Jubileuszowe uroczystości rozpoczęły się w świątyni parafialnej w Dzikowcu, gdzie przez wiele lat posługiwał sługa Boży ks. Stanisław Sudoł jako proboszcz. Jak na wstępie przypomniał ks. Jan Biedroń, postulator procesu beatyfikacyjnego ks. Stanisława Sudoła: – W 2014 r. rozpoczęło się przygotowanie do procesu beatyfikacyjnego na szczeblu diecezjalnym. Było to w 33. rocznicę od jego śmierci. Dziś mija już 5 lat od tego momentu i można powiedzieć, że ten proces przebiega bardzo sprawnie. Na 2 czerwca tegoż roku zapowiadane jest zakończenie procesu. Odbywałoby się ono w setną rocznicę święceń kapłańskich sługi Bożego. Po zakończeniu procesu na szczeblu diecezjalnym akta trafią do Rzymu i tam rozpocznie się kolejny etap – mówił ksiądz postulator.

Przed rozpoczęciem Eucharystii zebrani wysłuchali prelekcji ks. Józefa Konefała. Siostrzeniec sługi Bożego, a jednocześnie wieloletni współpracownik i w końcu następca na probostwie w Dzikowcu, wspominał swego poprzednika oraz dzielił się osobistymi refleksjami, przypominając jego pełne poświęcenia posługiwanie jako kapłana i spowiednika oraz duszpasterza, który z pełnym zaangażowaniem troszczył się o swoich parafian.

Najważniejsza jest modlitwa

Centralnym punktem świętowania była Msza św., której przewodniczył bp Krzysztof Nitkiewicz, a koncelebrował postulator procesu ks. Jan Biedroń oraz kapłani z dekanatu Raniżów. We wspólnej modlitwie uczestniczyli przedstawiciele władz gminnych oraz Klubu Inteligencji Katolickiej z Tarnobrzega, a także dzieci, młodzież i nauczyciele miejscowej szkoły, która nosi imię ks. Stanisława Sudoła, oraz parafianie.

W homilii Biskup Ordynariusz, nawiązując do patrona dnia, św. Józefa, mówił: – Ks. Stanisław Sudoł miał wiarę i miłość podobną do św. Józefa. W ten sposób był prawdziwie sprawiedliwy, a Bóg mu błogosławił i obdarzał swoimi łaskami, które przez jego posługę spływały na wiernych. Spowiadał nieraz od trzeciej nad ranem, kiedy pojawiali się pierwsi penitenci. Chodził pieszo z Najświętszym Sakramentem od chorego do chorego i bynajmniej nie tylko w pierwsze piątki, a kiedy ktoś usiłował mu włożyć do kieszeni ofiarę pieniężną, bronił się, mówiąc: „Zabierz tego węża”. Iluż kapłanów straciło wiarę z powodu wygodnictwa i przywiązania do dobór materialnych? Na szczęście większość księży jest gorliwa i Chrystus dokonuje przez nich niezliczonych cudów. Módlmy się o taką przemianę naszych serc, a sługa Boży niech nam wyprasza w niebie nowe, dobre powołania, oraz świętych kapłanów, ojców i mężczyzn.

Coś na słodko

Po zakończonej modlitwie w świątyni zebrani udali się na plac szkoły noszącej imię ks. Stanisława Sudoła. Delegacje złożyły wieńce, ksiądz postulator poprowadził modlitwę o beatyfikację, a Ksiądz Biskup pobłogosławił zebranych. Następna część uroczystości szkolnych odbyła się na sali gimnastycznej. Zebranych powitała dyrektor Zespołu Szkół Justyna Mytych. Młodzież wystawiła okolicznościowe przedstawienie oraz odbył się Turniej Wiedzy o Patronie Szkoły: „Poznać świętego po znakach jego” o słoik miodu. Idea takiego konkursu wzięła się stąd, iż ks. Sudoł bardzo kochał pszczoły, sam nimi się opiekował, wyrabiał ule, które do tej chwili można oglądać w Zembrzy koło Raniżowa, miejscu, skąd pochodził i gdzie się urodził.

Droga do beatyfikacji

W parafii Dzikowiec podejmowane są różnorakie działania, aby wyprosić łaskę beatyfikacji długoletniego duszpasterza. Jak zaznacza miejscowy proboszcz ks. Piotr Kowal: – Sługa Boży mocno zapisał się w pamięci. Mieszkańcy parafii chętnie przychodzą na cmentarz, gdzie był pochowany sługa Boży, a teraz często zatrzymują się przy wejściu do kościoła, gdzie zostały przeniesione jego doczesne szczątki. Wiem również, że parafianie często w prywatnej modlitwie proszą Boga za wstawiennictwem sługi Bożego. W kościele w każdy czwartek modlimy się o go wyniesienie na ołtarze. W każdą pierwszą sobotę miesiąca jest Msza św. za dusze czyśćcowe i jednocześnie modlitwa o beatyfikację „ratownika dusz czyśćcowych”, jak nazywany jest sługa Boży.

Popularyzacja świątobliwego kapłana odbywa się również poza terenem, gdzie żył i działał. Jak zaznacza prezes KIK w Tarnobrzegu, Ewa Lipińska-Mikrut: – Jako Klub Inteligencji Katolickiej zorganizowaliśmy w Tarnobrzegu wykład nt. ks. Stanisława Sudoła, który poprowadził postulator ks. Jan Biedroń. Odwiedziliśmy rodzinne strony sługi Bożego, byliśmy w muzeum jemu poświęconym, w świątyni, w której pracował, i przy jego grobie, modląc się wspólnie o jego beatyfikację. Jako przedstawiciele KIK uczestniczyliśmy również we Mszy św. i dniach patrona w tutejszej szkole.

– Patrząc z perspektywy czasu, powinniśmy być wdzięczni, że mamy w diecezji kolejnego kapłana, który – zwłaszcza w obecnym czasie – pokazuje nam wymiar pięknego życia kapłańskiego i świętości, a jednocześnie jest promotorem powołań kapłańskich i zakonnych. Można by podsumować jego życie słowami: „Zwyczajny kapłan, a z drugiej strony nadzwyczajny poprzez swoją świętość”.

Życie świątobliwego kapłana

Ks. Stanisław Sudoł urodził się 16 marca 1895 r. w Zembrzy k. Raniżowa. Uczęszczał do szkoły ludowej w pobliskiej wsi Zielonka, następnie do gimnazjum w Rzeszowie i w Przemyślu. W 1915 r. wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Przemyślu. Święcenia kapłańskie przyjął 1 czerwca 1919 r. z rąk świętego biskupa Józefa Sebastiana Pelczara. Pracował w parafiach: Rakszawa, Wiązownica i Dzikowiec. Dał się poznać jako asceta, gorliwy duszpasterz, człowiek modlitwy, katecheta i budowniczy kościołów. Wierni z powierzonych mu parafii mogli zawsze korzystać z jego posługi sakramentalnej i kompetentnych rad. Zaangażował się również w łagodzenie napięć na tle narodowościowym i politycznym. Ks. Sudoł zakończył swoje świątobliwe życie 19 marca 1981 r. Został pochowany w Dzikowcu.