Reklama

Rodzina

Błogosławiona teściowa

Teściowa – jako bohaterka licznych anegdot do sympatycznych nie należy. Dlatego my skupimy się na pozytywnych przykładach i przedstawimy teściową idealną.

Niedziela Ogólnopolska 9/2020, str. 50-51

[ TEMATY ]

modlitwa

różaniec

błogosławiona

teściowa

Diecezja Ełcka

Błogosławiona teściowa, Marianna Biernacka, poniosła śmierć męczeńską w Naumowiczach k. Grodna

Błogosławiona teściowa, Marianna Biernacka, poniosła śmierć męczeńską
w Naumowiczach k. Grodna

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Anna żyła długo, aż 98 lat. Doczekała dzieci, wnuków i prawnuków. Rodzina wspomina ją jako niezwykle żywotną staruszkę, która nawet po dziewięćdziesiątce stawała w bramce i broniła goli strzelanych przez prawnuka! Zmarła w 2014 r. Jej życie zakończyłoby się jednak dużo wcześniej, gdyby nie... teściowa, Marianna Biernacka.

Pójdę za nią

1 lipca 1943 r. wpadł do domu gestapowiec, żeby aresztować skazanych na śmierć Annę i jej męża Stanisława. Małżonkowie byli już wówczas rodzicami dwuletniej Gieni, a lada dzień Anna miała urodzić synka. Marianna na kolanach błagała Niemca: „Panie, a gdzie ona pójdzie? Ulitujcie się, tu jedno dziecko, a drugie za dwa tygodnie na świat ma przyjść. Ja pójdę za nią”. Spojrzawszy na brzemienną synową, dodała: „Ja jestem stara, a wy, młodzi, powinniście żyć”. (A przecież ta wyjątkowa kobieta wcale nie była stara, miała zaledwie 55 lat. Dzisiaj nie byłaby nawet emerytką!) O dziwo, gestapowiec zgodził się na zamianę. Teściowa i jej syn zginęli 2 tygodnie później, 13 lipca. Pytano potem wielokrotnie Annę, jaką kobietą była pani Marianna. Anna wspominała: „Teściowa była bardzo dobra. Jak tu przyszłam, nie byłam jeszcze gospodynią, nie wszystko potrafiłam zrobić. Po dawniejszemu my razem gotowali, razem jedli. Teściowa pomagała przy dziecku. Codziennie rano razem śpiewałyśmy Godzinki”. Po uwięzieniu Marianny i męża Anna starała się do nich dostać: „Pojechaliśmy tam ze szwagierką, żeby ich odwiedzić w więzieniu. Mama prosiła, aby przywieźć jej różaniec i parę rzeczy. Ale niestety, nie pozwolono nam się zobaczyć”.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Anna Biernacka dożyła dnia, kiedy Jan Paweł II ogłosił jej teściową błogosławioną Kościoła. Bo chociaż Marianna nie umiała czytać ani pisać, doskonale zdała egzamin z człowieczeństwa.

Podziel się cytatem

Wspominamy ją 13 lipca, a do Lipska nad Biebrzą, gdzie mieszkała, pielgrzymują co roku 2 sierpnia synowe i teściowe. Za jej wstawiennictwem proszą Boga o łaski również kobiety brzemienne oraz wdowy. Anna zaświadczyła: „Mama była bardzo dobra”. Marianna łamie zatem stereotyp zmierzłej teściowej. Można zadać sobie pytanie, co konkretnie charakteryzowało ją i jej synową, że potrafiły żyć zgodnie pod jednym dachem.

Reklama

Modlitwa

Dzień zaczynały od wspólnej modlitwy. Korzystały z mocy Boga. Pozwalały Mu kształtować swój sposób myślenia.

Wiedziały, że nie są wszystkowiedzącymi pępkami świata, że w imię Boga trzeba się jednać i przepraszać, że należy czynić dobro, kochać.

Podziel się cytatem

Dzięki wierze Marianna była gotowa, kiedy przyszła najcięższa próba. Musiała ufać Jezusowi, bo inaczej nie zdecydowałaby się tak szybko na męczeństwo. Miała dobrze ustawioną perspektywę: to, co tu, jest jedynie preludium do prawdziwego ŻYCIA.

