KS. PAWEŁ KONIECZNY: – Księże Prałacie, mija właśnie 10 lat, od kiedy został Ksiądz mianowany dyrektorem Caritas Archidiecezji Przemyskiej. Jak Ksiądz ocenia ten miniony, dość długi okres czasu?

KS. PRAŁ. ARTUR JANIEC: – Rzeczywiście 10 lat to niemały okres czasu, na który próbuję patrzeć w perspektywie wiary. A wiara ma to do siebie, że pozwala nam widzieć więcej, lepiej i dalej, widzieć nade wszystko stałą obecność i działanie Pana Boga w naszym życiu. Jeżeli zatem w takim kluczu patrzę na ten miniony czas dziesięciu lat mojego życia i posługi kapłańskiej realizowanej w Caritas naszej archidiecezji, to mogę powiedzieć, że moje serce napełnia głęboka wdzięczność wobec Pana Boga. Wdzięczność za Jego opiekę, wsparcie i dobre natchnienia, których nieustannie doświadczałem i wciąż doświadczam. Wdzięczność za spotkanych ludzi, począwszy od wszystkich kapłanów, z którymi dane mi było w ciągu tych 10 lat współpracować. Wdzięczność za wszystkich pracowników i wolontariuszy naszej Caritas. Wdzięczność za wszystkich dobroczyńców i tych, którzy w jakikolwiek sposób wspierają i współpracują z nami dla dobra potrzebujących, niosąc im miłość, pomoc i dobre serce.

– Od dziesięciu lat jest Ksiądz odpowiedzialny za funkcjonowanie Caritas naszej archidiecezji. Ta odpowiedzialna posługa dotyczy zaspokajania różnych ludzkich potrzeb. Jak w tej perspektywie ostatnich lat zmieniały się te potrzeby i w jakim zakresie działalność Caritas reagowała na nie?

– Oczywiście, ze zrozumiałych względów początkowy etap mojej pracy w Caritas służył między innymi zrozumieniu bieżącej sytuacji, już podejmowanych dzieł oraz inicjatyw. Refleksja ta jednak szybko zaczęła we mnie budzić przekonanie, że z jednej strony trzeba kontynuować już realizowane plany, a z drugiej starać się dostrzegać nowe wyzwania i potrzeby. Tak ogólnie podzieliłbym owe zmieniające się potrzeby, ale także odkrywane możliwości rozpoczęcia nowych dzieł, na grupy. Pierwszą – i ona jest zawsze niezwykle ważna – są dzieci i młodzież. Wiąże się to między innymi z kryzysem, jaki dotyka dzisiaj nasze rodziny. Wystarczy, że wspomnę dramat rodzin rozbitych i całą gamę trudności, jakie z tego wynikają. Drugą grupą są osoby bezdomne i ubogie, osoby pozbawione podstawowych środków do życia. Kolejną są osoby niepełnosprawne – zarówno fizycznie, jak i psychicznie. Następnie mamy chorych, dotkniętych bólem fizycznym, przykutych niejednokrotnie do łóżka oraz osoby w podeszłym wieku. I jeszcze jedna grupa osób, której sytuacja również leży mi bardzo na sercu – są nimi osoby bezrobotne, przeżywające między innymi dramat wykluczenia społecznego, czujące się często gorsze i niepotrzebne.

– Od trzech miesięcy współpracuję z Księdzem Dyrektorem i muszę przyznać, że wielość działań Caritas przerosła moje wyobrażenia. Chciałbym, by Ksiądz pokrótce opowiedział Czytelnikom o różnych inicjatywach podejmowanych w ostatnich latach. Wobec jakich kategorii osób adresowana jest pomoc?

