Reklama

Kościół

Ksiądz na zakaźnym

Odkąd obserwuję pracujących tu lekarzy, pielęgniarki, a nade wszystko chorych, niekiedy z trudem oddychających, uświadomiłem sobie powagę sytuacji – mówi ks. Robert Arndt w rozmowie z ks. Pawłem Gabarą.

Niedziela Ogólnopolska 18/2020, str. 8-9

[ TEMATY ]

szpital

Archiwum archidiecezji łódzkiej

Ks. Robert Arndt udziela sakramentów zarówno pacjentom, jak i pracownikom szpitala

Ks. Robert Arndt udziela sakramentów zarówno
pacjentom, jak i pracownikom szpitala

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Ks. Paweł Gabara: Jak się zaczęła posługa Księdza w szpitalu jednoimiennym w Zgierzu.

Ks. Robert Arndt: Gdy w Polsce wybuchła pandemia COVID-19, dyrektor Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego im. Marii Skłodowskiej-Curie, gdzie od ponad pół roku jest kapelanem, powiedział mi, że nasza placówka ma być szpitalem jednoimiennym. Tydzień później odebrałem dwa SMS-y i dwa telefony od rodzin, które w tym szpitalu miały swoich chorych – prosiły, abym towarzyszył ich bliskim. Tego samego dnia – po rozmowie z dyrektor szpitala i wcześniejszym przeszkoleniu – spotkałem się z chorymi na COVID-19. Następnego dnia zadzwonił ktoś z rodziny osoby chorej i podziękował, że jego mama mogła przyjąć sakramenty święte. Trzy dni później otrzymałem kolejne SMS-y, w których rodziny prosiły o umożliwienie chorym – którzy zbliżali się do kresu swego życia – pojednania z Bogiem. Tak to się zaczęło.

Co się zmieniło w Księdza pracy w szpitalu w dobie epidemii COVID-19?

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Właściwie niewiele, oprócz tego, że gdy wchodzę na oddział zakaźny, muszę zachować wszelkie procedury bezpieczeństwa. Może różnica jest w tym, że zamiast większej liczby chorych, jak to jest na innych oddziałach, tu spotyka się kilkadziesiąt osób. Owszem, na początku nie zdawałem sobie sprawy, z jakim zagrożeniem przychodzi nam wszystkim się mierzyć, ale odkąd obserwuję pracujących tu lekarzy, pielęgniarki, a nade wszystko chorych, niekiedy z trudem oddychających, uświadomiłem sobie powagę sytuacji.

Jak reagują chorzy, gdy widzą Księdza na oddziale?

Podczas moich pierwszych odwiedzin wielu chorych było po prostu zdziwionych. Z czasem, po kilku wizytach, przyzwyczaili się i wydaje mi się, że są zadowoleni. Są osoby, które proszą o sakramenty, ale są też tacy, którzy nie mogą do nich przystąpić – ci proszą o modlitwę i błogosławieństwo. Bywają i tacy, którzy na wzmiankę, że jestem księdzem – choć nietypowo ubranym – nie chcą w ogóle ze mną rozmawiać. Szanuję ich wolę, ale zawsze dodaję, że jestem do dyspozycji, gdyby zmienili zdanie.

Reklama

Czy pacjenci uważają, że przychodzi ksiądz, by ich przygotować do śmierci?

Nie umiem odpowiedzieć na to pytanie, bo nie znam ich serc, ale czasami po kilku spotkaniach przychodzi czas na poważne rozmowy, niekiedy kończące się przyjęciem sakramentu namaszczenia, który duchowo i fizycznie przygotowuje te osoby na spotkanie z Bogiem.

Czy epidemia przybliża do Boga?

Jeden z chorych, kiedy dowiedział się, że jestem księdzem, powiedział: „Bo widzi ksiądz – jak trwoga, to do Boga”, i od razu poprosił o udzielenie sakramentów świętych. Tak też się zdarza, ale nieczęsto. Zazwyczaj ludzie stawiają pytania: Dlaczego właśnie ja? Co takiego złego uczyniłem, że mnie to spotkało? Niektórzy zapraszają mnie do towarzyszenia w uzyskiwaniu odpowiedzi, ale wielu, niestety, nie.

A czy personel medyczny szpitala prosi Księdza o duchowe wsparcie?

Na początku posługi, ale już w czasie pandemii, często dostrzegałem zaskoczenie ze strony personelu, że chcę przychodzić do chorych. Teraz, po kilku tygodniach obecności, jestem już naturalnie przyjmowany. Oczywiście, codziennie modlę się za pracujący w szpitalu personel medyczny, bo ci ludzie naprawdę poświęcają się chorym. Modlę się również za ich rodziny, bo zdaję sobie sprawę, w jakim oni żyją stresie i niepokoju. Budują mnie sytuacje, gdy ktoś z personelu prosi o udzielenie mu sakramentu – a takie sytuacje się zdarzają. Czasami pracownicy pytają też o sprawy związane z przeżywaniem wiary w czasie epidemii. Teraz czuję się wśród nich jak w rodzinie, choć jeszcze nie znam ich wszystkich z imienia.

