Reklama

Niedziela Sosnowiecka

795 lat parafii Sączów

Niedziela sosnowiecka 16/2019, str. IV

[ TEMATY ]

parafia

Piotr Dudała

Modlitwa to najlepsza forma podziękowania

Modlitwa to najlepsza forma podziękowania

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Działo się to 795 lat temu. 28 marca 1224 r. biskup krakowski Iwo Odrowąż powołał do istnienia parafię pw. św. Jakuba Apostoła w Sączowie i poświęcił kościół w Sączowie pw. św. Jakuba Apostoła.

Przeżywany w tym roku jubileusz parafii stał się okazją do wyrażenia wdzięczności Bogu i ludziom za prawie osiem wieków istnienia wspólnoty. 31 marca br. parafianie i licznie przybyli goście świętowali wyjątkową rocznicę. Najodpowiedniejszą formą podziękowania była Msza św., którą sprawował ks. Marek Sendal, proboszcz parafii. Uczestnikami liturgii byli członkowie organizacji społecznych działających na terenie parafii: OSP i KGW oraz wspólnoty modlitewne. Przybyli także członkowie Regionalnego Stowarzyszenia Forum dla Zagłębia Dąbrowskiego. Wyjątkowymi uczestnikami uroczystości byli członkowie Górnośląskiego Klubu Przyjaciół Camino oraz miłośnicy Dróg Jakubowych i wyznawcy kultu Jakubowego, bo trzeba zaznaczyć, że sączowski kościół znajduje się na Drodze św. Jakuba – Via Regia.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Rys historyczny

Parafia w Sączowie erygowana została dokładnie 28 marca 1224 r. przez biskupa krakowskiego Iwo Odrowąża. Niestety, oryginał aktu erekcyjnego parafii św. Jakuba Apostoła nie zachował się do naszych czasów. Jednak kopia aktu znajduje się w Archiwum Metropolitalnym w Krakowie. Pierwotny kościół drewniany zapewne z 1224 r., spalił się w XIV wieku, a następny murowany dotrwał do 1850 r., kiedy to z powodu zniszczenia został zamknięty. Nabożeństwa odprawiano wówczas w kaplicy w Ożarowicach. Restaurację kościoła podjęto w latach 1853-54 kosztem parafian. Przed kościołem wybudowano dzwonnicę. Obecny kościół wybudowano w 1872 r. staraniem proboszcza ks. Edmunda Biernawskiego z funduszów parafian, jest on murowany, jednowieżowy, w stylu neoromańskim. Został poświęcony 5 września 1875 r. przez administratora diecezji kielecko-krakowskiej bp. Tomasza Kulińskiego. W latach 1994-96 odnowiono zabytkową polichromię. W latach 1997-99 przeprowadzono prace konserwatorskie i złotnicze późnorenesansowego ołtarza głównego, czterech barokowych ołtarzy bocznych, barokowej ambony, dokonano renowacji i konserwacji barokowych organów.

Nowe wspólnoty

Do połowy XX wieku parafia przetrwała w niezmienionym składzie administracyjnym. Jednak już w latach 50. XX wieku z parafii sączowskiej zrodziły się nowe wspólnoty parafialne: w 1959 r. – parafia św. Barbary w Ożarowicach, w 1965 r. – parafia św. Stanisława Biskupa w Zendku, w 1985 – parafia św. Antoniego w Nowej Wsi, w 1989 – parafia św. Jana Chrzciciela w Tąpkowicach i w końcu w 2008 r. – parafia pw. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Pyrzowicach. Obecnie do parafii św. Jakuba Apostoła w Sączowie należą: Celiny, Sączów i Myszkowice. W 1991 r. kościół w Sączowie został wpisany do Wojewódzkiego Rejestru Zabytków.

2019-04-16 18:56

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Kronika dni oblężenia Wrocławia

Niedziela wrocławska 19/2015, str. 4

[ TEMATY ]

parafia

wojna światowa

Wrocław

Archiwum Parafii św. Maurycego

Zniszczony kościół pw. św. Maurycego we Wrocławiu

Zniszczony kościół pw. św. Maurycego we Wrocławiu

Wrocławska parafia św. Maurycego ma szczęście do dobrych duszpasterzy, zarówno przed wojną, jak i po 1945 r. Najbardziej znanym z nich jest ks. Paul Peikert, proboszcz w latach 1932-1946, dzięki któremu powstał dziennik „Kronika dni oblężenia Wrocławia 22 stycznia – 6 maja 1945”

Urodził się 1 października 1884 r. w Langendorf (dzisiejszy Bodzanów w powiecie nyskim). Studiował teologię i 20 czerwca 1910 r. otrzymał z rąk kard. Georga Koppa święcenia kapłańskie. Był wikariuszem w Wiązowie, Jaworze, Wrocławiu (parafia św. Henryka), Grodkowie, podwrocławskich Żernikach. W Sobięcinie koło Wałbrzycha w 1920 r. po raz pierwszy został proboszczem, a w 1932 r. spośród 100 kandydatów został wybrany proboszczem parafii św. Maurycego. Od początku swojej posługi prowadził dziennik parafii. Na pewno nie przypuszczał, że przyjdzie mu opisywać najtrudniejszy okres dziejów historii Wrocławia i jego mieszkańców. Wrocław został ogłoszony twierdzą już 25 sierpnia 1944r., jednak do początku 1945r. nic nie zapowiadało tego, co przyniosły następne miesiące. 13 lutego rozpoczęło się oblężenie Festung Breslau, które trwało do 6 maja. 20 stycznia wydano rozkaz opuszczenia miasta przez ludność cywilną, 6 lutego dowództwo twierdzy kazało opuścić Wrocław wszystkim duchownym. Wśród tych, którzy się sprzeciwili, był ksiądz Paul Peikert. Wydarzenia, których był świadkiem opisywał w swoim dzienniku. Dzięki tym zapiskom możemy się dowiedzieć, że już 18 lutego na cmentarzu przykościelnym pochowano pierwszego żołnierza SS. W 1947 r. ekshumowano z tego terenu 74 ciała żołnierzy i 67 cywilów. 15 marca ksiądz Peikert odprawił Mszę św. dla 3 tys. robotników przymusowych w obozie pracy Clauzewitz Schule (dzisiaj Zespół Szkół Elektrycznych i Elektronicznych) przy ul. Hauke Bosaka. Byli to głównie Polacy, ale też Ukraińcy, Czesi, Węgrzy, Serbowie, Bułgarzy i Francuzi. Kościół przez długi okres szczęśliwie unikał zniszczeń. 3 marca pocisk artyleryjski zniszczył sygnaturkę. Jednak bez większych uszkodzeń kościół przetrwał do Wielkiej Soboty. Wtedy jeden z pocisków zniszczył część dachu i wszystkie szyby. Dzieło zniszczenia dokonało się w Niedzielę i Poniedziałek Wielkanocny. W wyniku burzy ogniowej wypaliła się wieża. Ostatnia bomba spadła na kościół 15 kwietnia. Zniszczenia były na tyle duże, że nie mógł być użytkowany po zakończeniu wojny. Pierwszą Mszę św. po wojnie ks. Peikert odprawił w kościele Bonifratrów 6 czerwca. W 1946 r. ks. Peikert wyjechał do Bredenborn w Westfalii. Do śmierci w 1949 r. był wikarym w tamtejszym kościele parafialnym. Jego dziennik, wydany po wojnie pod tytułem „Kronika dni oblężenia Wrocławia 22 I – 6 V 1945”, stał się cennym dokumentem źródłowym, pozwalającym odtworzyć przebieg tamtych wydarzeń.

CZYTAJ DALEJ

S. Faustyna Kowalska - największa mistyczka XX wieku i orędowniczka Bożego Miłosierdzia

2024-04-18 06:42

[ TEMATY ]

św. Faustyna Kowalska

Graziako

Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia – sanktuarium w Krakowie-Łagiewnikach

Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia –
sanktuarium w
Krakowie-Łagiewnikach

Jan Paweł II beatyfikował siostrę Faustynę Kowalską 18 kwietnia 1993 roku w Rzymie.

Św. Faustyna urodziła się 25 sierpnia 1905 r. jako trzecie z dziesięciorga dzieci w ubogiej wiejskiej rodzinie. Rodzice Heleny, bo takie imię święta otrzymał na chrzcie, mieszkali we wsi Głogowiec. I z trudem utrzymywali rodzinę z 3 hektarów posiadanej ziemi. Dzieci musiały ciężko pracować, by pomóc w gospodarstwie. Dopiero w wieku 12 lat Helena poszła do szkoły, w której mogła, z powodu biedy, uczyć się tylko trzy lata. W wieku 16 lat rozpoczęła pracę w mieście jako służąca. Jak ważne było dla niej życie duchowe pokazuje fakt, że w umowie zastrzegła sobie prawo odprawiania dorocznych rekolekcji, codzienne uczestnictwo we Mszy św. oraz możliwość odwiedzania chorych i potrzebujących pomocy.

CZYTAJ DALEJ

Ks. Halík na zgromadzeniu COMECE: Putin realizuje strategię Hitlera

2024-04-19 17:11

[ TEMATY ]

Putin

COMECE

Ks. Halík

wikipedia/autor nieznany na licencji Creative Commons

Ks. Tomas Halík

Ks. Tomas Halík

Prezydent Rosji Władimir Putin realizuje strategię Hitlera, a zachodnie iluzje, że dotrzyma umów, pójdzie na kompromisy i może być uważany za partnera w negocjacjach dyplomatycznych, są równie niebezpieczne jak naiwność Zachodu u progu II wojny światowej - powiedział na kończącym się dziś w Łomży wiosennym zgromadzeniu plenarnym Komisji Episkopatów Wspólnoty Europejskiej (COMECE) ks. prof. Tomáš Halík. Wskazał, że „miłość nieprzyjaciół w przypadku agresora - jak czytamy w encyklice «Fratelli tutti» - oznacza uniemożliwienie mu czynienia zła, czyli wytrącenie mu broni z ręki, powstrzymanie go. Obawiam się, że jest to jedyna realistyczna droga do pokoju na Ukrainie”, stwierdził przewodniczący Czeskiej Akademii Chrześcijańskiej.

W swoim wystąpieniu ks. Halík zauważył, że na europejskim kontynentalnym zgromadzeniu synodalnym w Pradze w lutym 2023 roku stało się oczywiste, że Kościoły w niektórych krajach postkomunistycznych nie przyjęły jeszcze wystarczająco Vaticanum II. Wyjaśnił, że gdy odbywał się Sobór Watykański II, katolicy w tych krajach z powodu ideologicznej cenzury nie mieli lub mieli minimalny dostęp do literatury teologicznej, która uformowała intelektualne zaplecze soboru. A bez znajomości tego intelektualnego kontekstu niemożliwe było zrozumienie właściwego znaczenia soboru. Dlatego posoborowa odnowa Kościoła w tych krajach była przeważnie bardzo powierzchowna, ograniczając się praktycznie do liturgii, podczas gdy dalszych zmian wymagała mentalność.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję