazał nam takie kamienować. A Ty co powiesz?» Mówili to, wystawiając Go na próbę, aby mieli o co Go oskarżyć. Lecz Jezus, schyliwszy się, pisał palcem po ziemi. A kiedy w dalszym ciągu Go pytali, podniósł się i rzekł do nich: «Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci w nią kamieniem». I powtórnie schyliwszy się, pisał na ziemi. Kiedy to usłyszeli, jeden po drugim zaczęli odchodzić, poczynając od starszych, aż do ostatnich. Pozostał tylko Jezus i kobieta stojąca na środku. Wówczas Jezus, podniósłszy się, rzekł do niej: «Kobieto, gdzież oni są? Nikt cię nie potępił?» A ona odrzekła: «Nikt, Panie!» Rzekł do niej Jezus: «I Ja ciebie nie potępiam. Idź i odtąd już nie grzesz».
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