Praca

Obie panie miały dni wypełnione licznymi obowiązkami. Gospodarstwo, małe dziecko w domu. Imponuje postawa Anny, która nie zżymała się na uwagi bardziej doświadczonej gospodyni. Była wdzięczna za naukę i nie traktowała rad jak zamachu na swoją niezależność. Pokornie przyjmowała prawdę, że jeszcze nie wszystko potrafi. Marianna natomiast musiała uczyć ją gospodarowania z zachowaniem szacunku dla młodej synowej, bez narzucania, poniżania, udowadniania, jak mało jeszcze wie, bo Anna nie wspomina tego jako koszmaru. Przy pracy śpiewały – często pieśni religijne, ale zapewne nie tylko. Zwyczaj śpiewania piosenek i przyśpiewek ma przecież wiele osób z „przedtelewizyjnego” pokolenia. Znalazły konstruktywny pomysł na wspólny czas, dużo lepszy od plotkowania, narzekania na ciężki los, obojętnego milczenia. (Raczej nie skrolowałyby też dziś ekranów smartfonów).

Trudy życia

Obie kobiety przeżyły wcześniej dotkliwe straty – śmierć bliskich: męża, dzieci. Wiedziały, jak bezcenne jest życzliwe wsparcie rodziny. W obliczu takich zdarzeń ważne i nieważne sprawy zwykle wracają na właściwe miejsce.

Uwięziona Marianna poprosiła o różaniec. To znaczy, że był dla niej ważny i że pewnie często praktykowała tę modlitwę, że dawała jej siłę.

Śmiech i inne „drobiazgi”

Dziewięćdziesięcioletnia prababcia Anna w bramce! Jakaż ona musiała być zawadiacka, wesoła, otwarta, z dystansem do samej siebie.

Z taką osobą lubi się przebywać, bo ona wnosi światło. Poczucie humoru, które pomaga utrzymać zdrowe relacje! Tak, jak wspólne posiłki, uważność na to, w czym mogę pomóc.

Ktoś powie: One potrafiły tak żyć, ale u nas w rodzinie... Oczywiście, w wielu domach nie dorastamy do ideału. Kłótnie, pretensje, naruszanie granic. Ale... dla Pana Boga nie ma rzeczy niemożliwych. Prośmy Go zatem o cuda, korzystając ze wstawiennictwa bł. Marianny. I razem z nią spróbujmy odpowiedzieć sobie szczerze na pytanie: „Co ja mogę zmienić, aby było lepiej?”.

Modlitwa teściowej za wstawiennictwem bł. Marianny Biernackiej
Błogosławiona Marianno Biernacka, ty całym sercem kochałaś swoich bliskich: męża, dzieci i wnuki. Oddając życie za synową, pokazałaś, jak wspaniała i wielka może być miłość ukształtowana w ewangelicznej szkole Jezusa. Jego przecież naśladowałaś, prosząc, byś mogła pójść do więzienia w zamian za synową. Chrystus dał ci łaskę męczeństwa, które otwarło ci niebo. Pokornie proszę, wyjednaj mi u Boga łaskę prawdziwej miłości do moich najbliższych: męża, dzieci, wnuków, a także synowych i zięciów. Pozwól mi być dobrą żoną, matką, babcią, teściową, bym przez modlitwę, powściągliwe słowo, życzliwe usposobienie i wielką cierpliwość wnosiła w życie rodzinne pokój i radość. Dobrze wiem, że szczęście małżeńskie i rodzinne nie przychodzi samo. Budują je mozolnie osoby żyjące ze sobą pod jednym dachem. Wiem, jak wiele zależy od dobrej woli wszystkich członków rodziny, od ich gotowości do współpracy, otwartości i zrozumienia. Ale wiem także, że najpewniejszym fundamentem, na którym można zbudować trwałe szczęście małżeńskie i rodzinne, jest wiara w Chrystusa. On jest skałą, która nadaje trwałość każdemu małżeństwu i rodzinie. Dlatego proszę cię, wypraszaj mi ducha szczerej pobożności, abym prowadziła do Chrystusa moich bliskich mądrym słowem i autentyczną wiarą. Amen.

2020-02-25 11:59

Ocena: +33 -8

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Teściowa

Niedziela świdnicka 33/2009

[ TEMATY ]

teściowa

photographee.eu/Fotolia.com

„Gwarancją szczęścia małżeńskiego jest zrozumienie, że żona wie lepiej, a teściowa chce dobrze” (Lidia Jasińska)

Ciągle pokutuje w społeczeństwie stereotyp, że teściowa jest zła, wścibska i robi wszystko, by utrudnić nam życie, starając się skłócić nas z naszym współmałżonkiem lub współmałżonką. 5 marca obchodzony jest Dzień Teściowej - dzień, o którym może nie każdy z nas wie. Jak poprawić sytuację w rodzinie, nić porozumienia pomiędzy synową i teściową, zięciem i teściową? Czy jest to w ogóle możliwe? O te i inne rzeczy zapytaliśmy psychologów, terapeutów i doradców rodzinnych. Porozmawialiśmy również z młodymi małżeństwami, których dotyczy tego typu problem.
„Mój mąż nie umie uniezależnić się od swojej matki - powiedziała nam pani Monika ze Świdnicy. - Kocha ją najbardziej ze wszystkich i uważa, że ona wszystko wie najlepiej. Ja jestem tą najgorszą synową, bo nie zawsze zgadzam się z metodami wychowawczymi mojej teściowej na temat wychowania naszej 11-miesięcznej córki. Niestety, mój mąż Artur jest tak zaślepiony, że już bardziej się nie da. Nasze kłótnie są tylko i wyłącznie na temat jego matki, że jej nie szanuję i nie umiem z nią rozmawiać. Nie wiem, co mam robić. Kocham moją rodzinę, ale nie mogę pozwolić, żeby ktoś decydował o naszym życiu, psuł dobre relacje z Arturem”.
Często zapominamy, że teściowa to też kobieta i matka, czasem lepsza, a czasami gorsza. Problem wielu małżeństw bierze się po prostu z mieszkania pod wspólnym dachem z teściową jednej bądź drugiej strony. Najlepiej byłoby mieszkać osobno, niestety, nie każde małżeństwo na to stać. Podobną sytuację rodzinną ma pani Marika z Wałbrzycha.
„Mieszkam z mężem, rocznym synkiem i teściową, która jest wdową. I mam problem - moja teściowa ciągle zwraca mi uwagę, co powinnam robić, jak gotować, co dać synkowi jeść - mówi zdesperowana pani Marika. - Bardzo często mówi też Michałowi, mojemu mężowi, co on ma robić. Michał czasami się denerwuje, ale kocha swoją mamę, dlatego szybko się z nią godzi. Na początku małżeństwa nie mówiłam nic, ale ostatnio nie wytrzymałam i próbuję z nią rozmawiać. Teściowa twierdzi że ona nam pomaga, jak umie, m.in. zostaje w domu z naszym synkiem, gdy ja jestem w pracy, i w życiu by nie pomyślała, że ja mogę to odebrać jak wtrącanie się i pouczanie. Powinnam być zadowolona, że mi pomaga i uczyć się od niej. Teściowa uważa, że ma podobny gust do syna, dlatego powinnam tylko z nią chodzić na zakupy i pytać o radę. Próbowałam się do niej przekonać, ale jestem już bardzo zmęczona” - dodaje.
„Dorosłe dzieci muszą odciąć pępowinę, aby stworzyć nowy związek - uważa Krystyna, psycholog z Wałbrzycha. - Rozstanie z rodzicami po ślubie jest naturalną koleją rzeczy. Nawet, jeśli nadal z nimi mieszkamy, to jesteśmy już osobną rodziną. Sami powinniśmy układać sobie życie. Można, oczywiście, poprosić rodziców o radę, ale nie o decyzję w naszej sprawie. Tak zachowują się ludzie dojrzali emocjonalnie i społecznie”.
„Nie zakładajmy z góry, że relacje synowa - teściowa, zięć - teściowa ułożą się źle. Że będzie to pole nieustannej walki o względy jednej ze stron” - tłumaczy pani Maria, terapeuta rodzinny z Kłodzka.
Niektórzy z nas mają bardzo dobre relacje z teściową, tak jest np. w rodzinie pani Justyny. „Moja teściowa była w porządku, zwykła, niezbyt wykształcona, ale bardzo mądra i doświadczona życiowo - podkreśla pani Justyna. - Wspaniale piekła, robiła najlepsze powidła i przetwory, nauczyła mnie wielu rzeczy. Wprawdzie nigdy nie mieszkaliśmy razem z teściami, ale prosili, żeby ich często odwiedzać i tak robiliśmy bez specjalnych oporów. Moja teściowa miała trochę staroświeckie poglądy na wychowanie dzieci, ale nam ich nie narzucała. Bardzo ujęła mnie tym, że po zaręczynach zaczęła do mnie mówić: «córciu, córeczko». Przykro mi to mówić, ale była lepszą teściową dla mnie niż moja matka dla mojego męża”.
W Piśmie Świętym czytamy: „Dlatego to opuszcza mężczyzna ojca swego i matkę i łączy się z żoną” (Rdz 2, 24). Co to znaczy opuścić i co znaczy złączyć się? Otóż można to zrozumieć dwojako: po pierwsze dosłownie - wyjście z domu rodzinnego i zamieszkanie w nowym miejscu, po drugie - opuścić, czyli przeciąć „pępowinę” psychologiczną, łączącą rodziców i dorosłego mężczyznę. I jedno, i drugie rozumienie ma fundamentalne znaczenie dla relacji z teściową. Jeśli młodzi mieszkają osobno, w sposób naturalny uczą się nowych obowiązków sami, popełniając błędy, być może zaliczając mniejsze lub większe porażki wychowawcze, ale dochodzą do wniosków wspólnie. Przecięcie „pępowiny” jest ważne szczególnie wtedy, kiedy prowadzone jest wspólne gospodarstwo z rodzicami, ale nie tylko. Młody mężczyzna, który zakłada rodzinę, staje się jej głową, on - nie teściowa. O tym powinien zawsze pamiętać, a jego rodzice powinni go w tym wspierać.

