Reklama

Niedziela Podlaska

Św. Stanisław Kostka – patron polskiej młodzieży

Polscy biskupi ogłosili rok 2018 – Rokiem św. Stanisława Kostki. W 450. rocznicę śmierci tego świętego młodzieńca powinniśmy uczyć się od niego wytrwałości w odkrywaniu i realizowaniu swojego powołania

Niedziela podlaska 35/2018, str. VII

[ TEMATY ]

patron

Magdalena Pijewska

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Młody szlachcic w Wiedniu

Stanisław urodził się 28 grudnia 1550 r. w Rostkowie na Mazowszu. Był synem Jana, kasztelana zakroczymskiego. Jego krewni zajmowali ważne stanowiska w ówczesnej Polsce. W wieku 14 lat razem ze swoim bratem Pawłem został wysłany do elitarnej wiedeńskiej szkoły jezuitów, która cieszyła się wówczas niemałą sławą. Codziennie odprawiano tam Mszę św. Przynajmniej raz w miesiącu studenci przystępowali do sakramentu pokuty. Modlono się przed lekcjami i po nich. Kiedy jezuitom odebrano internat, Stanisław musiał się przenieść na stancję do domu zagorzałego luteranina, senatora Kimberkera. Był to okres świeżo po reformacji i w Austrii cały czas można było zauważyć napięcia między katolikami a protestantami. Stanisław widząc negację prawd o Matce Bożej oraz realnej obecności Pana Jezusa w Komunii św., tym bardziej rozwijał osobisty kult maryjny i eucharystyczny. Wśród kolegów wyróżniał się pobożnością, skromnością i umiarkowaniem. Gorliwie służył do Mszy św., często pozostawał w kościele lub kaplicy na adorację. Stanisław, mając zamiar wstąpić do zakonu jezuitów, usiłował prowadzić życie na wzór zakonny, co było nieraz powodem przykrości. Zarówno koledzy, jak i brat uważali Stanisława za „dziwaka”. Usiłowali go przekonywać do zmiany postępowania złośliwymi przezwiskami, a potem nawet przemocą. Mimo iż Stanisław spotykał się z brakiem zrozumienia, w środowisku kolegów nie wstydził się modlitwy i medytacji. Powtarzał, że „trzeba więcej podobać się Bogu niż bratu”.

Chcę zostać jezuitą!

W grudniu 1565 r. ciężko zachorował. Według własnej relacji, był pewien śmierci, a nie mógł otrzymać Komunii św., gdyż właściciel domu nie chciał wpuścić kapłana katolickiego. Wówczas sama św. Barbara, patronka dobrej śmierci, do której zwrócił się młodzieniec, w towarzystwie dwóch aniołów przyniosła mu wiatyk. W czasie choroby objawiła mu się również Najświętsza Maryja Panna z Dzieciątkiem, które złożyła na jego ręce. Od Niej też doznał cudu uzdrowienia i usłyszał polecenie, aby wstąpił do Towarzystwa Jezusowego. Niestety, aby wstąpić do zakonu, potrzebna była zgoda rodziców, którzy sprzeciwili się temu pomysłowi. Stanisław tak bardzo pragnął zostać zakonnikiem, że postanowił uciec z domu. 10 sierpnia 1567 r., w niedzielę rano po Mszy św., ubrany w ubogie szaty, by nie zwracać na siebie uwagi, ruszył w drogę. Wysłany za nim pościg nie rozpoznał Stanisława pod żebraczym przebraniem. Stanisław udał się do Piotra Kanizjusza, przełożonego prowincji niemieckiej. Odnalazł go w Dylindze, po przebyciu pieszo 650 km. W Dylindze jezuici mieli swoje kolegium. Tam Stanisław został przyjęty na próbę. O. Piotr Kanizjusz, późniejszy święty, bał się przyjąć młodzieńca do swojej prowincji w obawie przed gniewem rodziców i ich zemstą na jezuitach w Wiedniu. Przekonał się jednak o wielkiej wartości Stanisława i poradził mu, aby udał się do Rzymu, do samego generała Ojców Jezuitów. Wystawił też Stanisławowi wspaniałą opinię, pisząc: „Spodziewam się po nim rzeczy przedziwnych”.

Być z Maryją na Jej Wniebowzięcie

Droga do Rzymu była długa i uciążliwa. 25 października 1567 r. zapukał do furty klasztornej Ojców Jezuitów. Generał jezuitów Franciszek Borgiasz, również późniejszy święty, zadecydował o przyjęciu Stanisława do nowicjatu wbrew woli rodziców. W 1568 r. Stanisław złożył śluby zakonne. Na miesiąc przed śmiercią wyznał przyjaciołom, że nie opuszcza go przeczucie o bliskiej śmierci. Prosił Matkę Bożą, by Jej Wniebowzięcie mógł przeżywać w niebie. Prośba została wysłuchana. 13 sierpnia młody zakonnik nagle zachorował. W wigilię Wniebowzięcia zemdlał, a z ust zaczęła płynąć krew. Gdy podano mu różaniec, nagle twarz Stanisława zajaśniała tajemniczym blaskiem, a pytany, czy może sobie czegoś życzy, odparł: „Widzę Najświętszą Maryję Pannę z orszakiem świętych, którzy po mnie przychodzą”. Zmarł kilka minut po północy, 15 sierpnia 1568 r., mając zaledwie 18 lat. Został beatyfikowany w 1602 r. przez papieża Pawła V. Został pierwszym jezuitą wyniesionym na ołtarze. Świętym ogłosił go 31 grudnia 1726 r. Benedykt XIII. W naszej diecezji znajdziemy jedną parafię pod wezwaniem św. Stanisława Kostki – w Jerzyskach.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2018-08-28 12:10

Ocena: +2 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Św. Jan Paweł II patronem województwa

Kongregacja Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów 26 stycznia ustanowiła św. Jana Pawła II Niebiańskim Patronem Województwa Kujawsko-Pomorskiego. To wyjątkowa i niespotykana jak do tej pory rzeczywistość w Polsce. Św. Jan Paweł II, który do tej pory patronuje wielu miejscowościom, szkołom, organizacjom, został tym razem ogłoszony patronem jednego z województw. O ustanowienie tego patronatu zwrócił się do Stolicy Apostolskiej bp Andrzej Suski. Starania te poparli także inni biskupi, których diecezje znajdują się w granicach województwa kujawsko-pomorskiego. Patronat papieski to owoc intensywnej pamięci i licznych odniesień wielu środowisk, w tym władz wojewódzkich oraz władz samorządowych, jak i pojedynczych mieszkańców województwa, do osoby i wartości, którymi żył św. Jan Paweł II.

CZYTAJ DALEJ

Dziś Wielki Czwartek – początek Triduum Paschalnego

[ TEMATY ]

Wielki Czwartek

Pio Si/pl.fotolia.com

Od Wielkiego Czwartku Kościół rozpoczyna uroczyste obchody Triduum Paschalnego, w czasie którego będzie wspominać mękę, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. W Wielki Czwartek liturgia uobecnia Ostatnią Wieczerzę, ustanowienie przez Jezusa Eucharystii oraz kapłaństwa służebnego.

Wielki Czwartek jest szczególnym świętem kapłanów. Rankiem, jeszcze przed wieczornym rozpoczęciem Triduum Paschalnego, ma miejsce szczególna Msza św. Co roku we wszystkich kościołach katedralnych biskup diecezjalny wraz z kapłanami (nierzadko z całej diecezji) odprawia Mszę św. Krzyżma. Poświęca się wówczas krzyżmo oraz oleje chorych i katechumenów. Przez cały rok służą one przy udzielaniu sakramentów chrztu, święceń kapłańskich, namaszczenia chorych, oraz konsekracji kościołów i ołtarzy. Namaszczenie krzyżem świętym oznacza przyjęcie daru Ducha Świętego.. Krzyżmo (inaczej chryzma, od gr. chrio, czyli namaszczać, chrisis, czyli namaszczenie) to jasny olej z oliwek, który jest zmieszany z ciemnym balsamem.

CZYTAJ DALEJ

Zatęsknij za Eucharystią

2024-03-28 23:37

Marzena Cyfert

Mszy Wieczerzy Pańskiej przewodniczył bp Maciej Małyga

Mszy Wieczerzy Pańskiej przewodniczył bp Maciej Małyga

Tęsknimy za różnymi rzeczami (…) Czy kiedyś jednak tęskniłem za przyjęciem Komunii świętej? To jest chleb pielgrzymów przez świat do królestwa nie z tego świata – mówił bp Maciej Małyga w katedrze wrocławskiej.

Ksiądz biskup przewodniczył Mszy Wieczerzy Pańskiej. Eucharystię koncelebrowali abp Józef Kupny, bp Jacek Kiciński oraz kapłani z diecezji.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję