Eucharystia miała miejsce 20 czerwca i zwieńczyła obchody 10 lat sprawowania Mszy św. w tradycyjnym rycie rzymskim w diecezji bielsko-żywieckiej. – Przy stole eucharystycznym zwykle widzimy wielu kapłanów. U nas tak być nie może. Koncelebra w tradycyjnym rycie rzymskim nie wchodzi w rachubę – tłumaczył ks. dr G. Klaja. – Każda Msza św. jest zwróceniem się do Boga Ojca przez Chrystusa w Duchu Świętym. Ale w tej starszej formie jest to bardzo wyraźnie zobrazowane. W niej co chwila przypominane jest to, że jesteśmy przed Bogiem i że na Niego jesteśmy ukierunkowani – mówił w kazaniu.
Liturgię uświetniła schola muzyczna pod kierownictwem Ewy Wilman. Na koniec pod jej przewodnictwem wierni zaintonowali gromkie „Te Deum laudamus”. Zwieńczeniem rocznicowych obchodów było uhonorowanie porcelanowymi filiżankami osób najbardziej zaangażowanych w rozwój duszpasterstwa związanego z łacińską tradycją Kościoła.
Obok Eucharystii na program jubileuszu złożyły się trzydniowe rekolekcje w Mikuszowicach Krakowskich oraz promocja książki „Msza Święta w nadzwyczajnej formie rytu rzymskiego” autorstwa ks. dr. G. Klai. Podczas prezentacji publikacji, która nastąpiła w ogrodach plebańskich, duchowny podkreślił, że jest ona owocem dziesięciu lat pracy nad zgłębianiem tematu liturgii trydenckiej oraz wygłoszonych wykładów poświęconych temu zagadnieniu.
Z okazji rocznicowych obchodów światło dzienne ujrzał również trzyminutowy film będący kronikarskim zapisem najważniejszych wydarzeń z historii łacińskiego duszpasterstwa. Jego jubileusz dostrzegł także oddział regionalny TVP Katowice. Podczas emisji magazynu chrześcijańskiego „Credo”, 21 czerwca, zaprezentowano wywiad z ks. dr. Grzegorzem Klają.
Pierwsza publiczna Msza św. w tradycyjnym rycie rzymskim została odprawiona przez ks. Klaję 20 czerwca 2010 r. w kaplicy przy kościele św. Maksymiliana Kolbego w Bielsku-Białej Aleksandrowicach. Wzięło w niej udział kilkudziesięciu wiernych. Jej owocem, na mocy rozporządzenia bp. Tadeusza Rakoczego, był cykl wykładów. Ich treść posłużyła później ks. G. Klai do napisania książki.
Pięć wieków temu została powołana do istnienia parafia w Stoczku (dekanat węgrowski). Główne obchody wyjątkowej rocznicy zostały zaplanowane na 7 maja – w wigilię uroczystości głównego patrona wspólnoty – św. Stanisława Biskupa i Męczennika
Stoczek Węgrowski, k. Małkini czy Kamieńczykowski? Na takie określenia możemy natknąć się w dokumentach z różnych epok, gdy jest mowa o niewielkiej osadzie gminnej w pobliżu rzeczki Ugoszcz. Które z nich jest właściwe? Oficjalnie żadne, bo urzędowa nazwa brzmi po prostu: Stoczek. Sięga ona końca XV wieku, chociaż sama miejscowość jest starsza. Pierwsza o niej wzmianka pochodzi z 1378 r., gdy jeszcze nazywała się Miednikiem. Sto lat później w Dobrach Miednickich zaczęto zakładać nowe wsie. Do jednej z nich przylgnęła stara nazwa (to dzisiejszy Miednik), a dla głównego centrum włości przyjęło się miano „Stoczek” – od zniżającego się w kierunku rzeki pagórka, na którym stał dwór dziedzica. Dla jasności na początku XVI wieku pisano „Miednik, czyli Stoczek”. Do kościoła było stąd daleko, gdyż znajdował się w Kamieńczyku, odległym leśnym traktem blisko 30 km. Bliżej, na północnym krańcu dzisiejszej parafii stoczkowskiej, stała mała kaplica w Księżyźnie, do której kilka razy w roku przybywał kapłan z posługą.
Bóg pomnaża dobro tych, którzy je czynią już teraz, choćby w niewielkim zakresie. Karze zaś tych, którzy mają serce skąpe i niczego nie dają potrzebującym.
Jezus powiedział do faryzeuszów:
«Żył pewien człowiek bogaty, który ubierał się w purpurę i bisior i dzień w dzień ucztował wystawnie. U bramy jego pałacu leżał żebrak pokryty wrzodami, imieniem Łazarz. Pragnął on nasycić się odpadkami ze stołu bogacza. A także psy przychodziły i lizały jego wrzody.
Umarł żebrak i aniołowie zanieśli go na łono Abrahama. Umarł także bogacz i został pogrzebany.
Gdy cierpiąc męki w Otchłani, podniósł oczy, ujrzał z daleka Abrahama i Łazarza na jego łonie. I zawołał: „Ojcze Abrahamie, ulituj się nade mną i przyślij Łazarza, aby koniec swego palca umoczył w wodzie i ochłodził mój język, bo strasznie cierpię w tym płomieniu”.
Lecz Abraham odrzekł: „Wspomnij, synu, że za życia otrzymałeś swoje dobra, a Łazarz w podobny sposób – niedolę; teraz on tu doznaje pociechy, a ty męki cierpisz. A ponadto między nami a wami zionie ogromna przepaść, tak że nikt, choćby chciał, stąd do was przejść nie może ani stamtąd nie przedostają się do nas”.
Tamten rzekł: „Proszę cię więc, ojcze, poślij go do domu mojego ojca. Mam bowiem pięciu braci: niech ich ostrzeże, żeby i oni nie przyszli na to miejsce męki”.
Lecz Abraham odparł: „Mają Mojżesza i Proroków, niechże ich słuchają!” „Nie, ojcze Abrahamie – odrzekł tamten – lecz gdyby ktoś z umarłych poszedł do nich, to się nawrócą”. Odpowiedział mu: „Jeśli Mojżesza i Proroków nie słuchają, to choćby ktoś z umarłych powstał, nie uwierzą”».
Ośno Lubuskie, VIII Diecezjalna Piesza Pielgrzymka Pokutna
Z Ośna Lubuskiego wyruszyła VIII Diecezjalna Piesza Pielgrzymka Pokutna do Górzycy. W tym roku pątnicy pielgrzymowali pod hasłem „Pielgrzymi nadziei", a wydarzenie było finalnym akcentem świętowania jubileuszu 900-lecia ustanowienia diecezji lubuskiej.
VIII Diecezjalna Piesza Pielgrzymka Pokutna z Ośna Lubuskiego do Górzycy rozpoczęła się nabożeństwem pokutnym w kościele parafialnym pw. św. Jakuba Apostoła połączonym z adoracją Najświętszego Sakramentu i możliwością spowiedzi. Modlitwie przewodniczył ks. Jacek Błażkiewicz, a muzyczną oprawę nabożeństwa poprowadzili Teresa i Robert Malina.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