Jak, według Księdza, będzie wyglądało życie religijne, duchowe po pandemii COVID-19?

Życie po pandemii... Trudno powiedzieć, bo jeszcze nie ustała. Ale po wielu rozmowach myślę, że ten trudny czas jest pewnym znakiem do odczytania przez każdego z nas. Znakiem, że np. warto doceniać obecność swoich bliskich. Nie widziałem się ze swoją mamą od 4 tygodni. Myślę też, że więcej ludzi się wyciszy i zatrzyma w tym szalonym biegu, który sami sobie narzucili. I może wreszcie nauczymy się również cenić rzeczy małe i dostrzegać to, czego nie widzimy, a czego domaga się wiara – Boga. Bo my, podobnie jak to, co się teraz dzieje w świecie, jesteśmy w Jego rękach.

Ks. Robert Arndt
Wikariusz w parafii Najświętszej Maryi Panny Różańcowej w Zgierzu, kapelan tamtejszego Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego im. Marii Skłodowskiej-Curie, w tej chwili szpitala jednoimiennego, przyjmującego tylko chorych na COVID-19.

2020-04-28 12:23

Ocena: +2 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

A może odpocząć od cudu

Kapelani szpitalni. Co o nich wiemy? Czy postrzegamy ich jedynie przez stereotypy – niezdartych duchownych od pocieszania, wyprawiających w ostatnią drogę duszę, której nie udało się żadnym cudem zatrzymać dłużej w ciele? Jeśli tak, to tym bardziej powinniśmy pozwolić jednemu z nich – ks. Jerzemu Hajdudze – zabrać siebie do świata jego „poezji szpitalnej” zamkniętej w tomie pt. „Odpocząć od cudu” (Warszawa 2015)

Poprowadzi nas przez szpitalne korytarze do sal pacjentów, a nawet na cmentarz. Po czym nieoczekiwanie uchyli drzwi do jeszcze bardziej zamkniętego, nieznanego nam świeckim świata klasztoru – do swojego pokoju-celi, w którym „dwa krzesła o jedno za dużo” („Dodatkowy talerz”, s. 40), albo zaprosi nas do „rozpalonego” ogrodu, w którym szuka „siebie nie siebie” („Nikogo tutaj”, s. 21).

CZYTAJ DALEJ

Dziś Wielki Czwartek – początek Triduum Paschalnego

[ TEMATY ]

Wielki Czwartek

Pio Si/pl.fotolia.com

Od Wielkiego Czwartku Kościół rozpoczyna uroczyste obchody Triduum Paschalnego, w czasie którego będzie wspominać mękę, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. W Wielki Czwartek liturgia uobecnia Ostatnią Wieczerzę, ustanowienie przez Jezusa Eucharystii oraz kapłaństwa służebnego.

Wielki Czwartek jest szczególnym świętem kapłanów. Rankiem, jeszcze przed wieczornym rozpoczęciem Triduum Paschalnego, ma miejsce szczególna Msza św. Co roku we wszystkich kościołach katedralnych biskup diecezjalny wraz z kapłanami (nierzadko z całej diecezji) odprawia Mszę św. Krzyżma. Poświęca się wówczas krzyżmo oraz oleje chorych i katechumenów. Przez cały rok służą one przy udzielaniu sakramentów chrztu, święceń kapłańskich, namaszczenia chorych, oraz konsekracji kościołów i ołtarzy. Namaszczenie krzyżem świętym oznacza przyjęcie daru Ducha Świętego.. Krzyżmo (inaczej chryzma, od gr. chrio, czyli namaszczać, chrisis, czyli namaszczenie) to jasny olej z oliwek, który jest zmieszany z ciemnym balsamem.

CZYTAJ DALEJ

Ojciec Pio tajemnice Męki Pańskiej nie tylko kontemplował, ale jej ślady nosił na ciele

2024-03-28 23:15

[ TEMATY ]

Droga Krzyżowa

św. o. Pio

Wydawnictwo Serafin

O. Pio

O. Pio

Mistycy wynagrodzenia za grzechy są powołani do wzięcia w milczeniu grzechów i cierpienia świata na siebie, w zjednoczeniu z Jezusem z Getsemani. Rzeczywiście, Ojciec Pio tajemnice Męki Pańskiej nie tylko kontemplował i boleśnie przeżywał, ale jej ślady nosił na własnym ciele, aby w zjednoczeniu ze swoim Boskim Mistrzem współdziałać w wynagradzaniu za ludzkie grzechy. Jako czciciel Męki Pańskiej chciał, aby i inni korzystali z jego dobrodziejstwa.

„Misterium miłości. Droga krzyżowa z Ojcem Pio” to rozważania drogi krzyżowej, które proponuje nam br. Błażej Strzechmiński OFMCap - znawca życia i duchowości Ojca Pio. Rozważania każdej ze stacji przeplatane są z fragmentami pism Stygmatyka. Książka wydana jest w niewielkiej, poręcznej formie i zawiera także miejsce na własne notatki, co doskonale nadaje się do osobistej kontemplacji Drogi krzyżowej.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję