Reklama

Niedziela na Podbeskidziu

60 lat parafii w Drogomyślu

Niedziela bielsko-żywiecka 1/2019, str. IV

[ TEMATY ]

parafia

Monika Jaworska

Uroczystości jubileuszowe w Drogomyślu

Uroczystości jubileuszowe w Drogomyślu

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Ta parafia jest namiotem spotkania Boga z nami. Przychodzimy do Niego w każdej porze dnia i nocy z radościami i smutkami po wiarę, nadzieję i miłość. Dziś dziękujemy za 60 lat opatrznościowej Obecności, za wszystkie łaski i opiekę Maryi – powiedział bp senior Tadeusz Rakoczy w parafii Matki Bożej Częstochowskiej w Drogomyślu. Tam 16 grudnia odbyły się uroczystości 60-lecia istnienia parafii.

Zebranych powitał proboszcz ks. Arkadiusz Knefel, przypominając, że bp Tadeusz Rakoczy gościł tutaj przy okazji jubileuszu także 10 lat temu. – Dziękujemy Bogu za dar wspólnoty parafialnej. Eucharystia nadaje najgłębszy sens wszystkiemu, co przeżywamy, czynimy i z czym wiążemy nadzieję – mówił biskup Rakoczy w homilii. W uroczystości obok biskupa, kapłanów i służby liturgicznej uczestniczyli parafianie, w tym wspólnoty, oraz zaproszeni goście. Grała górnicza orkiestra dęta.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Jak wspomniał Hierarcha, idea budowy kościoła katolickiego w Drogomyślu pojawiła się w okresie międzywojennym, zaś starania o realizację tych zamierzeń podjęto w latach 50., kiedy z powodu budowy Jeziora Goczałkowickiego rozebrano 2 świątynie – w Zarzeczu i Gołyszu. O budowę starał się najpierw ks. Stanisław Szarlej, a po nim – ks. kan. Arkadiusz Miś – pierwszy proboszcz w latach 1964-90, budowniczy, propagator trzeźwości i abstynencji, a na polu ekumenicznym jeden z pierwszych kapłanów dialogu między wyznaniami chrześcijańskimi na Śląsku. Projekt architektoniczny przygotował Stanisław Kwaśniewicz. Poświęcenia kamienia węgielnego dokonał 19 listopada 1966 r. bp Juliusz Bieniek. Rozpoczęto budowę kościoła, która trwała od 1966 r. do 1969 r. Parafia w Drogomyślu została erygowana 15 grudnia 1958 r. jako kuracja, czyli samodzielna stacja duszpasterska z osobowością prawną. Kościół został poświęcony 11 maja 1969 r. przez biskupa katowickiego Herberta Bednorza. 5 grudnia 1984 r. bp Damian Zimoń wydał dekret potwierdzający istnienie tej parafii. Drugim proboszczem jest ks. kan. Arkadiusz Knefel (od 1990 r. do dziś).

– Zdaniem historyków sztuki, kościół jest pierwszą realizacją idei posoborowych w budownictwie sakralnym w tej części Śląska. Jest w pewnym sensie zabytkiem, ale sztuki nowoczesnej. Stale upiększany i remontowany. Obecnie trwają prace przy malowaniu korony różańcowej. Z podziwem patrzę na jego wnętrze, piękną architekturę i bogatą infrastrukturę – powiedział Biskup.

Na zakończenie ksiądz proboszcz wraz z przedstawicielami Rady Parafialnej podziękował Biskupowi za obecność i zauważył, że na tę niedzielę został wydany 1000. numer parafialnego pisma „Dobry Pasterz”. Zaś Akcja Katolicka wydała okolicznościowy kalendarz ze zdjęciami z życia parafialnego.

2019-01-02 12:58

Oceń: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Św. Katarzyna z kościoła w Piasku Wielkim

Wszystko wskazuje na to że, obraz patronki kościoła w Piasku Wielkim w końcu odzyska swój blask. Wcześniej renowację przejdą również pozostałe zabytkowe obrazy i ołtarze – zapowiada ks. proboszcz Sławomir Dalczyński

Jak wspomina kronikarz Jan Długosz, pierwszy kościół w Piasku Wielkim wybudowano prawdopodobnie już w 1108 r. W czasie rozbicia dzielnicowego, być może na skutek najazdu Tatarów został zburzony. Obecna świątynia powstała w 1340 r. z fundacji kasztelana krakowskiego Spicimira, zwanego Spytkiem herbu Leliwa. Pierwsza wzmianka o parafii pochodzi z 1373 r. W XV wieku parafia obejmowała 3 wsie, których właścicielem był kolejny dziedzic rodu Leliwa – Spytek z Melsztyna – przywódca polskich husytów, który zawiązał konfederację husytów. Zabity w czasie walki, został pochowany w kościele. W poł. XVI wieku dziedzicami Piasku Wielkiego byli Gnoińscy herbu Warmia, czyli Rak, zaś właścicielem Piasku Małego – Zaborowscy herbu Jastrzębiec. Ich herby zamieszczone są na zabytkowych odrzwiach, prowadzących obecnie z prezbiterium do zakrystii. Obydwa rody zmieniły wyznanie na ariańskie. Gnoiński sprofanował świątynię, wjeżdżając do niej na koniu, wejście to zamurowano. Kościół wrócił do katolików po 1590 r. i został ponownie konsekrowany. Jednak pod koniec XVIII wieku popadł w ruinę. Dopiero w latach 1898 –1902 odbudowano go dzięki inicjatywie ks. Antoniego Jasińskiego. Kościół rozbudowano i nadano mu neogotycki charakter. To budowla murowana, z prostokątną nawą, niższym i węższym prezbiterium, zamkniętym wielobocznie. W nawie północnej znajduje się pochodzący z jednego z wiślickich kościołów ołtarz św. Tekli. W nawie główniej, po lewej stronie zobaczymy słynący łaskami ołtarz z XVIII-wiecznym obrazem Matki Boskiej Częstochowskiej. Patronka kościoła św. Katarzyna ma swój ołtarz po prawej stronie nawy. Wizerunek ma ciekawą historię, ponieważ został przemalowany z obrazu św. Barbary na potrzeby kościoła, którego patronką jest św. Katarzyna. Dziewica i męczennica ukazana jest z mieczem w dłoni oraz z kołem, którym łamano jej kości. Ołtarz główny z barokowym krucyfiksem – to dar z kościoła św. Wojciecha w Kielcach.
CZYTAJ DALEJ

Apostoł Armenii

Niedziela Ogólnopolska 39/2024, str. 20

[ TEMATY ]

patron

commons.wikimedia.org,

Święci Juda Tadeusz i Bartłomiej jako pierwsi ewangelizowali tereny Armenii, ale to dzięki św. Grzegorzowi Oświecicielowi chrześcijaństwo stało się tam religią panującą.

Życiorys Grzegorza pełen jest luk, które uzupełniają legendy. Miał on być synem księcia Armenii, który wraz z całą rodziną został zamordowany w wyniku walki o władzę. Ocalał jedynie Grzegorz, którego mamka w porę wywiozła do Cezarei Kapadockiej. Tam wychował się w wierze chrześcijańskiej. Był gorliwy, chciał się poświęcić Bogu, ale nakłoniono go do małżeństwa, by zachować ród. Z tego związku narodziło się dwóch synów, którzy wykazali się pobożnością godną swojego ojca. Wkrótce żona Grzegorza poświęciła się na służbę Bogu, a on sam wrócił do Armenii.
CZYTAJ DALEJ

Kard. Parolin: Stolica Apostolska u boku budowniczych pokoju

2025-09-30 11:05

[ TEMATY ]

kard. Pietro Parolin

Vatican Media

Kard. Pietro Parolin

Kard. Pietro Parolin

Na łamach „Polizia Moderna”, miesięcznika włoskiej Policji Państwowej poświęconego tematowi „Pokój i bezpieczeństwo”, Sekretarz Stanu kard. Parolin przedstawia swój wkład w refleksję nad pokojem, podkreślając, że osłabienie multilateralizmu zwiększyło trudności w rozwiązywaniu napięć obecnych na świecie. Numer specjalny, w święto św. Michała Archanioła, ukazuje zaangażowanie sił bezpieczeństwa przy okazji ostatnich wielkich wydarzeń w Watykanie.

„Pokój” – to pierwsze słowo, które Papież Leon XIV skierował do osób zgromadzonych na Placu św. Piotra, aby spotkać nowo wybranego Papieża. O pokój woła serce każdego mężczyzny i każdej kobiety. O pokój błagają narody cierpiące z powodu zbyt wielu wojen, które w tych dniach mnożą się w sposób absurdalny.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję