O takich ludziach mówi się, że ich biografia to gotowy scenariusz na film. To z pewnością przypadek Jana Nowaka-Jeziorańskiego, polityka, dziennikarza, ale przede wszystkim kuriera i emisariusza Armii Krajowej i Rządu RP w Londynie, a potem przez wiele lat szefa polskiej rozgłośni Radia Wolna Europa. Tyle że z jego biografii dałoby się wykroić kilka scenariuszy – tylko wybierać. Wybrać musiał Władysław Pasikowski, który za namową i pomysłem Muzeum Powstania Warszawskiego wyreżyserował film „Kurier” o Nowaku-Jeziorańskim.
O takich reżyserach mówi się, że samo ich nazwisko przyciąga do kin. Tak może być w tym wypadku, ale ci, którzy zdecydują się na obejrzenie filmu, dostrzegą, że ich ulubiony reżyser tylko do pewnego stopnia stanął na wysokości zadania, bo być może nie był w formie. Z przebogatej biografii Nowaka-Jeziorańskiego Pasikowski do sfilmowania wybrał czas poprzedzający wybuch Powstania Warszawskiego, gdy kurier, jako ostatni emisariusz rządu emigracyjnego, przebijał się z Anglii do Warszawy.
Mankamentem filmu jest to, że Władysław Pasikowski – reżyser i współscenarzysta – za dużo chce jednocześnie opowiedzieć. Nie tylko o kurierze i jego przygodach, nie tylko o sytuacji przed wybuchem Powstania Warszawskiego i nie tylko o wielkiej polsko-brytyjskiej polityce. I z żadnego z wątków nie wyciska wszystkiego. Z materiału, którymi dysponowali twórcy filmu, dałoby się zrobić serial – na pewno nie jest to materiał tylko na jeden film.
Pomóż w rozwoju naszego portalu