Barcelonę można zwiedzać szlakiem słynnego architekta Antoniego Gaudíego. Kolorowe, krzywoliniowe, niekiedy dziwaczne budynki autorstwa Gaudíego są symbolami miasta. Najsłynniejsza jest Sagrada Família, budowa świątyni trwa już 130 lat. Zbudowana niedaleko Casa Mila – słynna kamienica, z pofałdowaną fasadą, sprawia wrażenie, jakby pływała po wzburzonym morzu. Pobliska Casa Batlló, nazywana najdziwniejszą kamienicą świata, elewację ma z różnokolorowych płytek ceramicznych, zmieniających barwę w zależności od nasłonecznienia. Tytuł biograficznej książki Przemysława i Krzysztofa Słowińskich „Antoni Gaudí. Czarodziej architektury” nie spodobałby się genialnemu architektowi. Głęboko wierzący mistrz nikogo nie czarował. Sztuka była dla niego sposobem ewangelizacji, twierdził bowiem, że artysta jest jedynie kontynuatorem dzieła Wielkiego Architekta – Boga. Treścią też pewnie nie byłby zachwycony. Jej zbeletryzowana treść, uzupełniona przez zmyślone dialogi, wcale nie ożywia biografii, wręcz przeciwnie.
Przed historyczną podróżą apostolską Leona XIV do Libanu maronicki arcybiskup Bejrutu, Paul Abdel Sater, z nadzieją oczekuje na zbliżającą się wizytę Papieża. Podkreśla stałą bliskość Ojca Świętego z krajem i mówi, że sama jego obecność będzie ogromnym wsparciem dla ludności.
Podczas gdy Liban nadal zmaga się z kolejnymi kryzysami społeczno-ekonomicznymi i politycznymi, które trwają od dziesięcioleci, mieszkańcy przygotowują się na przyjęcie Papieża Leona XIV w dniach 30 listopada - 2 grudnia. Oczekuje się, że ta historyczna wizyta, następująca bezpośrednio po podróży apostolskiej Papieża do Turcji, przyniesie nową nadzieję długo cierpiącej ludności i ponownie skieruje uwagę świata na Liban.
Babilon nie tylko podbija, ale także „programuje” elity. Daniel i trzej towarzysze trafiają na dwór, uczą się języka, literatury, dworskich manier. To polityka asymilacji - nowe imiona, nowa szkoła, nowy stół. Młodzi przyjmują naukę, ale stawiają granicę przy „skażeniu” (hebr. gaʾal) królewskim pokarmem. Chodzi o więcej niż przepisy czystości. Pokarm z królewskiego stołu oznaczał udział w kulcie obcych bóstw i w lojalności wobec króla jako „pana życia”. Odmowa jest więc teologicznym „nie”. Chcemy być lojalni wobec króla, ale nie kosztem przymierza.
W ostatnią niedzielę roku liturgicznego, 23 listopada 2025 r., już po raz drugi ulicami Przemyśla przeszedł Orszak Chrystusa Króla. – Tam gdzie jest pokój, gdzie jest radość, tam jest Boże Królestwo – powiedział bp Stanisław Jamrozek, biskup pomocniczy archidiecezji przemyskiej oraz delegat KEP ds. Ruchów, Grup, Wspólnot i Stowarzyszeń Intronizacji Jezusa Chrystusa.
Wydarzenie rozpoczęła Msza święta w kościele oo. Franciszkanów – Sanktuarium Matki Bożej Niepokalanej, której przewodniczył bp Stanisław Jamrozek. Stąd trasa wiodła przez centrum Przemyśla do kościoła księży Salezjanów – Sanktuarium św. Józefa.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