– Odwołam się do wspomnianych wyżej grup, kategorii osób, do których adresujemy nasze dzieła, inicjatywy oraz pomoc. Pierwszą z nich są dzieci i młodzież, których codziennie zapraszamy do korzystania z zajęć w ramach prowadzonych świetlic socjoterapeutycznych. Na terenie naszej archidiecezji Caritas prowadzi świetlice w pięciu miejscach: Przemyśl (ul. Piotra Skargi 6), Łańcut (przy kościele farnym), Grodzisko Dolne, Sanok (przy parafii Przemienienia Pańskiego) oraz Ustrzyki Dolne (przy Bieszczadzkim Centrum Charytatywnym). Każdego dnia, od poniedziałku do piątku dzieci i młodzież uczestniczą w różnych spotkaniach, wyjazdach, konkursach organizowanych przez wykwalifikowanych wychowawców oraz pedagogów. Pomagają im również wolontariusze, a także psychologowie oraz nauczyciele. Ponadto warto wspomnieć organizowaną w czasie wakacji tzw. Akcję Letnią, czyli tygodniowe turnusy o charakterze wypoczynku w duchu chrześcijańskim dla dzieci i młodzieży. Uczestnicy tych turnusów przebywają pod opieką przygotowanych animatorów, codziennie uczestniczą we Mszy św., poznają ciekawych ludzi oraz miejsca, jak również zdobywają potrzebne w życiu postawy, tj. odpowiedzialność, sumienność czy wytrwałość. Ponadto pod koniec wakacji organizujemy akcję pn. „Tornister pełen uśmiechu”. Pomagamy dzieciom i młodzieży rozpoczynającym rok szkolny, przekazując przybory potrzebne do nauki. Nadmienię, że od kilku lat nasza Caritas – na prośbę Caritas Polska z Warszawy – przygotowuje w Przemyślu ogólnopolską edycję „Tornistra”. Inna inicjatywa, która skierowana jest do dzieci i młodzieży, tym razem przez cały czas trwania roku szkolnego, to program stypendialny „Skrzydła”. Jest to bardzo konkretny sposób wsparcia dla uczniów, którzy w każdym miesiącu otrzymują stypendium w wysokości 150 zł. W sensie szerszym nasza troska o najmłodszych wyraża się również poprzez działalność od wielu lat Domu Matki i Dziecka w Przemyślu. Tam najczęściej młode matki, które same muszą wychowywać dzieci, mogą zamieszkać i otrzymać pomoc materialną, psychologiczną oraz duchową.
Druga kategoria to osoby bezdomne i potrzebujące – dla nich prowadzimy kuchnie dla ubogich (w Centrum Caritas w Przemyślu, Krośnie oraz w Leżajsku), magazyn z odzieżą oraz łaźnię (w Przemyślu). Ponadto prowadzimy schronisko dla bezdomnych mężczyzn w Leżajsku.
Kolejną grupą są osoby niepełnosprawne – wśród różnych dzieł wymienię Dom Pomocy Społecznej dla mężczyzn w Przemyślu (prowadzony kiedyś przez Braci Albertynów), mieszkania treningowe (w Przemyślu, przy ul. Ks. Popiełuszki), Ośrodek Rewalidacyjno-Wychowawczy w Wysokiej k. Łańcuta, Warsztaty Terapii Zajęciowej w Leżajsku i wreszcie Dom Samopomocy w Kąkolówce.
Ponadto dla osób chorych prowadzimy dwa hospicja. Pierwsze w Krośnie, oraz – istniejące od września tego roku – w Przemyślu. Ponadto bardzo wielkim uznaniem cieszy się Centrum Terapii i Rehabilitacji przy ul. Ks. Popiełuszki w Przemyślu. Wspomnę również 4 Stacje Opieki Medycznej: w Bolestraszycach, Bukowsku, Dydni oraz Zręcinie. Osoby w podeszłym wieku natomiast zapraszamy do udziału w zajęciach w ramach Klubu Seniora w Przemyślu oraz Domów Dziennego Pobytu w Przemyślu, Łańcucie, Sanoku, Ustrzykach Dolnych oraz Zboiskach. Prowadzimy także Dom Pomocy Społecznej w Kąkolówce oraz Dom Pomocy Społecznej dla osób przewlekle chorych z zaburzeniami psychicznymi w Sanoku.
Ostatnią grupę, której Caritas niesie swą pomoc, stanowią osoby bezrobotne, dla nich mamy przygotowane różne kursy i zajęcia w ramach funkcjonowania Centrum Integracji Społecznej w Przemyślu, Tryńczy, Przychojcu i Woli Zarczyckiej. Powiem tylko, że część osób, które skorzystały z tych szkoleń czy warsztatów, znalazło stałą pracę w różnych zakładach czy firmach, wracając po długoletniej przerwie na rynek pracy.

– O tym między innymi, które inicjatywy Caritas przynoszą Księdzu Dyrektorowi najwięcej radości oraz skąd finansowana jest ta szeroka działalność, dowiemy się z dalszej części wywiadu, do lektury którego zapraszam już za tydzień.