To miejsce, w którym dzieci i młodzież z różnymi niepełnosprawnościami zdobywają wiedzę i umiejętności potrzebne w codziennym życiu. Być może właśnie na nich szczególnie spełniają się słowa z Dzienniczka św. Faustyny, odmawiane w nowennie do Miłosierdzia Bożego: „Dziś sprowadź Mi dusze ciche i pokorne, i dusze małych dzieci, i zanurz je w miłosierdziu Moim. Dusze te najwięcej podobne są do Serca Mojego, one krzepiły Mnie w gorzkiej konania męce. Widziałem je jako ziemskich aniołów, którzy będą czuwać u Moich ołtarzy. Na nie zlewam całymi strumieniami łaski”. Praca duszpasterska i katechetyczna z tymi wyjątkowymi dziećmi i młodzieżą wymaga otwartości i nieustannego poszukiwania dróg dotarcia do ich serc. Dziecko czy dorosły niepełnosprawny intelektualnie zawsze jest tajemnicą, którą warto i powinno się odkrywać. Czas rekolekcji pomógł nam przybliżyć się do tej tajemnicy w taki sposób, by umożliwić naszym podopiecznym zrozumienie i doświadczenie najważniejszych spraw duchowych.