Wyjątkowo roztańczona była w Drohiczynie sobota 9 grudnia. Wszystko dlatego, że w historycznej stolicy Podlasia, która na jeden dzień zmieniła się w taneczną stolicę Polski, odbywały się jubileuszowy 10. Ogólnopolski Turniej Tańców Polskich „O Miecz Woja Drogita” i 19. Regionalny Turniej Tańców Polskich „O Złoty Klucz”.
Turniej oficjalnie otworzył biskup drohiczyński Tadeusz Pikus, który wraz z burmistrzem Drohiczyna Wojciechem Borzymem i dyrektorem MGOK-u kibicował też tancerzom. Młodzi i zdolni tancerze przyjechali do Drohiczyna z całego kraju, a także z zagranicy. Wychodząc na parkiet tancerze nieśli flagi swoich zespołów. Wspólnie odśpiewano hymn Polski i wysłuchano hejnału Drohiczyna.
Na spotkanie z polską kulturą i często zapomnianym i nieznanym polskim tańcem narodowym zaprosił do Drohiczyna Miejsko-Gminny Ośrodek Kultury. Kibicując tancerzom można było podziwiać, jak tańczą polkę, krakowiaka, oberka, kujawiaka i mazura. Dbając o polskie dziedzictwo kulturowe i popularyzując polskie tańce narodowe ukazano nie tylko piękno tych tańców, ale i talenty dzieci i młodzieży. Dzieci i młodzież oraz instruktorzy pracujący z zespołami, klubami tańca lub innymi grupami twórczymi spotykają się na turniejach organizowanych w całym kraju, gdzie nie tylko ze sobą rywalizują, ale też wspierają się wzajemnie, nawiązują znajomości i przyjaźnie na lata.
W Drohiczynie na parkiecie zaprezentowały się w tym roku 84 pary. Najlepszych nagrodzono, ale wszyscy tancerze i instruktorzy oraz organizatorzy turnieju zasłużyli na wielkie brawa za to, co robią dla zachowania polskiej tradycji i kultury.
W Katolickim Centrum Studenckim w Słubicach w dniach 14-15 stycznia odbyły się warsztaty taneczne.
Zajęcia prowadzone były od zupełnych podstaw, dzięki czemu wziąć w nich udział mógł każdy. W programie znalazły się takie propozycje jak walc angielski czy cza-cza. Co jednak czyni Katolickie Warsztaty Taneczne wyjątkowym wydarzeniem? - Katolickie Warsztaty Taneczne to nie tylko taniec. To również modlitwa. Każdego dnia uczestnicy mogli złożyć swoje intencje modlitewne, które omadlaliśmy na wspólnym różańcu. Była też Eucharystia – mówi ks. Rafał Mocny, który głosił konferencje w trakcie warsztatów.
Jezus stawia dzisiaj ważne i ciągle aktualne pytania: Czy czuję się Jego uczniem? Czy jestem uczniem Jezusa w moim środowisku życia (w rodzinie, wspólnocie, w pracy…)? Czy wierzę, że tam, gdzie żyję i pracuję, jestem „posłany” przez Jezusa? W kapłaństwie, w rodzinie, w szkole, w pracy, w ośrodku wakacyjnym?
Jezus wyznaczył jeszcze innych siedemdziesięciu dwu uczniów i wysłał ich po dwóch przed sobą do każdego miasta i miejscowości, dokąd sam przyjść zamierzał. Powiedział też do nich: «Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało; proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo. Idźcie! Oto posyłam was jak owce między wilki. Nie noście z sobą trzosa ani torby, ani sandałów; i nikogo w drodze nie pozdrawiajcie. Gdy wejdziecie do jakiegoś domu, najpierw mówcie: Pokój temu domowi. Jeśli tam mieszka człowiek godny pokoju, wasz pokój spocznie na nim; jeśli nie, powróci do was. W tym samym domu zostańcie, jedząc i pijąc, co będą mieli: bo zasługuje robotnik na swoją zapłatę. Nie przechodźcie z domu do domu. Jeśli do jakiegoś miasta wejdziecie i przyjmą was, jedzcie, co wam podadzą; uzdrawiajcie chorych, którzy tam są, i mówcie im: Przybliżyło się do was królestwo Boże».
Jezus stawia dzisiaj ważne i ciągle aktualne pytania: Czy czuję się Jego uczniem? Czy jestem uczniem Jezusa w moim środowisku życia (w rodzinie, wspólnocie, w pracy…)? Czy wierzę, że tam, gdzie żyję i pracuję, jestem „posłany” przez Jezusa? W kapłaństwie, w rodzinie, w szkole, w pracy, w ośrodku wakacyjnym?
Jezus wyznaczył jeszcze innych siedemdziesięciu dwu uczniów i wysłał ich po dwóch przed sobą do każdego miasta i miejscowości, dokąd sam przyjść zamierzał. Powiedział też do nich: «Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało; proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo. Idźcie! Oto posyłam was jak owce między wilki. Nie noście z sobą trzosa ani torby, ani sandałów; i nikogo w drodze nie pozdrawiajcie. Gdy wejdziecie do jakiegoś domu, najpierw mówcie: Pokój temu domowi. Jeśli tam mieszka człowiek godny pokoju, wasz pokój spocznie na nim; jeśli nie, powróci do was. W tym samym domu zostańcie, jedząc i pijąc, co będą mieli: bo zasługuje robotnik na swoją zapłatę. Nie przechodźcie z domu do domu. Jeśli do jakiegoś miasta wejdziecie i przyjmą was, jedzcie, co wam podadzą; uzdrawiajcie chorych, którzy tam są, i mówcie im: Przybliżyło się do was królestwo Boże».
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.