CZYTAJ DALEJ

Roxie Węgiel: Wiara w Boga wyznacza mi kierunek życia

2024-03-26 09:42

[ TEMATY ]

koncert pasyjny

Mat.prasowy/Pasja

Roxie Węgiel

Roxie Węgiel

Już 29.03.2024r. na antenie głównej Polsatu o godzinie 20:00 będzie miała miejsce emisja wyjątkowego widowiska. „Pasja. Misterium Męki Pańskiej” to program muzyczny, na który składa się rejestracja 12 pieśni pasyjnych w wykonaniu znanych polskich artystów m.in. Roksany Węgiel, dla której udział w tym wydarzeniu będzie osobistym przeżyciem.

Ilustracją dla występujących artystów będą fragmenty Misterium Męki Pańskiej odegrane w przepięknej scenerii Dróżek Kalwaryjskich przez braci z klasztoru Ojców Bernardynów i wiernych, którzy zwyczajowo biorą udział w tych corocznych celebracjach na Dróżkach Kalwarii Zebrzydowskiej. Misterium opisuje pojmanie, osądzenie, drogę krzyżową i ukrzyżowanie Jezusa i jest co roku odgrywane w Wielkim Tygodniu w Kalwarii Zebrzydowskiej, a jego tradycja sięga początków XVII wieku.

CZYTAJ DALEJ

Całun Turyński – badania naukowe potwierdzają, że nie został wyprodukowany

2024-03-28 22:00

[ TEMATY ]

całun turyński

Adobe.Stock

Całun Turyński

Całun Turyński

W Turynie we Włoszech zachowało się prześcieradło, w które według tradycji owinięto ciało zmarłego Jezusa - Święty Całun. W ostatnich latach tkanina ta została poddana licznym, nowym badaniom naukowym. Rozmawialiśmy o tym z prof. Emanuelą Marinelli, autorką wielu książek na temat Całunu - niedawno we Włoszech ukazała się publikacja „Via Sindonis” (Wydawnictwo Ares), napisana wspólnie z teologiem ks. Domenico Repice.

- Czy może pani profesor wyjaśnić tytuł swojej nowej książki „Via Sindonis”?

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję