Odzyskanie niepodległości przez gród nad Brdą jest związane z osobą pierwszego prezydenta – Jana Maciaszka, który 19 stycznia 1920 r. przyjął z rąk niemieckiego burmistrza władzę cywilną. – Następnego dnia na uroczyście przystrojonym Starym Rynku bydgoszczanie powitali radośnie pierwsze oddziały Wojska Polskiego. Tym samym spełniło się największe, a jednocześnie najbardziej śmiałe marzenie mieszkających tu pokoleń naszych rodaków – podkreślił podczas przemówienia na Starym Rynku prezydent miasta Rafał Bruski.
Modlitwa w katedrze
W 102. rocznicę powrotu Bydgoszczy do macierzy we Mszy św. w katedrze uczestniczyli przedstawiciele władz różnych szczebli, służb mundurowych oraz mieszkańcy miasta.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Biskup Krzysztof Włodarczyk przypomniał, że w 1918 r. dokonało się zmartwychwstanie Polski, która swoją niewolą srogo zapłaciła za to, co wieszcz narodowy – Juliusz Słowacki opisał w Grobie Agamemnona: „Polsko! Lecz ciebie błyskotkami łudzą!/ Pawiem narodów byłaś i papugą/ A teraz jesteś służebnicą cudzą”.
Reklama
Mieszkańcy miasta nad Brdą nie mogli cieszyć się z niepodległości w listopadzie 1918 r. tak jak ludność Warszawy czy innych terenów odrodzonej Polski. Musieli cierpliwie czekać kolejne miesiące. – Ale przyszedł dzień wyjątkowy, historyczny. Dziękujemy Bogu za najważniejsze dla naszego miasta wydarzenie XX wieku, czyli za odzyskanie wolności i niepodległości. Za zjednoczenie ziem trzech zaborów po wieloletniej niewoli. Dziękujemy za żołnierzy, którzy w każdym pokoleniu stawali do powstań narodowowyzwoleńczych. Dziękujemy Panu Dziejów za dyplomatów, dzięki których zabiegom zwycięskie państwa uznały w końcu nasze prawo do wolności. I dziękujemy za pierwsze władze odrodzonej Rzeczypospolitej, tworzące z wielkim mozołem zręby polskiej państwowości. Za wszystkich zwyczajnych obywateli, którzy nie zważali jedynie na swoje sprawy, lecz przez całe dwudziestolecie międzywojenne ofiarnie budowali nasz wspólny dom – powiedział bp Włodarczyk.
Pod pomnikiem
Mieszkańcy Bydgoszczy modlili się też pod pomnikiem Najświętszego Serca Pana Jezusa, dziękując za powrót miasta do macierzy.
– Pomnik ten jest świadectwem bydgoszczan, którzy chcieli w ten sposób pokazać, że wiara nie jest zamknięta tylko w sercu czy przestrzeni kościoła – podkreślił bp Włodarczyk.
Pierwszy pomnik, zaprojektowany i wykonany przez artystów Piotra Trieblera i Teodora Gajewskiego, był odsłonięty w 1932 r. przy placu Poznańskim. W 1939 r. został zburzony przez Niemców. Był to jeden z 21 pomników, które Bydgoszcz straciła w czasie wojny.
Obecny, ze zrekonstruowaną rzeźbą Chrystusa autorstwa Marka Rony, stanął u zbiegu ulic Seminaryjnej i Szubińskiej w 2010 r. – Pokojowe włączenie Bydgoszczy do macierzy uznano za wspaniały dar Boży. Już na samym początku narodziła się myśl, żeby podziękować za niego Opatrzności. I tak w 1930 r. z inicjatywy ks. Mieczysława Skoniecznego, ówczesnego proboszcza parafii Świętej Trójcy, rozpoczęto przygotowania do postawienia pomnika – przypomniał Jerzy Derenda, prezes Towarzystwa Miłośników Miasta Bydgoszczy.
Spotkanie pod pomnikiem, podczas którego złożono wieńce i wiązanki, poprzedziła Msza św. w kościele Świętej Trójcy. /Oprac. j.m.