W piątek 13 lipca w Wyższym Seminarium Duchownym w Gościkowie-Paradyżu spotkały się wszystkie grupy oazowe przeżywające w pierwszym turnusie oazy wakacyjne na terenie naszej diecezji. Spotkanie stało się okazją do wspólnej modlitwy, ale również podzielenia się doświadczeniem rekolekcyjnym z innymi grupami
Na wakacyjny Dzień Wspólnoty przybyły następujące grupy: Oaza Rodzin I stopnia z Rokitna z ks. Dariuszem Orłowskim, Oaza Dzieci Bożych I stopnia z Rokitna z ks. Łukaszem Żołubakiem, Oaza Nowej Drogi II stopnia z Łagowa z ks. Łukaszem Sławińskim oraz Oaza Dzieci Bożych II stopnia dla ministrantów z Paradyża z ks. Rafałem Witkowskim. Oazowicze, którzy spotkali się w Paradyżu pochodzili nie tylko z naszej diecezji, ale także z innych ośrodków, m.in. z Krakowa, Warszawy, Szczecina, Wałcza, Gdańska czy Legnicy.
Dzień Wspólnoty podczas oazy odbywa się w dniu, w którym uczestnicy rekolekcji przeżywają tajemnicę jedności w Duchu Świętym. Na plan takiego wydarzenia składają się następujące elementy: meldunek, podczas którego prezentowany jest znak oazy oraz jej piosenka, godzina świadectwa, podczas której można usłyszeć świadectwa z przeżytych rekolekcji, Msza św., wspólny posiłek oraz godzina odpowiedzialności i misji poświęcona dziełu Krucjaty Wyzwolenia Człowieka.
– Dziś spotykamy się tu razem, aby doświadczyć mocy wspólnoty. Nasze rekolekcje przeżywaliśmy w różnych miejscach, ale łączyły nas te same pragnienia. Przybyliśmy tutaj do Paradyża, by te pragnienia móc realizować – powiedział ks. Sławiński, moderator z Łagowa, który jednocześnie pełnił funkcję moderatora Oazy Wielkiej Betfage.
Oaza Wielka łączy w sobie oazowe grupy rekolekcyjne różnych typów i stopni, by razem przeżywać tajemnicę Kościoła, który dzięki Duchowi Świętemu objawia się światu. Polska jest podzielona na takie oazy wakacyjne, które obejmują najczęściej teren jednej diecezji. Każda z wielkich oaz nosi nazwę konkretnego biblijnego miejsca. Nasza diecezja nosi nazwę Betfage, czyli miejscowości, z której uczniowie wyszli, by przygotować Paschę do spożycia dla Jezusa i pozostałych Apostołów.
11 listopada odbyło się spotkanie diakonii komunikowania społecznego Ruchu Światło-Życie.
- Zastanawialiśmy się nad tym, co chcemy robić dalej, ale już nie w sensie technicznym, tylko w jaki sposób chcemy się formować – wyjaśnia moderator ks. Tomasz Dragańczuk. - Jako DKS poruszamy się w rzeczywistościach medialnych, czy to strona internetowa, czy media społecznościowe, ale przez to umyka na to, że jako członkowie Ruchu przede wszystkim powinniśmy siebie formować w tej diakonii. Bo każda diakonia w Ruchu ma formować konkretną grupę animatorów, którzy mają konkretną odpowiedzialność, konkretny charyzmat. Dlatego myślimy m.in. nad tym, jak budować wspólnotę, którą zaczynamy powoli tworzyć – bo nasz aktualny skład dopiero się kształtuje. Chcemy więc spotkać się na wspólnej Eucharystii i adoracji Najświętszego Sakramentu, ale też znaleźć czas na zwyczajną rozmowę i bycie ze sobą.
– Francesco! Francesco! – głos Marii Giuseppy odbijał się od niskich kamiennych domków przy ul. Vico Storto Valle w Pietrelcinie. Ale chłopca nigdzie nie było widać, mały urwis znów gdzieś przepadł. Może jest w kościele albo na pastwisku w Piana Romana? A tu kabaczki stygną i ciecierzyca na stole. W całym domu pachnie peperonatą. – Francesco!
Maria Giuseppa De Nunzio i Grazio Forgione pobrali się 8 czerwca 1881 r. w Pietrelcinie. W powietrzu czuć już było zapach letniej suszy i upałów. Wieczory wydłużały się. Panna młoda pochodziła z rodziny zamożnej, pan młody – z dużo skromniejszej. Miłość, która im się zdarzyła, zniwelowała tę różnicę. Żadne z nich nie potrafiło ani czytać, ani pisać. Oboje szanowali religijne obyczaje. Giuseppa pościła w środy, piątki i soboty. Małżonkowie lubili się kłócić. Grazio często podnosił głos na dzieci, a Giuseppa stawała w ich obronie. Sprzeczki wywoływały też „nadprogramowe”, zdaniem męża, wydatki żony. Nie byli zamożni. Uprawiali trochę drzew oliwnych i owocowych. Mieli małą winnicę, która rodziła winogrona, a w pobliżu domu rosło drzewo figowe. Dom rodziny Forgione słynął z gościnności, Giuseppa nikogo nie wypuściła bez kolacji. Grazio ciężko pracował. Gdy po latach syn Francesco zapragnął być księdzem, ojciec, by sprostać wydatkom na edukację, wyjechał za chlebem do Ameryki. Kapłaństwo syna napawało go dumą. Wiele lat później, już w San Giovanni Rotondo, Grazio chciał ucałować rękę syna. Ojciec Pio jednak od razu ją cofnął, mówiąc, że nigdy w życiu się na to nie zgodzi, że to dzieci całują ręce rodziców, a nie rodzice – syna. „Ale ja nie chcę całować ręki syna, tylko rękę kapłana” – odpowiedział Grazio Forgione, rolnik z Pietrelciny.
We włoskim Sacrofano odbył się XV Światowy Kongres Międzynarodowego Stowarzyszenia Egzorcystów, z udziałem około 300 kapłanów ze wszystkich kontynentów. W przesłanym z tej okazji pozdrowieniu i błogosławieństwie, Ojciec Święty wyraził uznanie wobec tych, którzy podejmują tę posługę i zachęcił, by sprawowali ją jako posługę „zarówno uwolnienia, jak i pocieszenia”.
Podsumowując obrady, które odbywały się na przedmieściach Rzymu od 15 do 20 września, Międzynarodowe Stowarzyszenie Egzorcystów, przywołuje słowa Ojca Świętego, które zostały odczytane na początku spotkania i towarzyszyły jego uczestnikom. Leon XIV w przesłanym pozdrowieniu docenił kapłanów, podejmujących tę „delikatną i bardziej niż kiedykolwiek potrzebną posługę egzorcysty”.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
